Bij onderstaande tekst dank aan Norah Jones, haar CD van 'little broken hearts' heeft me al veel goeie moed gegeven en die heb ik al lekker luidkeels meegejankt

Helaas heb ik nu ook weer een dipje... Hij blijft daar maar hangen in mijn gedachten, ik vecht er niet meer tegen, want dat helpt toch niet. Ik ben ons huisje aan het opruimen omdat we het verkopen nu we uit elkaar zijn. Wat verdomd zwaar is dit (emotioneel dan). Ik hoop dat ik me beter voel als ik opnieuw een eigen stekkie heb, het huis voelt na 4 maand nog steeds zo vreemd zonder hem! Ik herken mezelf niet meer, de anders zo positieve vrouw heeft t nu wel heel zwaar... Ik probeer en probeer en lijk er maar niet aan onderuit te komen. Maar ik moet me blijven vasthouden aan de gedachte dat ik niet meer achterom moet kijken als ik het geluk wil vinden. Waarom blijft het verleden me dan steeds opnieuw inhalen? Hoe kom je dipjes door?

"Out On The Road" (nog veel mooier met de muziek op de achtergrond)

I never wanted to be taken
But now I'm feeling so left out
So I don't care where I go
I'm leaving
Yeah, I'm leaving

Got about a half a tank left
That could do but only if I'm lucky
But either way
I'm leaving
Oh, I'm leaving

On my way to paradise
A little voice says,
"Don't think twice
And don't look back if you want things to change"

Ah, ah
Guess I'll have to love you from afar, ah
It's okay, 'cause all I need's my car
Out on the road, out on the road
Out on the road, out on the road I go

Out on the road, out on the road
Out on the road, out on the road

Takes about a week to get there
Maybe two if I stop to sleep it off
But I can't sleep
So I'm leaving
Yeah, I'm leaving

Keep on driving through the night
I find myself a slice of life
To show me that I'm heading the right way

And ah, ah
Guess you'll have to love me from afar, ah
It's okay, 'cause all I need's this car
Out on the road, out on the road
Out on the road, out on the road I go

liefs