-Een geur die ik lang niet heb geroken.

Na drie jaar en nog wat zei ze me, na veel tobben, gepraat en nog van die dingen, vaarwel om redenen die voor me nog steeds onbegrijpelijk zijn maar alles te maken hebben met jezelf zoeken, dingen proberen, uittesten enzoverder.
Die maand dat ze niet "mijn vrouw" was, was lang en vrij ondraaglijk, zeker als je de dingen die ondertussen gebeuren uit haar mond hoort en zo wilde ik het ook.
Uiteindelijk had ze met iemand geslapen, uit vriendschap, uit vertrouwen, iemand die ik goed genoeg kende.
Ikzelf heb ook met iemand geslapen, met minder goede intenties, zoals geilheid, frustratie en gewoonweg de nood om aangeraakt te worden. Nadat ze dit te weten was gekomen stond ze terug voor me, kustte ze me en toonde me de perfectie zelve.
De eerste maanden waren schitterend alsof ze me nooit had verlaten, alsof ze nooit iemand anders had gezien, maar dat ging voorbij, ze raakte me steeds minder aan, het ging steeds bergaf en samenzijn ging steeds moeilijker, ze vertelde me dat ze het nog steeds moeilijk had, ze wilde zichzelf leren kennen en dat ging niet met mij, hetzelfde verhaal als voordien dat ik slikte maar met een bittere, wrange bijsmaak.
Enzodus verliet ze me weer, dit nu twee maanden geleden.
Deze keer heb ik niet op haar gewacht, wel van haar gehouden, telkens ik haar zag dezelfde gevoelens, geuren, kleuren en smaken.
Ik heb geleefd zonder haar, ben op reis geweest en dingen ontdekt van mezelf die ik enkel onbewust wist.
Hoewel ik dingen hoorde was het leven fijn en kon het enkel beter worden.

Gisteren heb ik het hele verhaal gehoord uit haar mond, met een reden.
Blijkt dat de ware reden waarom ze me heeft verlaten de laatste keer, niet was zoals ze vetelde.
Ze kon het gewoon niet verkroppen bij me te zijn terwijl ze met iemand anders sliep, u raadt het, ze sliep nog steeds met de man waar ze die maand toen we uit elkaar waren, mee had geslapen, niet de eerste maand toen we terug samenwaren, ook niet de tweede maar vanaf dan weet ik het niet meer. Het ergste is misschien nog dat de man het niet eens wist dat ik en haar terug samenwaren.
Ze mistte me de voorbije twee maanden,zo erg dat ze haar andere relatie ( voor hem een relatie voor haar een manier om de werkelijkheid te ontvluchten) stop heeft gezet, dit weet uit vertrouwelijke bronnen zoals "de man"
Ze heeft altijd van me gehouden dat is iets dat ik weet, ook al is mijn vertrouwen in haar volledig verdwenen, ze is onder de indruk van mijn zijn en heeft blijkbaar respect voor me ...

Nu ze uiteindelijk haar verhaal heeft gedaan, smeekt ze me terug te keren.

Zucht, ik heb met een " ja maar" geantwoord.
Ja maar.
Ze zal me eerst moeten verbazen, doen verwonderen en geloven.
U moet weten da ik eigenlijk helemaal niet na?ɬØef ben en eens iemand mijn vertrouwen kwijt is geraakt ze het ook niet snel terugwinnen, dit weet ze.

Maar wat doe je als je iemand graag ziet, als je een leven wilt doorbrengen met een persoon. Als je wilt leren, leven, dingen zien en observeren.
Als je gevoelens intens wil beleven en begrijpen.

Gunnar