Toch maar weer eens iets delen.
Gisteren had ik een hele goede minuut. haha. Het was eigenlijk een dag. Opnames goed gegaan, ik blij. De mannelijke hulp die ik had ingehuurd was leuk en ik was gewoon weer even blij met mezelf. Dit afstuderen doet me ontzettend goed. Soms zijn de dingen waar je het minste zin in hebt, het best voor je....

Maar goed. Na het nuttigen van een pret-sigaret (ik moet dit er eerlijk bij zeggen want het effect daarvan soms is dat ik alles heel helder zie (moehahah), had ik een gedachte. Ik heb dat in mijn telefoon gezet, daarom dat ik het nog zo goed weet. Niet te vroeg juichen ajb want de gedachte werd in een behoorlijk positieve gemoedstoestand gedacht.
De gedachte: ik denk dat het liefdesverdriet aan het weggaan is. Een voorbeeld waarom ik dat dacht (denk?) is dat ik er massive aan zou moeten wennen als hij nu ineens (na al die tijd terug zou komen en) aan mijn lijf zou zitten. Daar zou ik net zo aan moeten wennen als ik aan een nieuw iemand zou moeten wennen. Het zou dan eigenlijk hetzelfde zijn als een nieuw iemand ontmoeten, op het feit na dat ik hem ken, het al eens heb geprobeerd en dat niet goed ging. Dus wat zou het voor zin hebben? Nou ehm dat is voor mij echt een doorbraak. Nu voel ik het niet meer zo maar die ene minuut kan ik toch lekker in mijn zak steken .
Wat overblijft (op nog zeker een rest ldvd na), is mijn associatie aan hem wat betreft verliefdheid/gelukjes. Een associatie aan mijn laatste ervaring op liefdesgebied. Eigenlijk de herinnering aan geborgenheid. En die is hardnekkig! Dat trekt aan me. Trekt me naar beneden en laat me in gedachten teruggaan naar hem.
Ik ben bang dat dat blijft totdat ik iemand anders ontmoet. Ik zou bijna liefdesverdriet willen hebben over een nieuw iemand zodat hij uit mijn gedachten verdwijnt.

Allemaal leuk hoor, zo'n positieve minuut wat betreft ldvd, maar vanochtend toen ik een plaatje opzette om mezelf op te vrolijken auw auw auw. Wilde die weer zo graag met hem delen. Herinneringen van samen genieten van en op muziek, herinneringen van dansen samen.. Herinneringen die auw doen. Herinneringen die me stil krijgen, me klein maken en me verdrietig doen voelen.

Ik ben er nog niet. Maar stapjes worden gezet... geloof ik.