Okee, vandaag heb ik een grote stap in de andere, nieuwe richting gezet denk ik.

Ik was mijn moeder aan het helpen met het voorbereiden van een feest deze avond toen ik erover begon dat ik iets nieuws nodig had in mijn leven. Iets dat mij zou kunnen weghalen van deze pijnlijke tijd. Mijn moeder zei me dat dit misschien hét moment was om mijn leven een nieuwe wending te geven, een oud tijdperk afsluiten en een nieuw beginnen. Moeders, wie kan zonder ze?

Dus heb ik een kloek besluit genomen en ben op huizenjacht gegaan. Het resultaat is dat ik een supermooie flat gevonden heb in de gezelligste buurt van mijn stad. Ik heb niet getwijfeld en heb het contract getekend. Dus vanaf oktober woon ik volledig op mezelf, in een super stad en een super buurt. Een nieuw hoofdstuk voor mij. Geen reden meer om te twijfelen, gewoon doen. En dat doe ik ook. Al moet ik bekennen dat ik wel een béétje bang ben voor al dat nieuwe. Maar het is ook super spannend.

Vandaag trouwens wel een redelijk goeie dag gehad. Ik mis haar wel vreselijk, maar ik heb me geamuseerd en het leven leek weer even niet zo zwaar. Geweldig...

Ik ben ook tot de vaststelling gekomen dat ik nog in de liefde geloof, alleen niet meer in haar liefde. Maar als je de mensen zag met hun baby's, zo gelukkig en blij, dat deed me toch iets. Het is nog mogelijk. Alles is nog mogelijk en ik geef niet op.

Het wordt beter, daar zal ik me aan vasthouden. Ik heb werk, vrienden en alles wat ik me maar kan wensen. Dat het nu even minder gaat op gebeid van liefde lijkt even niet zo erg. Ik vind wel iemand die dat met me wil delen...ooit.

Sterkte aan iedereen, en ik hoop dat het vanaf nu alleen maar beter kan gaan.

Broodje.