Een spreekuur van mijn hart

afbeelding van RS

Een spreekuur van mijn hart

Sombere en verbitterde momenten.
Gevolgd door een lach waar ik misschien wel teveel in zie.
De blink van twijfel in haar ogen,
Een peins siert haar gezicht.
Kwetsende verwachtingen,
Hoop, gebaseerd op lucht?
Mijn hart was weer ontsprongen,
De muur gebroken door de mooie jou.
Nu weer langzaam aan het metselen,
Bang voor hoe mijn hart dit ziet.
Ons of wij is op dit moment een illusie,
Toch hoop ik op toekomstmuziek.

RS

afbeelding van zooi

herkenbaar

Hoe herkenbaar.. constant maar terugvallen in hoop, die je bij jezelf cre?ɬ´ert, maar ook die door de "geliefde" wordt gecre?ɬ´erd. Vreselijk is het, maar ook zo heerlijk.. kan niet zonder de hoop. Maar diep van binnen moet je.. zo kom je er sneller uit. Ach.. rationeel is alles te behappen, maar emotioneel werkt het niet...

afbeelding van kiek83

Zucht rationeel is het zo

Zucht rationeel is het zo eenvoudig vaak, maar emotioneel een heel ander verhaal. Tja sucks big time.

afbeelding van zooi

Rationeel

Nou rationeel is het ook vaak verdomde moeilijk, omdat het dan gewoon rauw op je bord komt. Dat is opzich wel goed.. maar als je leeft van hoop ook weer funest. Er komt een moment dat je over zal moeten schakelen op het rationele denken en maar ff hard voor jezelf moet zijn en je emotioneel "afsluiten" voor je ex. Ik ben nu bijna 4 maanden verder.. maar nog lang niet toe aan rationeel denken.. voel nog steeds iets dat het nog geen gedane zaak is. Mijn moeder zegt dat ik mijn gevoel moet volgen en tot dusver heb ik altijd gelijk gehad.. Ben benieuwd

afbeelding van kiek83

Bij mij zijn de feiten

Bij mij zijn de feiten duidelijk, hij heeft een ander, ben gedumpt met haar als reden (geen oorzaak, maar wel de directe aanleiding) en hij doet nu gewoon heel bot in zijn verliefde roes. Dan is het rationeel misschien wat makkelijker om in te zien. Feit is gewoon dat hij naast een ander wakker wordt en hoop tja, hoop is nu gereduceerd naar: ik hoop dat ze hem dumpt en de relatie mislukt. De hoop dat het weer wordt zoals het was, is nu vrijwel weg, maar ik zou het nog wel willen ergens. Met de oude jongen, niet deze nieuwe sukkel. Kan hem alleen nog niet uit mijn hoofd zetten.
Toen ik nog niet echt snapte wat er nou gebeurd was/aan de hand was, toen had ik ook echt het gevoel dat het nog niet klaar was. Nu ben ik er zelf vooral niet klaar mee. Maar weetje, denk dat je ook alle tijd moet nemen voor jezelf. Dan zal het gevoel uiteindelijk ook wel veranderen denk ik. Gevoel volgen, ja zou ik ook doen, anders kijg je misschien later spijt ofzo.
xxx Kiek

afbeelding van Fleur

Hoop...

Hoe kan hoop nu toch zo sterk zijn en blijven? Als ik het rationeel zou bekijken, had ik de net beeindigde relatie al veel eerder moeten beeindigen. Altijd heb ik de hoop blijven houden op de toekomstmuziek. Waar heb ik dat toch op gebaseerd? Inderdaad heeft hij mij inderdaad ook die hoop gegeven, maar ik ben toch een weldenkend persoon... Uiteindelijk wordt je zo ontzettend gekwetst..... en dat terwijl ik al die tijd zo mijn best heb gedaan... Hoop, misschien is het beter voor jezelf om minder te hopen en sneller te oordelen?
Wat vindt jij?

afbeelding van zooi

Vrijheid

Vanmorgen heb ik het contact verbroken met mijn ex. We gingen nog erg veel met elkaar om en er gebeurde ook af en toe meer dan alleen vriendschappelijke dingen. Hij is gaan winkelen met een meid, daar had ik hem al op aangesproken, maar hij ontkende, gisteren bekende hij dat ik idd gelijk had. Ze hebben nog niks samen en ik weet ook niet of het iets wordt. Maar heb hem gisteren nog eens duidelijk gezegd hoe ik over hem dacht en dat ik hem nog miste.. duidelijkheid die hij mij niet geeft.
Nu heb ik vanmorgen een berichtje gestuurd en kreeg ik terug "ga eens verder met je leven". Ja en alweer geen gevoel, waarom zegt hij dan niet "ik mis jou gewoon totaal niet" verdomme!!
Maargoed ik heb hem teruggestuurd dat ik hem nog steeds wil, maar dat er op dit moment geen vriendschap in zit omdat ik nog meer wil.
Het voelt goed, ik ben weer de "baas" en bepaal iets voor hem, ik beperk hem. Hoop dat het wat werkt, want ik weet hoe dan ook dat hij het niet leuk vind dat ik iets voor hem bepaal. Het is nu iig voor hem duidelijk dat hij moet gaan kiezen en ik er niet meer altijd voor hem ben als hij leuke dingen met me wilt doen. Iets wat ik voorheen wel altijd deed...

..Nu is alleen nog de vraag hoelang hou ik het vol met geen contact zoeken??

afbeelding van panic

heel goed Zooi!!

Wil je even een compliment maken met je beslissing! Dit is echt het beste wat je kunt doen. Nu kan je echt aan jezelf werken en het verdriet een plekje geven. Pas nu ga je werken aan het krijgen van rust. Ik weet dat daar veel op de site over gesproken wordt (ook door mezelf), maar dat is namelijk een stadium waarin de meeste dingen een plek gekregen hebben. De periode dat je aan jezelf toe kan komen.
Het is heel moeilijk geen contact op te nemen (mij lukt dat niet vreselijk lang) maar langzaamaan merk je dat het toch makkelijker wordt. Sprak gisteren nog met iemand van deze site over het begin. Toen het net uit was, dat je elk uur eigenlijk op je mobiel keek..... Enige wat ik kan zeggen is dat het slijt. Hoe moeilijk dat nu ook lijkt.
Hem loslaten, dat is nu de belangrijkste stap die jij gezet hebt.
Heel veel sterkte! Panic