Start

Een tornado van gevoelens

afbeelding van Sas27
Din, 17/07/2007 - 16:25 — Sas27

6,5 jaar lang ben ik van de ene depressie in de andere gevallen. Elke keer als het eventjes goed ging kreeg ik de twijfels over mijn relatie. Is dit wel de relatie waarmee ik door moet gaan? Maar elke keer besloot ik te blijven, want als ik depressief was, was dat heel veilig voor me. Tot een aantal weken geleden. Ik ben al een paar maanden uit mijn depressie, medicatievrij en ik voel me bevrijd.Ik kon niet meer doorgaan met de relatie, ik zou me schuldig voelen als ik dat wel deed. Eerlijk tegenover mijn gevoelens, maar ook tegenover hem.
Daarnaast ook nog eens een heftige verliefdheid op een andere man. Veel nagedacht of ik hier iets mee moest doen, maar het gevoel was te sterk om het te negeren. Ik moest met hem erover praten. Voor mij was het 1+1=2. Ik verbrak de relatie en een week later ben ik over mijn gevoel gaan praten met de ander. Ik wist bijna wel zeker dat het niet wederzijds zou zijn of dat alles te ingewikkeld was om een relatie mee te beginnen. Hij is namelijk mijn achter-achterneef en nog eens 15 jaar ouder. Ik wilde ook niet meteen in een nieuwe relatie duiken, maar elkaar gewoon beter leren kennen. Helaas geen relatie, wel een vriendschap eruit gehaald.
Nu heb ik groot verdriet om die man, ik heb een flinke blauwtje opgelopen. Ook voel ik me heel eenzaam, omdat mijn relatie over is. Ik heb er geen spijt van, ik mis hem ook niet, maar ik mis mijn maatje... De routine in mijn leven. Het voelt alsof ik mijn leven opnieuw moet opbouwen en dat beangstigd me enorm. Mijn sociale leven ligt al jaren plat door mijn depressie en door de relatie. Ik wil dat weer oppakken, maar ik weet niet hoe. Ik voel me zo hopeloos. Waar moet ik beginnen?

Din, 17/07/2007 - 19:46 — margo26g
afbeelding van margo26g

Wat rot voor je

Wat rot voor je zeg.Ik vind het wel heel goed van je dat je het uit gemaakt hebt met je vriend want als je depressief bent ben je het liefst bij iemand.Ik weet er zelf alles van want ben ook een hele poos depressief geweest.Ik snap dat je nu niet weet waar je moet beginnen en dat dat je bang maakt.Op het moment voel ik me ook helemaal niet goed.M'n verkering is al een paar maanden uit maar
ik vind niet veel dingen meer leuk.En vaak voel ik
ook eenzaam.
Misschien kunnen we eens mailen of op msn als jij dat ook wilt?
Veel sterkte alvast.

Din, 17/07/2007 - 23:55 — the_bachelor
afbeelding van the_bachelor

Een achterneef....Je wil

Een achterneef....Je wil toch geen mongooltjes krijgen of wel? Het is je familie.Lijkt me niet echt zuiver. Maar goed. Daar beslis ik niet over.

Wat jij moet doen is het volgende:
Niets geen relaties..Want wat houdt een relatie in.Een stukje liefde naar elkaar en allebei een fundering zodat je sterk in je schoenen staat. Wat ik lees ben je een iemand die zichzelf nog steeds niet helemaal heeft ontwikkeld.Zowel in vriendschap en in liefde. Ga praten met mensen die jou een stukje socialiteit kunnen leren. Immers is het leven gebouwd om vriendschap te cre?ɬ´ren, te genieten van het leven en een eventuele liefde te vinden.

Ga eerst is een tijd zonder een iemand en bouw is je eigen ik op..Wie ben je.Waar sta je voor. Waar ben je goed in. Waar ben je slecht in. Herken jezelf door dik en dun. Kijk is vaker in de spiegel. Waar ben je mee bezig?? Wat zijn je toekomstplannen.

Vele mensen bewandelen een weg zonder plannen.Zonder een toekomst. Het komt niet aanwaaien hoor! Ja voor geluksvogels....

Victory doesn't come from nothing!

Zoek eerst jezelf op en maak je sterk voordat je uberhaupt weer in een relatie springt.

Bachelor (kan hard overkomen maar bedoel het goed)

Woe, 18/07/2007 - 10:13 — Sas27
afbeelding van Sas27

Citaat: "Een

Citaat: "Een achterneef....Je wil toch geen mongooltjes krijgen of wel? Het is je familie.Lijkt me niet echt zuiver. Maar goed. Daar beslis ik niet over."

Uhm bedankt h?ɬ®! Lekker kort door de bocht. Als eerst, je krijgt geen mongooltjes van familieleden dat is een fabel, de overdracht van genetische ziektes zijn groter. Hij is mijn achter-achterneef en we schelen 6 generaties. De kans op genetische ziektes overdracht is vrij klein. En wie heeft het hier over kinderen Tong?

Maar jullie hebben gelijk. Ik moet me eerst concentreren op mezelf en dat ben ik nu ook van plan. Neemt niet weg dat het makkelijk is allemaal. Ik heb nu ook geen behoefte aan een relatie, ik heb hem zelfs verteld dat ik dat niet eens wil, maar ik heb wel mijn gevoelens voor hem.

Mezelf onderzoeken en zoeken naar mijn eigen ik is niet nodig. Ik heb dat al jaren gedaan ivm mijn depressies e.d. Ik ken mezelf heel goed, soms te goed Knipoog. Maar mijn leven weer op de rails brengen is wel iets wat ik nu moet doen.

Bedankt voor jullie reactie en ik ga genieten van mijn vrijgezellen bestaan en heel veel vrienden maken en de dingen doen die ik altijd al had willen doen. Ik hoop dat deze pijn, verdriet en eenzaamheid snel voorbij gaat.

Woe, 18/07/2007 - 12:26 — Boa (of verwijderd)
afbeelding van Boa

Familie

@Bachelor: Als je ver genoeg terug gaat zijn we allemaal een grote familie... Glimlach))

Idd, een tikje uit de bocht is je opmerking voor mij ook.

@Sas, Ik ga een beetje de positivo uithangen nu; ik denk dat hoe vervelend jij je nu ook voelt, je hier uiteindelijk veel beter uit gaat komen. Je hebt jezelf een kans gegeven op een ander leven, dus chapeau.

Ik wil je verdriet niet wegwuiven hoor, maar er is leven voor, tijdens en na verdriet. En je hebt al zoveel voor elkaar gekregen zo te lezen, dat deze horde je ook wel lukt... Succes!

Boa

Woe, 18/07/2007 - 16:17 — Sas27
afbeelding van Sas27

Dank je wel Boa. Die

Dank je wel Boa. Die positieve kant van je kan ik heel goed gebruiken, het maakt me sterk. Ik weet theoretisch dat alles zo beter is, maar het voelt gewoon heel rot en beangstigend.