"Is het waar dat als je in jezelf gelooft en je droom achternagaat, alles goed komt? Hopen op dingen die er misschien niet zijn of die je liever niet wilt zien omdat ze je pijn doen.. Misschien wel."

Heel mooi, maar als ik dat nu nog doe dan ben ik als ik 50 ben nog aan het dromen over een ex van 24 jaar geleden. Die komt echt niet meer terug, hoezeer ik het ook zou hopen.

"1 Ding is zeker. Als iets goed zit en je voelt dat heel sterk van binnen, houd het dan vast. Luister niet naar mensen die denken dat het fout is wanneer je je vastklampt aan het idee dat het goed komt in wat voor manier dan ook."

Eén ding is zeker: iedereen gaat een keer dood. De rest is niets zeker en al zeker niet wat jij roept, helaas, helaas, want ik zou graag willen dat dát het enige in het leven was wat zeker was. Jij bent of superpositief en ik supernegatief, of jij hebt gewoon gelijk...

"Alleen om jezelf te sparen en niet gekwetst te worden."

Ahh... om die reden zou ik het bovenstaande kunnen doen!! Ja maar, ben ik dan niet gewoon bezig de realiteit niet onder ogen te komen? Het is wel een soort van vluchten in een illusie. Ja, dan ben je als persoon heel gelukkig denk ik wanneer je feitelijk ontkent dat het uit is... maar hoe ga je dan om met je dan feitelijk niet bestaande liefdesverdriet? Ik denk dat ik heel sterk in mn schoenen moet staan wil ik zo leven, wetend dat het allemaal goed komt... en voor diegenen die het wel kunnen, hoe lang hou je zoiets vol?

"Bekijk het positief en ga met jezelf aan het werk. Doormiddel van intuïtie en opbeurende steun van de ander."

Altijd doen, aan jezelf werken! Heel goed!! En intuitie loop ik blind op (en loop vervolgens met hoofd tegen de lamp, auw. Dan ga ik toch weer er vanuit dat alles goedkomt. Droom verder, Huysch... Rationeel bekijken dan maar? Ben ik ook soms geen ster in maar het confronteert me wel met de werkelijkheid: ex weg, weg leven, opnieuw beginnen). En die opbeurende steun? Ja maar waar laat je die dan? Als je er van uit gaat dat alles goed komt, wat voor steun vraag je dan de ander? Is dat bevestiging van je eigen vermoeden? Of vraag je ze door je liefdesverdriet heen te komen, maar waar bleef die dan in dit verhaal...? Moeilijk voor me te begrijpen, want diegenen die mij steun geven zijn vrienden en familie die me laten zien dat ik ALLEEN door moet en vooral kán gaan... da's andere koek dan 'steun van de ander' waarmee ik denk ik doel op steun van je (ex-)lover... Maar die steunt mij niet, die heeft me laten barsten, als geen ander!

"Misschien is het voor sommigen niet echt te begrijpen wat hier boven staat."

Ik ben meestal scherp, maar ik vond het mooi dat deze zin eronder stond. Ik had inderdaad wat last met het begrijpen, zoals je nu wel zult begrijpen, maar dat geeft niet. Het gaat erom dat jij begrijpt wat jij bedoelt en dat jij er wat aan hebt. En blijkbaar zijn je argumenten zeker de moeite waard om in overweging te nemen want...

"Resultaat? Begriptoning van T. en excuses. Dat hij ook fouten heeft gemaakt en dat er altijd een tweede kans bestaat. "Van elkaars fouten kan je leren, lieve marjolein" zei hij. Een goed gesprek, een kus en een knuffel. En misschien wel een eeuwige liefde."

...bij jou blijkt alles weer op zn pootjes terecht te komen. I do envy you... Super voor je! Echt!!