Tja, wat haar motivatie is zou ik je ook niet kunnen vertellen. Maar wat ik wel wil zeggen is dat als je het echt niet trekt allemaal, dat je er dan niet verkeerd aan zou doen om hulp te vragen. Weet je wat het is, bijna 20 jaar van je leven is niet zo maar wat namelijk. Je bent aan alles gewend geraakt, van het buitenzetten van de vuilniszak, je eigen kant van het bed, tot het zetten van de wekker. Het is er allemaal diep ingesleten en dat krijg je er zo maar niet uit.

Wat je moet leren (hoop niet dat ik als een schoolmeester klink) is weer even op eigen benen te staan en onafhankelijk te worden. Dat lijkt een verschrikkelijk moeilijke opgave, maar het is helaas de enige mogelijkheid die je momenteel hebt. Zodra je weer een beetje uit de storm bent wordt je rustiger, heb je over dingen na kunnen denken (en misschien begrijp je dan de motivatie), kun je wellicht weer normaal communiceren met je ex en kun je beter bepalen wat je nieuwe toekomstplannen gaan worden. Nu is het nog te moeilijk, dus geef jezelf even de tijd.

Als je met dingen zit, gooi het op de site. Er zijn genoeg mensen die je nieuwe en andere inzichten kunnen geven.

Niet opgeven.

Jack
-change is inevitable-