Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
eenzaamheid
Het afgelopen jaar heb ik veel dates gehad en daar enorm veel destructieve patronen van mezelf ontdekt.
Oneindig veel begrip voor de ander,een enorm gouden hart, aanpassen, geven wat ik dacht dat wat die ander nodig had. Dat lijkt heel liefdevol maar dat is het niet.
Mijn ex vriend was vreemd gegaan in zijn huwelijk, dus ik was seksueel altijd beschikbaar zonder mezelf af te vragen of ik dat wel wilde.. met de overtuiging dat als ik hem dat gaf zou hij in ieder geval niet vreemd gaan.
In mijn huwelijk kan ik er ook heel veel opnoemen.
Een hele destructieve had ik daar, door geldschuld te houden hield ik mijn ex bij me.
Heel veel schuld zodat we afhankelijk bleven op een negatieve manier, daarom is het loskomen van die schuld voor mij zo belangrijk.
Dat is loskomen van het destructieve patroon van mijn huwelijk.
Maar al die patronen kwamen voort uit ik wil dat je bij me blijft.
De vinger werd door velen op het forum vaak op de zere plek gelegd neem even rust voor jezelf.
Maar de drang om te daten kan ik bijna niet bedwingen, ik heb de neiging nu ook weer, Ik moet mezelf echt toespreken om het NU juist niet te doen.
Juist in dat Needy zijn zal ik weer in oude patronen vallen.
Maar waarom doe ik het iedere keer, wat zit daar toch onder..
Want laat ik heel wel wezen, ik vind mezelf op dit moment echt wel de moeite waard.
Ik zie steeds meer wie ik ben, en zie ook dat ik het waard ben om van te houden.
En toch spelen de oude patronen iedere keer op..
En ja ik weet het nu.. Ik neem geen rust om te verwerken, het werkelijk te laten rusten..
Want de drive om te daten is niet voelen wat eronder zit.
Voor mij is het EENZAAMHEID, en ik weet dat eenzaamheid bij het leven hoort.
Maar ik denk de eenzaamheid op te vullen met een relatie.
De muren komen soms op me af en ik heb geen werk ,dus ik heb veel tijd over, om me eenzaam en buiten de maatschappij te voelen.
Op het moment dat er een man in mijn leven is kan ik mijn focus verleggen.
Dan is hij mijn kader, dan geeft hij mij de structuur die ik mezelf eigenlijk niet kan geven. Hij word mijn leven.
Om dan vervolgens me na een poosje weer heel eenzaam en niet gezien te voelen.
Dat is mijn patroon.
Dan kan ik de man in kwestie de schuld geven, hij was egocentrisch, hij keek niet naar zichzelf, hij was dit en hij was dat…
Maar de realiteit is dat ik dus een man uitkies waarbij ik deze negatieve patronen van mezelf kan blijven herhalen.
En ik wil het niet meer!
Dus ik wil nu mijn eigen leven vormgeven, en ik vind dat verdomde lastig.
Want op het moment dat ik de muren op me af voel komen val ik weer in de neiging om te gaan daten…
Maar ik ga het niet doen..
Mariah
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Re:
Maar de realiteit is dat ik dus een man uitkies waarbij ik deze negatieve patronen van mezelf kan blijven herhalen.
Een herkenbaar dilemma....., voor mij onoplosbaar
Ik denk wel dat je op de juiste weg bent, stukje zelfinzicht.....
Als het daten voor zoveel onrust zorgt kun je het beter maar even laten.....
mr pither
Ja het laten van daten om eerst mijn leven invulling te geven.
Een baan zou mij dat kunnen geven.
Voldoening, erkenning, inzetten van mijn talenten en kwaliteiten
Niet voor het geld werken maar voor de voldoening..
Heb net een sollicitatie verzonden zo eentje waarbij ik jubelde en niet durfde.
Als ik die baan zo mogen krijgen.
Liever een baan dan een relatie hoor.
Mariah
@ Mariah
Zie het als de vlucht die het is voor je,
Eenzaamheid kun je alleen bij en met jezelf oplossen, dit weet jij ook.
Probeer er naar te kijken voor wat het is, een moment.
neem in deze momenten rust, en kijk naar je gevoel, zie het voor wat het is, een invulling, niet meer, niet minder.
Opnieuw mooi en duidelijk beeld van jezelf, erg mooi...
Neem die rust, gun je dit, voor jouw, en blijf trouw aan jezelf.
Jester.
Jester
Grappig dat jij nu net zo een reactie geeft.
Meester in vluchten himself.
Niets is Mariah vreemd he...vluchten doen we allemaal...
De hele maatschappij vlucht, het zijn net mensen.
Mariah
@ Mariah
Volgens mij mis ik ergens iets...
Is it something i said?
Jester.
Jester
En weg ben je.
Als dat geen vluchten is.
Zelfs het PB tje is weg.
Mariah
Zelfbehoud?
Hoewel ik hier geenzins wil suggereren dat ik weet wat Jester heeft bewogen om ineens te vertrekken, denk ik we voorzichtig moeten zijn om zijn vertrek te zien als ‘vluchtgedrag’.
Ik heb vaak de indruk gekregen dat zijn reacties niet altijd werden begrepen zoals hij ze bedoeld had. Wellicht was het ‘de toon’, de wijze waarop hij het formuleerde. Wellicht was het zijn, af en toe voelbare gevoel ‘niet begrepen te worden’ waardoor hij zelf ook bijtend reageerde. Toch denk ik dat zijn intenties goed waren en hij onterecht toch vaak fel werd benaderd.
Om een voorbeeld te noemen: zijn visie op, en ervaring met Social Media op een ander blog (‘dat Facebook meer ongelukkige mensen kent dan enig ander medium’), werd ontvangen met een ‘is nergens op gebaseerd’. Wellicht inderdaad niet en is het eerder Jester’s beleving daarvan. Is mogelijk.
Het opmerkelijke is alleen dat ik hier wel vaker belevingen als feiten/waarheden in groots gekakel opgegooid zie, waar ik dan op dat moment nauwelijks reacties op zie komen die het benaderen vanuit ‘is nergens op gebaseerd’. Dan wordt daar makkelijker van ‘weggekeken’. Vraag mij niet waarom, maar het is opvallend.
Los van dat: wellicht is Jester vertrokken vanuit een behoefte tot zelfbehoud. Kan me in ieder geval voorstellen dat ‘onbegrepen worden’, je soms voor het vraagstuk zet of je in die situatie behoort te blijven strijden, of dat het ‘gezonder’ is om voor ‘the time being’ afstand te nemen.
Re:
Los van dat: wellicht is Jester vertrokken vanuit een behoefte tot zelfbehoud. Kan me in ieder geval voorstellen dat ‘onbegrepen worden’, je soms voor het vraagstuk zet of je in die situatie behoort te blijven strijden, of dat het ‘gezonder’ is om voor ‘the time being’ afstand te nemen.
Mee eens, maar je weet nooit wanneer je een grens bij een ander overschrijdt in een reactie.
@MrPither
Begrijp ik. Is ook niet altijd, gezien persoonlijke gevoeligheden, helder wanneer je er precies overheen stapt. Toch blijf ik erbij dat impliceren dat iemands voorkeur voor een 'face to face'-contact feitelijk betekent dat iemand 'er boven op wil kruipen' een grote stap over een grensje gaat.
En dan onder de naam kipje wel gaan lopen mokken over haar eigen grensjes.
*Zucht*
Touwtjes.
Iedereen heeft touwtjes gekregen om grenzen aan te geven. Zonder aangegeven grens kun je er ook niet vanuit gegaan of je over de grens heen bent gestapt. Je kunt ook niet voor iemand invullen of dat de reden is waarom iemand vertrekt als iemand " ineens" de deur dichtslaat.
*Zucht*
Ik zie dat je er alles aan doet om vragen over jouw 'Hoog Sensitieve Persoonlijkheid' uit te gummen, waar ik gezien jouw reacties een grote afwezigheid van zie. Nu je grote vriend Poemlover zover gekregen om zijn blog, waarin ik je inmiddels voor de tweede keer vroeg waar je toch al je al die theorieën vandaan plukt die jij hier als onomstotelijke feiten blijft rondstrooien, te verwijderen.
Het is niet mijn bedoeling geweest iets voor iemand hier in te vullen. Sterker nog, ik heb juist geprobeer de gedachte dat het een mogelijke 'vlucht' van Jester zou zijn, te nuanceren. Lees je wel, Kipje?
"Zonder aangegeven grens kun je er ook niet vanuit gegaan of je over de grens heen bent gestapt."
Jij pretendeert 'dingen aan te kunnen voelen', sensitief en begaafd te zijn, vaak al iets te weten voordat het gebeurd is. En hier ben je weer met je 'Kipjaanse theorieën' 'dat je nooit kunt weten of je over een grens gaat of niet'. Terwijl, als Hoog Sensitieve Persoonlijkheid, zou je mogelijk hebben kunnen aanvoelen dat een voorkeur hebben voor een 'face to face'-contact, geenzins feitelijk betekent dat 'iemand er bovenop wil duiken'. Dat is mijn inziens wel degelijk de grens over, waar je vanuit jouw referentiekader iets aan het invullen bent en dit dan als overheersende waarheid bovenop de beleving van Jester stelt.
Sommige dingen zouden hier niet ter discussie hoeven worden gesteld als jij inderdaad zo'n 'sensitieve' persoonlijkheid was als je wil doen geloven.
Chelle
Bedankt voor de terechtwijzing. Niet respectvol van mij om gelijk dit zo te roepen. Mogelijk zie ik het goed, maar daar gaat het in deze niet om.
Ik had vragen kunnen stellen.
Mariah
@Mariah
Lieve Mariah,
Het was geenzins bedoeld als 'terechtwijzing'. Eerder een poging om wat nuance te brengen in de mogelijke lijst van beweegredenen. Het siert je wel enorm dat je in al je kwetsbaarheid bereid bent je reactie bij te stellen. Respect daarvoor.
Het was echter niet mijn intentie om je op de vingers te tikken.
Chelle
Ik zie gewoon wat ik deed, en ik vond het mooi hoe jij terecht dat omscheef.
Dus in die zin een terechtwijzing zonder oordeel daarop.
Verder blijven we gewoon menselijke fouten maken, iedereen doet dat..
@ Chelle
Chelle
Citaat *** Ik heb vaak de indruk gekregen dat zijn reacties niet altijd werden begrepen zoals hij ze bedoeld had. Wellicht was het ‘de toon’, de wijze waarop hij het formuleerde. Wellicht was het zijn, af en toe voelbare gevoel ‘niet begrepen te worden’ waardoor hij zelf ook bijtend reageerde. Toch denk ik dat zijn intenties goed waren en hij onterecht toch vaak fel werd benaderd. ***
Mag ik je complimenteren met het feit dat je de eerste bent die mij zonder (voelbaar of intentioneel) oordeel begrijpt?
Citaat *** Om een voorbeeld te noemen: zijn visie op, en ervaring met Social Media op een ander blog (‘dat Facebook meer ongelukkige mensen kent dan enig ander medium’), werd ontvangen met een ‘is nergens op gebaseerd’. Wellicht inderdaad niet en is het eerder Jester’s beleving daarvan. Is mogelijk. ***
Inderdaad (als ik mij goed herinner) gaf ik aan waarom dit voor mij een persoonlijk issue was, en is, verder is er onderzoek gedaan (typ gewoon” facebook en ongelukkig” in op Google en zie de links) dus ongegrond was het niet helemaal.
En inderdaad, ik ben vertrokken uit zelfbehoud, want ik heb er (understatement) nogal moeite mee om inderdaad als een soort van pispaal gebruikt te worden.
Mijn intenties zijn inderdaad puur, omdat ik het proces en de pijn begrijp, ik ben geen 20 meer, en mijn share wel gehad, en zit nog steeds in een wereld aan bagger waar ik probeer uit te komen.
Mijn teksten zijn lastig, echter heb ik niet de vocabulaire om het anders neer te zetten, mijn gevoel worden mijn woorden, als ik er daadwerkelijk echt over moet gaan nadenken schrijf ik niet langer vanuit mijn hart, en raak ik niet de kern…
In ieder geval dank dat je me wel begrijpen kan in deze…
Jester.
@ Mariah
Als jij je leven wilt vullen met een man, een relatie, dan mag dat toch gewoon? Als je jezelf dienstbaar op wilt stellen en jezelf wilt wegcijferen, om je maar niet eenzaam te voelen, en het werkt voor jou, dan doe je het toch gewoon? Ik bedoel dit enigszins sarcastisch maar ook serieus! Als het voor jou werkt, is het zo! Aan de andere kant heb je ook een unieke kans om jezelf te leren ontdekken, te veranderen, gelukkig te worden als je besluit hiervan te leren!
Poem
Mooie reactie, maar ik word er uiteindelijk niet gelukkig van om mezelf volledig ten gunste van een ander op te stellen.
Het ego wel want dan ben je toch goed lief aardig dienstbaar en liefdevol.
En weet je, dienstbaar zijn daar is niets mis mee, ik ben dat graag, en zelf een stapje terug zetten vanuit liefde voor een ander is niet wegcijferen.
Ik kom dan weer op een heel mooi filmpje...
Omdat beelden bij mij meer zeggen dan woorden.
Herkenbaar
Ik snap je gevoel. Je zou alles doen om maar niet eenzaam te zijn, ik voel het net zo....maar helaas is dat iets waar we eerst door heen moeten....
vandaag had ik het moeilijk
Vandaag had ik het moeilijk nu nog wel hoor.
Het enige wat ik gedaan heb is niets doen..
Totaal niets doen, even op deze site kijken.. ben niet vooruit te branden.
Ik zie een auto rijden die op de auto van mijn ex-vriend lijkt.
Ik betrap mezelf erop dat ik mezelf de schuld begin te geven van het mislukken van deze relatie, dat ik het mooier maak dan het was.
Dat ik in als ik maar... dat is een negatief gemaal.. wat niet constuctief werkt voor mezelf.
Maar wat ik ook zie..
Dat ik door mezelf volledig weg te geven iemand geen ruimte geef.
En dat de dynamiek is dat een ander dan op een andere manier de ruimte neemt..of in het geval van date vriend letterlijk zijn ruimte beschermd.
En dan ineens verdriet.. verdriet omdat ik me zo alleen en eenzaam voel.
En zo een behoefte heb aan een arm om me heen.
Dan kan ik mezelf wel omarmen,maar ik heb gewoon andere mensen nodig.
En steun vragen aan vriendinnen dat doe ik eigenlijk nooit.
Zou toch gewoon die arm kunnen vragen, in plaats van ik hoor het allemaal alleen te kunnen doen.
Vanuit volwassenheid, vanuit wat ik nodig heb op dit moment.
Dan geef ik het mezelf ook realiseer ik me.
Mariah
Leegte en arm @ Mariah
Denk je dat een arm om je heen genoeg is? En hoe vaak? Is het niet zo dat je een leegte probeert te vullen door middel van een ander, terwijl deze leegte in jezelf zit? In dat geval moet je misschien aan jezelf, aan deze leegte werken?
Ik kan er helemaal naast zitten hoor! Ik gun je van harte iemand die een arm om je heen legt!
@Mariah: de arm van ?
Zou toch gewoon die arm kunnen vragen, in plaats van ik hoor het allemaal alleen te kunnen doen.
Vanuit volwassenheid, vanuit wat ik nodig heb op dit moment. Dan geef ik het mezelf ook realiseer ik me.
Die arm om je heen van ? Je date vriend bedoel je ? Wil je nu niet gaan doen wat Poemlover al aangeeft ?
Torn poem arm
Een arm om me heen..
Dat is wat ik er in de eerste instantie van maak.
Als ik het naar mezelf toe haal is het de behoefte om aangeraakt te worden. En die behoefte is best groot merk ik..
En dat wil ik mezelf geven.
Dat kan op verschillende manieren.
Daten...en de behoefte op die manier hoop te bevredigen, waar ik nu even niet aan begin omdat ik andere wegen wil bewandelen.
Langsgaan bij vriendinnen en effe lekker huggen.. wat ik nooit doe..
maar wel als optie bij me houd.
Afspraak maken voor ontspannings massage.
Ik kies voor de laatste..is mezelf geven waar ik behoefte aan heb.
Mariah
@Mariah: huggen en knuffelen
Je bedoeld knuffelen en dat soort gedoe ?
Knuffelen, huggen of een massage kan een rustgevend (troostend) gevoel geven. Of zelfs een gevoel van verbondenheid creëren tussen (zie het vlooien van elkaar van apen in een groep) mensen.
Helaas plakken "wij" mannen er vaak meteen seksuele gedachtes aan en zien dat als een vrijbrief om dan maar meteen overal aan te gaan lopen graaien. Daar waar het de vrouw dan puur om het gevoel van verbonden zijn met elkaar gaat. Lijkt erop alsof vrouwen daar ook meer behoefte aan hebben, want die zie je onderling steeds aan elkaar lopen plukken en aanraken dan mannen. Misschien iets met wij jagers zij planters.
Helemaal geen verkeerde idee een massage of wat meer groepshuggen met vriendinnen.
wij mannen Torn
Zijn alle mannen zo?
Of is het omdat er op seksueel gebied enorm veel misvattingen zijn ontstaan.
Bij mannen en bij vrouwen ook.
Mariah
@Mariah: wij mannen.
Het is toch een veelvoorkomende "klacht" en behoefte van- en bij vrouwen in een relatie.
Ik heb het dus maar even over wij, aangezien ook ik het leerproces heb moeten doorlopen van het leren ontvangen en geven van knuffels,......zonder dat daar meteen seksuele driften de kop bij opstaken.
Nou gaan er vast mannen stellig lopen beweren dat zij zoveel anders zijn,......ahuh!!! Kom laten wij ons even niet mooier voor doen dan wij zijn.
Re:
"wij" mannen
Voel me niet aangesproken.....
Te dierlijk ?
te dierlijk waarschijnlijk voor je ?
Re:
Yep! ... geen chemische reacties....
Blokkade ?
Interessant. Ook nooit gehad ? Een blokkade ?
Re:
Vroeger soms, gewoon een fysieke afwijking... geen testosteron
@mrpither
Hmmmm, daar is tegenwoordig toch medicatie voor ?
Re:
Zou kunnen, maar "what's the point" als je het niet meer nodig hebt?
@torn-Pither en Mariah
Ff denken hoor.... ik zie een man voor me die kan huggen zonder sexuele gevoelens ....Eentje met jezusnikes aan en bekend staat als boomknuffelaar daarin ook workshops geeft...
Re:
Freakes of Nature......
@hortensia
Wanneer heb jij mijn ex gezien???
teigetje
eergisternacht........... in een nachtmerrie ....
Hort
Wel veilig is precies het type man waar ik geen beschuitje mee wil eten.
Kan wel lekker huggen misschien..
Een boom van een knuffelaar misschien.
Ha ha
Re:
Eerst maar even met de kerstboom oefenen.....
@Mariah
Ik begrijp dat gevoel wel van even een arm om je heen te willen voelen. Heel even tegen iemand aan te kunnen hangen met je hoofd tegen zijn schouder, kan praten wat je dwars zit en even kunt uithuilen, dit om met hernieuwde kracht weer verder te kunnen. Tenminste zo voelt het...als dat zou gebeuren dat je dan weer nieuwe kracht hebt, je alles wel weer aan kunt.
Soort van psychische reanimatie ofzo....
Vaak komt dat "opladen " vanuit iets anders , maar het verlangen naar de schouder blijft alhoewel je je daar dan soms minder van bewust bent. Is mss ook een stukje eenzaamheid waar je vaak aan wordt herinnert als je de leuke stelletjes hand in hand op straat voorbij ziet schuifelen.
Een goed gesprek met iemand die je dierbaar is en je vertrouwen kunt ..doet soms ook al heel veel lieve Mariah.
Liefs
Hortensia/ Poem
Het is echt aangeraakt willen worden.
Alsof ik een schade wil in halen van alle jaren dat ik mezelf dat niet heb toegestaan.
Ik kon me vroeger niet laten aanraken, dan schoot er net als bij Poem een schicht energie door me heen.
Net alsof het me teveel was.
Maar goed ik zit gewoon even in een dipje met mezelf..
Komt wel weer goed, ik weet dat het altijd ergens naar toe lijdt.
Knuffelen @ Mariah
Aangeraakt worden (en knuffelen!
) is heel gezond. Ikzelf ben totaal niet gewend om aangeraakt te worden, en als ik aangeraakt word is het alsof er een bliksemschicht door me heen gaat. Gelukkig ben ik vroeger niks tekort gekomen; moest er nog bijkomen 
Re:
als ik aangeraakt word is het alsof er een bliksemschicht door me heen gaat. Gelukkig ben ik vroeger niks tekort gekomen; moest er nog bijkomen
Herkenning, met uitzondering van vroeger, alles tekort gekomen.....
@mariah aanraken
Hoi,
Ik ken die behoefte, is soms zo groot dat het fysiek pijn kan doen. Heb al vaak gedacht om een 'knuffelclub' op te richten
Maar heb 'tactiel stimulering' ontdekt, is gebaseerd op babymassage. Ik denk dat deze behoefte ook voortkomt uit de erg vroege jeugd. Herken ook het patroon van vriendjes etc. die altijd wel ergens waren, om mij te knuffelen, en idd, vaak leidde dat weer tot meer.
Na ex, had ik besloten om het alleen te doen, vanwege zelfde ideeën als in dit blog. Maar dat ging hard bergafwaarts. Ik werd een zombie, met als enige sociale contact, deze site en de juffrouw van de supermarkt.
Gelukkig stuurde het 'universum' een grote knuffelbeer op me af. Een zwaar beschadigde man, met ook vreemd gedrag af en toe, maar superlief. We zijn nu samen aan het oefenen met grenzen, afstand en nabijheid, hoe elkaar geen pijn te doen en toch voor jezelf te zorgen, testosteron, etc. Niet altijd makkelijk, maar wel fijn dat hij er is om me de o zo nog steeds nodige knuffels te geven. En misschien net zo belangrijk, ik kan mijn knuffels aan hem kwijt. Qua achtergrond, sociale omgeving etc passen we voor geen meter bij elkaar, maar het helpt me gigantisch.
Dus ja, ik ben vóór zelfstandigheid, in jezelf zoeken etc. Maar ik ben ook vóór goed voor jezelf zorgen. En als je arm om je heen nodig hebt, dan inderdaad een vorm vinden die daarbij past. Ik heb voor mezelf vastgesteld dat ik er (nog) niet aan toe ben, om het alleen te doen, en houd dus deze 'relatie' in stand, voor het kleine meisje in me die af en toe weg wil kruipen, en tegen iemand aan wil slapen. Ondertussen leer ik op mezelf te passen. Gaat met kleine stapjes vooruit. En we zullen wel zien wat de toekomst brengt.
Sterkte,
Teigetje
Teigetje
Dat is lief voor jezelf zijn..
Misschien mag ik mezelf die sigaret gunnen.. want het is verslaving...
Ik kan nu ook nog niet stoppen met roken..
Maar ja ik wil het zo graag goed met mezelf hebben..
Alleen kan ik toegeven dat ik dat nu niet kan er gek van word.
En tot niets in staat ben.
Me inderdaad een zombie voel.
Mariah
@ Mariah
Haptonomie misschien iets voor je?
Jester.
Jester
Word je dan aangeraakt ?
@ Mariah
http://www.allehaptonomen.nl/Haptonoom-wat.htm
Dit legt uit wat het is, en wat het voor je kan doen.
Heb er zelf goede ervaringen mee gehad.
Jester.