Empathie

afbeelding van Pba1211

Nav het bericht van mede blogger Kroegtijger, mezelf ook s onder de loep genomen qua Empathie.
Altijd leuk om meer te weten te komen als je al denkt veel over jezelf te weten.

Nou phieuw... het viel gelukkig mee bij mij... zo te zien zit het wel ok met mijn empathie.
Ook niet iets waar ik echt bang voor was, maar heb dan al een jaar lang van allerhande inzichten mogen genieten Glimlach
Ben absoluut veel opener geworden sinds ik mn huwelijk ad kant heb gezet, dus eigenlijk heb ik vel positieve dingen door kunnen voeren. Maar jah.... nog genoeg werk a d winkel...
Mijn uitdaging ligt toch vooral op het gebied van Goede ! communicatie, waaronder ook goed luisteren, de behoefte uitspreken en vooral ..... vooral de verwachtingen loslaten en niet invullen wat er wordt bedoeld.

Mn huwelijk uit elkaar was mijn besluit, was er helemaal klaar mee, elke maand was weer langer dan mn salaris en er was voor haar "geen passend werk voorhanden", maar wel tot 10 s ochtends in dr nest liggen en om 11 uur een keer in de kleren. Behalve als ze naar een van dr vrienden op de koffie ging . We leefden echt langs elkaar heen, als we samen thuis waren zaten we elk op een andere bank voor de tv te hangen... Communicatie stopte bij .. Ga je met de hond uit, dan kunnen we zo naar bed ....

Ben v mening er heel erg veel aan te hebben gedaan en de reden was hier niet een andere vrouw.
Dat zal mede de reden zijn dat ik het vervelend vindt dat ze er wel last van heeft (gehad) maar geen moment spijt heb van de beslissing.

Huishouden......??
mijn familie zei naderhand wel s... t is hier nog nooit zo schoon geweest als sinds dat jij het zelf moet doen.

Doorstomend naar meer het korte verleden en heden....
Enfin... maar dat ik dan nu een fantastische meid pijn heb gedaan door mijn onverwerkte zaken uit t verleden... gatver degatver... ik baal daar zo enorm van. Ik hoor verschillende vrienden en profs, zeggen "leg de lat niet zo hoog voor jezelf"
hmm tja misschien tercht, misschien niet... maar als ik terugkijk en zie dat mijn aandeel in de breuk toch wel relevant is geweest, dan kan het nog zo zijn dat het een duidelijke en aanwijsbare oorzaak heeft, dat maakt niet goed dat het is gebeurd.

Natuurlijk... het is mooi dat er intussen meer puzzelstukjes op zn plek vallen, ja het is een gegeven dat ik dat op dat moment niet wist, maar dat is geen vrijbrief om situaties te laten ontstaan die een ander enorm kwetsen.
Voor mij werkt het in ieder geval op die manier, wat maakt dat ik er alles aan doe om dat nooit en nooit weer te laten gebeuren.

De verbroken relatie krijg ik niet terug, dat zou nl. betekenen dat we de zelfde relatie terug krijgen met alle problemen van dien. Ik ga knokken voor een nieuwe relatie met mn ex zodat het naar een beter iets gaat groeien.
Natuurlijk loop ik hierbij een risico, nl dat het wellicht toch niet kan, bv omdat ze het niet (meer) aandurft. Maar als het zover gaat komen, weet ik dat echt alles maar ook ales ut d ekast is gehaald op een positieve en constructieve manier.
Dat betekent dat de relatie op zich tussen ons dan sterk verbeterd is en dat er op nog langere termijn wellicht iets in zit.
Maar ook dat ik zo veel araan heb gedaan dat ik mezelf terug heb gevonden en mijn valkuilen zoveel mogelijk de nek om heb gedraaid.

Dan blijft nog enkel mijn persoon zelf over... nou laat dat nu net een fanatastiche vent zijn... dus dat zal t probleem niet meer zijn dan... Glimlach

Hoeveel tijd dat dit gaat kosten...? Geen idee...is dat voor nu belangrijk... het zou mooi zijn als je bv het zeker zou weten, omdat je dan alvast de vakantie kon plannen met zn beiden of (incl kids) 4 en...... Glimlach
helaas is mijn glazen bol inmiddels sterk vertroebeld en heeft het de positieve energie nodig om weer wat te kunnen voorspellen Glimlach

afbeelding van kroegtijger

Volgens mij denken we

Volgens mij denken we redelijk hetzelfde wat een hoop dingen aangaat Knipoog
Ik kan je gedachtes e.d. prima volgen in heel veel opzichten, en inderdaad… Leren van het verleden om er in de toekomst je voordeel mee te doen lijkt mij een prima uitgangspositie. Als dat met je ex is, is dat leuk (of zelfs meer dan leuk) maar als dat niet het geval is, dan niet natuurlijk. Het gaat immers niet om haar in dit perspectief, maar om jezelf. Je moet er zelf voordeel uit halen. En ja, de leerschool die je ervoor nodig hebt gehad is helaas keihard gebleken; het heeft je de relatie gekost. Maar haal er dan in ieder geval wel het maximale qua nut uit dan Tong

Wat betreft empathie heb ik zelf dus ondervonden dat mijn affectieve empathie laag is, maar mijn cognitieve empathie juist weer hoog. Dat in combinatie met het niet praten met mijn ex tijdens de relatie heeft een enorm groot probleem gecreëerd; we zijn elkaar totaal niet meer gaan begrijpen en de gevolgen zijn dan al snel dat het niet meer werkt tussen ons. Dat is wel gebleken. Dat heeft dus niets te maken met dat we niet van elkaar houden, maar meer dat we dan dus soort van uit elkaar groeien, terwijl het niet eens echt nodig is als we onze communicatie goed op orde hebben. Tja, als ik dat eerder had geweten…

Het is daarmee dus zaak geworden om ervoor te zorgen dat ik een manier ga vinden om ofwel mijn affectieve empathie te vergroten ,maar ik vraag me af of dat mogelijk is; ik zie het eerder als work-arounds of bug-fixes, maar geen “echte” oplossing. Uiteraard blijf ik daar wel zoekende naar, maar voor alsnog kom ik alleen maar trucjes tegen die je cognitieve empathie min of meer de functies van je affectieve empathie laten overnemen. Oftewel, je leert jezelf aan om bijvoorbeeld gezichtsuitdrukkingen beter te herkennen en op basis daarvan kan je beredeneren hoe iemand zich voelt, maar je voelt niet echt hetgeen dat een ander voelt. Knap lastig dus om dan iemand écht goed te begrijpen. Voor mezelf is dat wel vrij herkenbaar. Om een of andere reden kan ik dat niet heel erg goed. Wel als het zaken betreft waar ik zelf ervaring mee heb. Dus als ik iemand met een hamer op z’n vingers zie slaan, dan “voel” ik die pijn min of meer ook, maar als ik dat nooit zelf zou hebben gedaan, dan voel ik dat dus weer niet. Dat is naar mijn idee dus dan ook niet écht hetzelfde als affectieve empathie, maar meer empathie op basis van levenservaring. Dat is dan toch weer anders geloof ik.