Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
En dan ... is het weer weekeind.
Hey You all,
De weekeinden, over het algemeen een heerlijk vooruitzicht wanneer het weekeind weer in aantocht is, maar wanneer je ldvd hebt, vaak heel moeilijk.
Ikzelf heb de weekeinden de eerste maanden na de relatiebreuk (verleden jaar) als heel leeg ervaren.
Ik was zelfs blij als het weer zondagavond was, ondanks dat ik "afleiding" zocht en naar vrienden ging of zelf mensen uitgenodigd had.
Hoe ervaren jullie de weekeinden? Hoe vullen jullie je weekeinden in?
Met mij gaat het nu prima, ook de weekeinden, maar ik weet nog heel goed, hoe het voelde, de eerste weekeinden zonder hem.
Ik ben zeer benieuwd naar jullie verhalen.
En eventuele tips "hoe kom ik mijn weekeind door?"zijn welkom!
Ik wens een ieder ondanks het ldvd toch een mooi weekeind toe.
Groetjes Layla.
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@Layla
Hoi, ik denk dat dit het eerste weekend sinds de breuk is dat ik plan ben om gewoon iets of niets te doen. Geen afspraken , geen bezoek, geen dringende boodschappen , geen activiteiten om mezelf zogenaamd aan de gang te houden.
Gewoon proberen genieten van mijn dochter en mezelf.
Van het verleden wel nog een aantal mooie herinneringen maar meer niet. Mijn dochter vroeg nog vorige week om alle foto's weg te halen. Ik dacht dat ze het nog wel leuk zou vinden een foto met hem en haar van haar allereerste ski-vakantie maar nee ze wil niets meer; Ze heeft nog veel verdriet en gemis; meer dan ikzelf soms. Ze is nog een kleuter maar al zo volwassen in emoties, kijk er zelf van op.
Het weer is rot, regen, regen ...maar dat kan ons niet deren. Muziek speelt, vult de stilte doch het is niet zo dat de stilte me stoort.
We moeten verder in het leven, ik wil geen tijd meer verliezen aan negatieve gedachten. Negativisme beloont je niet integendeel het doet alleen maar pijn.
3 maanden verwerking is niet veel maar ik heb wel keihard gewerkt en verwerkt. Het is niet de eerste keer dat ik "de bons" krijg en had mezelf beloofd om nooit meer een jaar te "hangen" zoals ik vroeger heb gedaan. Het is het niet waard. Zal nog wel op momenten een traan laten maar zal daar dan ook weer uit leren.
Vandaag is belangrijk, niet gisteren, niet morgen.
Maak er ook een mooi weekend van layla!
diep
@ diep
Dank je wel voor je reaktie diep!
dus Layla gaat aan de slag.
Ik herken jou verhaal, ook ik was in het begin bezig met mijzelf vooral aan de gang te houden.
Later kon ik mezelf gewoon thuis en zonder afspraken, weer vermaken en mezelf prettig voelen.
Ook nu geniet ik enorm van de aanwezigheid van mijn kids, al zijn ze groot en niet altijd thuis, wat ook bij hun leeftijd hoort.
Maar gisteravond heb ik onderuit op de bank met mijn oudste zoon naar een leuke film zitten kijken en genoot daarvan.
Je geeft een goede tip, waar velen iets aan zullen hebben, namelijk het VANDAAG leven!
Ik ga nu even eieren bakken, iets wat hier zo langzamerhand traditie begint te worden
Goed dat je ook geniet van je dochter, voor kids ook wel moeilijk he, ik heb dit ook gezien hier, met mijn kids.
Dat ze hem missen, vooral omdat hij voor hun altijd zorgzaam is geweest.
Tja, het is voor ons al niet makkelijk, laat staan voor kinderen, vooral als ze nog zo klein zijn.
Hoe ga jij daar eigenlijk mee om?
Ik heb ze na de relatiebreuk beiden gesproken, (mijn kids zijn al groot) maar toch merkte ik dat ze het moeilijk vonden, ieder op hun eigen manier.
Nu begint het wel te "wennen" en zien ze ook de rust bij hun moeder, en dat brengt ook wel weer positiviteit met zich mee.
Groetjes van Layla.
@layla
Hoe ik met mijn dochter omga? Dat is best moeilijk omdat de breuk opgetreden is net toen we 3 weken vakantie achter de rug hadden en hij alle dagen zo zorgzaam voor haar was geweest en dat is wat naar mijn idee in haar hoofd blijft hangen. In die 3 weken heeft hij echt alles voor haar gedaan. Ze heeft dus alleen het allermooiste van hem in haar hoofd.
Vanaf de eerste dag uitte ze dat ze hem mist ,tot soms enorme huilbuien (ben eigenlijk nog boos op een duiveltje van deze site die me verweet dat dit niet echt normaal was omdat ze ten slotte nog haar mama had; wel jullie mogen allemaal eens de voorbije 3 maanden beleven die ik met mijn dochter heb meegemaakt)
Heb alles proberen met zoveel mogelijk liefde en aandacht te behandelen, voorzichtig uitleggen dat papa echt niet meer terug kwam; Ik heb hem op alle mogelijke manieren (email, sms, antwoordapp) gevraagd of hij het althans voor haar even wou komen afsluiten maar neen niets......geen reactie. Toen school opnieuw startte ging het wat beter, had ze wat extra afleiding. Maar verdriet werd er niet minder op want toen zag ze papa's die hun kindjes naar school brachten.....Op een bepaald moment begon ze me te verwijten dat het omwille van mij was dat hij niet meer kwam. Beeld je in ....een ukkie van 5 die je dit zonder blikken of blozen zegt........heb toen ook externe hulp gezocht maar dat blokt ze af, zit er stoicijns bij alsof het niet om haar gaat. Het huilen is iets minder maar ze leeft nog steeds met het idee dat hij elk moment door die deur kan komen. Er liggen hier massa's tekeningen die ze voor hem gemaakt heeft. 1 van de voor mij meest kwetsende dingen die ze gedaan heeft is haar speelgoed gsm inpakken en dan vragen om met haar naar het postkantoor te gaan zodat hij naar hem kon verstuurd worden in de hoop dat hij dan toch even naar haar zou bellen. Ze is creatief, ze zoekt allerlei methoden om zijn aanwezigheid te behouden hoewel ze recent gevraagd heeft om d efoto's weg te doen; misschien dus toch een kentering?
Het wordt een taak van lange duur maar ik heb er geen probleem. Ze is mijn meisje en ik ga keihard knokken om haar hartje weer te genezen en hoe dan ook ik heb doorzettingsvermogen en zal erin slagen.
Alles met liefde en aandacht doen lijkt me de juiste weg
diep
@ diep
Wat sneu voor je meissie, vooral over die tekeningen die ze voor hem gemaakt heeft.
We moeten idd niet vergeten dat het voor kinderen groot en klein ook heel erg moeilijk is, die hebben ook een soort van ldvd.
Ik ga hier een apart blog aan wijden, want ik heb hier ook mee te maken, wat goed dat je deze reaktie hier wilde opschrijven, zal je deze reaktie willen kopiëren en willen plakken, in het blog wat ik dan nu ga maken?
Ik denk dat pappa's en mamma's veel zullen herkennen, hoe gaan we hier mee om?
Wat kunnen we doen om het kind te steunen?
Want als wij al verdriet en gemis voelen, dan zullen ook onze kids daar flink veel last van ondervinden.
Nogmaals mijn dank voor je reaktie en liefs ook voor je dochter.
Layla
@Layla
Tja weekend....soms weet ik echt niet wat ik er mee aan moet. Maar toevallig heb ik vorige week zondag, heerlijk een paar speelfilms zitten kijken en dat heb ik lang niet gekunt...
Ik heb ook mijn vrienden op afstand gehouden en daar ga ik toch weer mee aan de slag, afspreken met ze, dat ik daar weer zin in heb, zegt ook wel dat het weer wat beter met me gaat.
Waar ik woon kan ik ook heerlijk wandelen maar mijn hond is te oud om een lang stuk te lopen en alleen vind ik ook niet zo gezellig.
Maanden geleden toen A. was weggegaan, heb ik me gestort op het huis, schilderen en opruimen, zo kwam ik ook wel mijn weekenden door, maar helaas is die werklust over gegaan en zit dus met kozijnen die ik nog af moet maken... dus eigenlijk heb ik nog genoeg te doen, ik moet er nu echt toe zetten...
En nu....boodschappen doen, bleh.
Groetjes Letje
@ letje
Ook ik heb mezelf een aantal maanden gestort op mijn huis, maar eeh ook ik ben blijven hangen, tot 2 kastjes die nu geschilderd moeten worden, en ook ik ben weer aan het uitnodigen, allerlei mensen!!!!
Lekker leven, lekker film kijken, beetje opruimen zo af en toe, ik doe het wanneer ik er zelf zin in heb en dat is wel zalig!
Er komt vanzelf een dag, dat ik opeens denk, en nu ff die kastjes schilderen.
Teken dat het idd beter met ons gaat, zo voelt het voor mij ook.
Ook ik heb opeens genoeg te doen, goed toch!!!
Zo zie je maar, dat het allemaal weer komt, en tijd veel doet.
Ben blij voor je, en ook voor mijzelf, toppie!
Groetjes Layla
Layla, weekend
Mijn weekenden zijn nooit echt veranderd, na mijn ex weer hetzelfde als daarvoor. Meestal op zaterdagmorgen eventjes de deur uit en voor de rest dan lekker genieten van films of muziek. In ieder geval vind ik rust altijd heel belangrijk en intens genieten. Dat is trouwens niet alleen voor het weekend, maar door de week ook. Altijd moment van rust vinden en van kleine dingen genieten, het kan van alles zijn..al is het maar naar bomen, wolken of diertjes kijken.
Ja, ik ben een saai persoon eigenlijk,hahahahaha.
Voor jou en iedereen hier een hopelijk mooi weekend!!
Groetjes en liefs
emotional
@ emotional
haha dan ben ik zeker ook hartstikke saai emotional!
Want ook ik kan genieten van de kleinste dingen, die bij het leven horen.
Mooi dat je dit kunt, want geluk zit hem volgens mij ook in de kleine dingen.
Je bent zo te lezen heel goed opweg, op je reis naar eigen geluk!
Hier ben ik ook mee bezig en het voelt goed, positief bericht!
Groetjes en Liefs terug, Layla
Verschrikkelijk
Hey,
Nou bij mij is het al een jaar geleden en (vaak) nog steeds niet relaxen. Sanp er niets van, hele weekend voel ik een soort spanning. Die spanning blokkeerd mijn leven, geen huis kopen, niet van baan veranderen. Loop vaak een extra rondje door de stad om tot rust te komen. Kijk ik om me heen of ik haar zie, wil haar niet eens zien, ze is met een ander.
Die spanning komt bij mij door hoe het is afgelopen, ik wist bijna zeker dat ze met een ander ging, op 11 oktober gingen we uit eten voor mijn verjaardag, de avond daarvoor het ze een feestje, voelde dat ze loog tegen me. Na het etentjezei ze dat ik beter naar huis kon gaan. Zag toen een berichtje is haar telefoon, met schatje, was weer geweldig met je. De manier hoe het moest stoppen is zo klote. Waarom had ze het niet eerlijk kunnen vertellen, paar weken daarvoor vroeg ze nog of ik 100% voor haar kon gaan.
Ik hield echt van haar! Dat ze die keuze gemaakt heeft is OK, maar ik weet gewoon dat ze niet eerlijk geweest is.. En dan de manier waarop. Ze wil nu zwanger worden of is het al, heb dit al zovaak geschreven hier, om ziek van te worden.
De manier waarop is zo oneerlijk, ben altijd volledig eerlijk tegen haar geweest.
Dus weekenden, balen, doordeweeks ook balen.
Wil me gewoon weer voelen voordat ik haar kende en doorgaan met leven.
Take care all,
@ Jante
Die oneerlijkheid doet zoveel pijn, ook ik was altijd eerlijk en ben mezelf rot geschrokken toen ik hem op die sites zag staan.
Ze zijn niet eerlijk geweest, en dat is wat blijft hangen, omdat jij en ook ik, niet zo in elkaar zitten.
Je zelf wel altijd eerlijk bent geweest, waarschijnlijk brengt dat nu het onrustgevoel met zich mee.
Je vertrouwen is geschaadt en dat is heel pijnlijk en daar schrik je enorm van, dat er tegen je gelogen is.
Ikzelf heb het geluk opgelucht te zijn, nu het over is, want dit was niet de eerste keer dat hij oneerlijk tegen mij is geweest.
De druppel is gewoon gekomen, voor mij en daarom kon ik het dit keer ook daadwerkelijk afsluiten.
Een geluk bij een ongeluk, want achteraf ben ik wel blij dat ik het zelf heb zien staan, wie weet hoelang hij anders nog doorgegaan was met liegen en mij bedriegen!!!!!!!
Dat idee, daar wil ik liever niet te lang bij stilstaan.
Mensen die zo leven, met leugens en/of verzwijgen van dingen, die zullen hierin niet snel veranderen.
Want ze komen er iedere keer mee weg, en zien het als de makkelijkste weg, willen misschien niet kwetsen maar kwetsen alleen maar meer, op deze oneerlijke manier.
Ondanks alles maakt jou eerlijkheid van jou een mooi mens, en eerlijk kunnen zijn, vind ik een pracht eigenschap.
Want eerlijkheid duurt het langst, al heb je nu veel verdriet, je hebt iemand nodig die oprecht is.
Stel je voor dat je ex bij je terug zou komen, dan zou je haar nooit meer echt kunnen vertrouwen, want ze heeft immers al tegen je gelogen.
Ik kan het weten, want ik bleef ook van mijn ex houden, gaf hem een nieuwe kans en toch vertrouwde ik hem niet meer, wat achteraf dan ook niet onterecht is geweest, want hij was uiteraard niet veranderd.
Sterker nog, hij bleek nog veel meer te hebben verzwegen.
Dat iemand verliefd wordt op een ander, dat kan gebeuren, maar het is wat de persoon er mee doet, of niet.
Je ex had idd eerlijk tegen je kunnen zijn, maar heeft ervoor gekozen dat niet te doen.
Ik hoop ondanks alles, dat je eens weer kunt stralen, in je leven want ik dacht zelf dat ik dit niet meer zou kunnen, en nu gaat het gelukkig weer prima met mij.
Al blijf je best een poos onzeker door wat je hebt meegemaakt.
Ik hoop dat je toch iets van je weekeind kunt maken, dat er toch iets positiefs komt, voor jou.
Ik geloof in je, wij allemaal hier, alleen moet je nu weer in jezelf gaan geloven Jante!
Liefs en veel sterkte gewenst, en dank voor je reaktie x Layla
Hel
Het is nu 2 maanden uit, na een relatie van bijna 3 jaar.
Ik ervaar de weekenden als een ware hel. Natuurlijk onderneem ik wel dingen enzo, maar die leegte en dat gemis blijft.
In het weekend ben ik vaak erg moe en slaap ik een beetje moe, ik droom dan heel vaak over mijn ex, word echt gek dan!! Het gemis en de pijn word daardoor alleen maar heftiger.
Zit nu ook in een onzekere situatie die echt killing is. Mijn ex wil vrienden blijven, maar ondertussen word ik ale en tijdje genegeerd. weet het ook even niet meer. Het weer maakt ook dat ik me eerder somberder voel, het is snel donker en rot weer.
Vaak denk ik ook in de weekenden, normaal deed ik dit of dat met mijn ex.
Echt de pijn is met geen pen te beschrijven. Dacht dat het tijd koste, maar de pijn en het gemis word met de dag erger.
LVD sucks!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
@ waterlelie
Wat naar is dat, die onzekerheid voor jou nu, dat je het gevoel hebt genegeerd te worden.
Als ik het goed begrijp zegt je ex dat vrienden blijven een optie is maar in werkelijkheid hoor of zie je niets.
Dat vind ik zo tegenstrijdig, dit soort berichten, iets zeggen maar het in werkelijkheid niet doen.
De dromen over je ex, zijn flink pijnlijk, maar ik weet uit eigen ervaring dat deze dromen minder zullen worden, echt waar.
Misschien doet het je goed, deze dromen eens op te schrijven, ik weet bijna zeker dat men veel zal herkennen, uit je dromen, of je zelfs raad kan geven, wat die dromen je vertellen.
Ik heb ze namelijk ook gehad, en heb ze toen der tijd hier opgeschreven, en door het op te schrijven (te delen) en door uitleg van anderen kon ik de dromen langzaam maar zeker achter mij laten en droomde ik ook steeds minder vaak over mijn ex, tijd doet ook een heleboel.
ldvd sucks zeker maar toch hoop ik voor jou, dat je met wat afleiding straks weer wat meer blijdschap in je leven zult krijgen.
Hou hoop, ik wens je liefs en sterkte, Layla
Weekend
Voor mij zijn de weekende nog net geen ramp.. ik ben blij dat het weekend is maar als ik vrijdags klaar ben met werken, is het eerste waar ik nu nog steeds aan denk, ik had naar mijn ex kunnen gaan.. aangezien we het weekend altijd samen waren.. dat waren de dagen dat we vaak samen konden zijn.. mijn weekend begint door eerst wat et gaan drinken met collega's (het weekend in te luiden
. Verder bekijk ik het van dag tot dag.. flink uitslapen want dan denk ik nergens aan.. en dan beetje winkeltjes kijken enzo.. me zelf bezig houden op welke manier dan ook mogelijk..
Hoe kom je het weekend door; geen idee.. vroeg gaan slapen laat opstaan en je weekend is zo voorbij.. maar helaas werkt dat niet..
@ Cinniej0033
Is idd moeilijk hoor zeker als je juist de weekeinden samen doorbracht, maar vind wel dat je het goed doet, door het van dag tot dag te bekijken.
Ik wens je dan ook een leuke avond en morgen een mooie zondag toe. Groetjes Layla
ptm @Layla
Mijn weekenden zijn voor mij heel moeilijk!
Ja,alhoewel ik de zorg voor mijn jongste dochter heb(eens in de veertien dagen)en op zaterdag nog eens de zorg voor mijn kleinzoon!
Lijkt fantastisch dus!En dat is het ook!Maar tijd voor mezelf heb ik dus niet!Slechts twee keer per maand op de zondag!Is dus 24 keer in een jaar een dag voor mezelf!En dat dus op de 365 dagen per jaar is dat niet veel.Maar die dagen voor mezelf zijn dan ook wel weer een ramp,want meestal breng ik die thuis door zonder iemand te spreken!Dan besef je pas hoe eenzaam je uiteindelijk kunt zijn!Op die dagen leer je pas werkelijk je eigen "IK"(ziel) kennen,met al je ups en downs en hoe daar mee om te gaan.Veelal zoek ik dat zelf ook bewust op!In je eenzaamheid leer je jezelf pas goed kennen,maar besef je des te meer wat je mist!Ik vind dat een goede manier om het besef te krijgen wat je uiteindelijk mist in het leven;zelfbewustwording!
Sinds kort verkeer overigens ik in de gelukkige positie,de meesten hier weten het al,dat ik mijn hart weer heb kunnen openstellen voor iemand waarmee ik een heel goede band heb en die me lief is en waar ik heel goed mee kan praten,dat ook die schaarse zondagen voor mij aangenamer worden!Ik prijs mij dus zeer gelukkig in mijn nieuwe positie,maar dat zelfbewustwordingsproces viel me toch wel heel zwaar,maar ik heb er uiteindelijk iets heel moois voor terug gekregen!Lucky ME
ptm