Het begon allemaal al op vrijdagnacht (zaterdagmorgen), dat de PM's binnenkwamen.
Persoonlijke felicitaties, maar ook de volgende dag op deze site.

Fijn om zulke lieve mensen om je heen te hebben, die je begrijpen en met je meeleven. Zeker als het je verjaardag betreft.
Al die felicitaties hebben me goed gedaan, en heb de raad opgevolgd, nl maak er een leuke dag van.

Eerste verjaardag dat ik wakker werd, zonder een hand door mijn haar, zonder dat die kleine express op zijn vader staat te springen, zonder dat ik teder een kus op mijn mond krijg van haar....

Maar het meeste wat me deze dag bezig hield, is dat ene telefoontje. Er hebben veel mensen gebeld, maar dat ene telefoontje zat er niet tussen.
Het bleef stil, en eigenlijk drong het pas tot me door, toen ik vermoeid van de avond (die reuze gezellig was) mijn bed opzocht.
Tegenstrijdigheid nam bezit van me.
Blij dat de dag zo goed is verlopen, verdriet om mijn kleine ventje. Mijn ultieme verjaarsdagcadeau bleef uit. Zijn stem.

Huilend ben ik in slaap gevallen, doodmoe van de dag, en van de drank.

Gisteren het resultaat van de avond ervoor, koppijn, leeg gevoel, ellendig. Boosheid nam bezit van me, waarom, waarom.
Kleine moeite toch om hem even te laten bellen, maar zij is er totaal niet mee bezig. Ik besta niet meer voor haar.
Weg van de allerminste weerstand kiezen, heet dat.

Ik besta niet meer voor haar.
Hoeft ook niet, maar ik besta nog wel voor mijn zoontje.
En je kan doen wat je wilt, en me tarten nu, en me natrappen, maar ik zal volhouden.
Met de dag groei ik ook weer in dit proces, en kom er alleen maar mentaal sterker uit.
Verleden week die enorme terugslag, maar die komen we langzaamaan ook weer te boven.
Dieper, en meer verdriet kun je me niet aandoen.
Ik zal alles dragen, maar ik weet dat ergens, op een dag, ik sterker ben dan ooit, en ik weet dat de dag komt, dat ik mijn zoontje weer zie.
En ik weet dat de dag komt, dat ik weer dolgelukkig wordt.
Dan kan ik ook weer door met mijn leven.
Dan kan ik mijn leven weer delen met iemand, want de liefde is zo mooi.

Dan kan ik weer lachen, dus hou vol!!

Sterkte allemaal.

Ron
x