Ik heb dr nog eens aangesproken, en op een gegeven moment ging het weer over de breuk, zo van: dat ik niet weet hoe lang het speelde, maar dat ik het wel erg typisch blijft vinden: de week voor Engeland, dat ze bij me was, dat er er niets aan merkte aan haar, doet er 1 kleinigheidje voor, doe je afstandelijk daarna, zie ik je een paar weken niet, en opeens zijn je gevoelens weg.. sorry dat ik het zeg maar ik blijf het vaag vinden... net of ik je heel wat heb aangedaan.
Ach ik ben het wel gewend om aande kant te worden gezet, als het aan mij ligt begin ik never nooit meer aan een relatie, dan heb ik dat gedoe ook niet meer.

antwoord van haar:

ik wens je het beste toe, maar ik ben beu om dit steeds te moeten aanhoren, tis klaar punt.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
tis gewoon 1 vage zooi!
Ik ben benieuwd naar jullie reacties...