Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
En toch blijft het nog knagen...
Paar dagen goede dagen gehad.
Wellicht mede door het mooie weer?
Zou kunnen, maar toch knaagt er iets in me. Het gemis, de eenzaamheid, de aandacht.
Het jezelf afvragen waarom dit moest gebeuren.
Ik had dit ook nooit verwacht van haar. Dan moet de verliefdheid toch wel heftig zijn, en daar hou ik me dan maar aan vast.
Mis de avonden met haar.
Mis de leuke en minder leuke dingen met haar.
Gemis en verlangen naar, moet echt plaatsmaken voor alleen verder.
Zolang ik dat kan opbrengen, hou ik me sterk.
Al is het alleen maar voor die kleine van ons.
Ron
- Ron038's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Ron038
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hallo Ron, Die paar mooie
Hallo Ron,
Die paar mooie dagen heb je toch maar weer gehad! Natuurlijk gaat het niet in 1 keer over.. Maar jij hebt het al een aantal dagen zo van je af kunnen zetten dat je weer genoot..
Ik geloof namelijk dat als je steeds vaker goede dagen hebt, er tenslotte het punt zal komen dat je meer goede dan slechte hebt.
En dat uiteindelijk slechte dagen uitzondering worden en tenslotte verdwijen.. Dus als je nu al een paar goede dagen achterelkaar had, dan ben je op de goede weg.
Zo snel mogelijk herstellen van alles is gelukkig niet verplicht.
Als je te snel wilt kun je des te harder terugvallen.
Dat heb ik vanmorgen allemaal over mezelf gehoord, dus vertel ik het jou nu maar. Maar je wist het waarschijnlijk wel.
Het mag hoor, blijven verlangen, blijven missen!
Liefs,
Geraldine.
je komt er wel
De slechte dagen worden steeds korter en de goede dagen steeds langer uiteindelijk zul je de kracht vinden om weer te genieten en verder te gaan met je leven.
Vergeten doet niemand het,maar een plaatsje geven, dat gaat best lukken.
Sterkte
Het gemis zal nog wel even
Het gemis zal nog wel even blijven, het verlangen nog veel langer, misschien zelfs wel tot een volgende verliefdheid, ik heb het zelf ook heel sterk, een paar goede dagen, waarin het draaglijk is, en dan weer een paar hele slechte dagen, waarin ik labiel ben en heel veel moet huilen, ik hou me er maar aan vast dat het echt langzaam beter gaat, maar zo voelt het nog totaal niet, het voelt alsof het een week ipv 5 geleden is. Ik had niet gedacht dat dit zo zwaar kon zijn, maar we komen er boven op! Sterker dan ooit! Iedereen zegt ook, dat je in de toekomst deze ellende echt vergeten bent, dat je wel weet dat je in de put zat, maar niet meer de pijn voelt, daar houd ik me maar aan vast, dat het ooit goed zal komen met mij en ons!
Groet Bram
gun jezelf tijd , het komt goed
Hey Ron,
Ik herken je gevoelens zo ontzettend dat ik wel moet reageren op je bericht. Ook ik dacht na een paar goede dagen er eindelijk eens overheen te zijn, verder te kunnen met mijn leven totdat ik net dat ene liedje weer op de radio hoorde,zijn naam "toevallig" ergens tegen kwam , thuis kwam in een leeg huis,of 1001 andere dingen waardoor ik weer helemaal terug viel en dacht dat ik er nooit overheen zou komen.
Maar geloof me, op een gegeven moment worden de periode's dat het goed gaat steeds langer en de periode's dat je het niet meer weet steeds korter om uiteindelijk toch verder te kunnen gaan met je leven. Vergeten doe je het nooit( zeker ook niet als er een kind bij betrokkken is), maar de pijn word anders, echt.......
Gun jezelf vooral de tijd, forceer niets en accepteer dat er weleens een vervelende dag tussen zit, je weet dat er ook andere dagen komen,maar echt, tijd is heel belangrijk....
sterkte, Meis
Je bent al goed op weg...
Ook ik kon het niet nalaten om even een reactie te geven.
Liefdesverdriet.....pffff... Hou op, schei uit! Killing vind ik het.. Heb het helaas al meerdere keren meegemaakt, en nog is het erg moeilijk om ermee om te gaan. Wel heb ik de ervaring dat het absoluut over gaat en slijt met de tijd. En nu weet ik, dat het niet eeuwige pijn is. De ene dag voel je je super sterk, je denkt dat je er klaar mee bent. Maar voor je het weet zit je weer in een dip omdat je een terugslag hebt gekregen.
De dipjes worden steeds minder lang en minder heftig. De goede dagen worden steeds beter en duren steeds langer. Dan ben je langzaamaan omhoog aan het krabbelen!
En op een gegeven moment ben je er vrij van. En dat voelt HEERLIJK en zo BEVRIJDEND!
Tuurlijk besef je je nog steeds dat die persoon in je leven is geweest, dat hij/zij belangrijk voor je is geweest. Maar de pijn die je had, die voel je niet meer. Dat is verwerkt, dat heeft een plaatsje gekregen.
Tot die tijd moet je de hoop en moed blijven houden want het gaat ECHT over. Alleen moeten we niet te ongeduldig zijn.
En love will come again!!!!
Heel veel sterkte