En weer terug hier

afbeelding van used

Nou, ik ben er weer en weer met liefdesverdriet. In mijn vorige blogs, die nu alweer 4 1/2 jaar geleden zijn, heb ik geschreven hoe ik was gebruikt en hoe het uitging etc. Om een lang verhaal kort te maken, het was uiteindelijk toch weer goed gekomen. Oké, er waren wel wat dingetjes maar wie heeft die niet in een relatie? Ik heb al die jaren over het algemeen een hele goede tijd met mijn vriendin gehad en ik kan wel zeggen dat het de liefde van mijn leven was. We hebben veel gereisd, samen leuke dingen beleefd en genoten.
Ze heeft vorig jaar haar huis te koop gezet en gedurende die tijd heeft ze bij mij gewoond. Haar huis is nu verkocht echter, ze blijft niet bij mij. Ze wilde altijd al naar Haarlem en gaat daar nu op zoek naar een woning. Gisteren heeft ze me verteld dat ze geen toekomst ziet voor ons 2-en.
We hadden een maand geleden al besloten om onze relatie te beëindigen. Ze was gewoon niet gelukkig, huilde tranen met tuiten en zei dat ze ook een kinderwens had. Dat is voor mij, gezien mijn leeftijd, geen optie meer. Ik heb haar gezegd dat, indien dat echt haar wens is, we moeten stoppen aangezien ik niet de kinderwens van haar in de weg wil staan. Aldus geschiedde. We zouden toch de deur op een kier laten staan en alles nog eens goed overdenken zodat er een mogelijkheid was om toch weer tot elkaar te komen. We bleven elkaar zien en eigenlijk was er weinig veranderd behalve dan dat we niet meer met elkaar naar bed gingen. Ik bleef dus maar in het ongewisse zitten. Gisteren heb ik haar gevraagd hoe het er nu voorstaat. Helaas zei ze dat ze me geen toekomst samen kan bieden en dat zei ze met dikke tranen in haar ogen. De relatie die zo vreselijk slecht is begonnen bleek uiteindelijk toch een geweldige relatie waarin ik al die jaren, en nog, vreselijk veel van haar heb gehouden. Helaas is er nu definitief een eind aan gekomen en lig ik weer in de prak. Van haar kant is er nooit de liefde geweest die ik voor haar had. Waarschijnlijk was het leeftijdsverschil hier de oorzaak van maar we hadden het vreselijk goed samen. Geld zat, vrije tijd zat en we konden gaan en staan waar we wilden. Het was voor haar niet genoeg. We zijn nu wel netjes uit elkaar gegaan, zonder dat er een ander in het spel was.

Het leven heeft op dit moment even geen zin meer voor me, ik ben er volkomen maar dan ook echt helemaal kapot van. Vreselijk kapot! Weer sta ik alleen en ondanks dat ik wist dat dit moment ooit zou aanbreken, valt het me zo verschrikkelijk tegen. Ik dacht altijd er op voorbereid te zijn en dat ik me er voor gewapend had. Niets blijkt minder waar. Ik weet uit ervaring dat deze pijn uiteindelijk weer over gaat maar hoe lang gaat dit weer duren? Een maand, een jaar of nog langer?

Ze stuurde me nog een appje:

Dankjewel lieverd, voor alles. Je bent een kanjer en laat nooit iemand je wijsmaken dat het anders is. Ik vind het ook verdrietig dat het zo moest lopen maar je verdient beter dan ik je nu kan geven. Ik kan terugkijken op veel leuke en fijne momenten. Kus.

Toen ik het las, hield ik het even niet meer droog. Het leven is soms zo zwaar k@t!

afbeelding van InDeMaling

User

Van een user kun je weinig goeds verwachten, ook in de toekomst niet.

afbeelding van used

re

Hey indemaling, jij ook nog steeds hier?
Je hebt natuurlijk gelijk maar dat neemt niet weg dat ik weer door een vreselijke periode moet. Ik ben dom geweest om destijds niet voorgoed een punt er achter te zetten maar ik heb er geen spijt van. Ik ben eerder jaren getrouwd geweest maar die relatie was al die jaren heel wat minder dan die jaren die ik met haar heb gehad. Ik heb echt plezier gehad met haar, leuke dingen gedaan fantastische reizen gemaakt etc. Het doet pijn en schrijf dat even van me af omdat het oplucht. Afscheid nemen doet altijd pijn maar ik ga het wel redden, dat weet ik zeker alleen is nu mijn wereldje tijdelijk even ingestort. Jij al een nieuwe relatie inmiddels?

afbeelding van InDeMaling

je doet het goed

used schreef:

Hey indemaling, jij ook nog steeds hier?
Je hebt natuurlijk gelijk maar dat neemt niet weg dat ik weer door een vreselijke periode moet. Ik ben dom geweest om destijds niet voorgoed een punt er achter te zetten maar ik heb er geen spijt van. Ik ben eerder jaren getrouwd geweest maar die relatie was al die jaren heel wat minder dan die jaren die ik met haar heb gehad. Ik heb echt plezier gehad met haar, leuke dingen gedaan fantastische reizen gemaakt etc. Het doet pijn en schrijf dat even van me af omdat het oplucht. Afscheid nemen doet altijd pijn maar ik ga het wel redden, dat weet ik zeker alleen is nu mijn wereldje tijdelijk even ingestort. Jij al een nieuwe relatie inmiddels?

Ja, ik hang hier af en toe nog rond en lees ook af en toe mee. Liefdesverdriet is er al lang niet meer. Ben nu getrouwd en heb ook een kind. We zijn een echt gezin geworden met al zijn verantwoordelijkheden en dat is ook wat ik wilde.

Je hebt plezier gehad met haar zeg je en leuke dingen gedaan en fantastische reizen gemaakt. Op een gegeven moment slaan sommige (jongere) mensen een weg in, want het leven is niet alleen plezier en reizen en fun.In dit geval zij dus, met daar aan toegevoegd een kinderwens

Realiseer je wel dat het leven met kinderen anders is dan zonder. Leuke dingen doen en reizen worden er door beïnvloed. Je bent niet meer zo 'vrij' als daarvoor.

Kinderen zijn geen optie voor je gezien je leeftijd en daar geef ik je gelijk in. Bovendien weet je niet of dezelfde aantrekkingskracht er nog tussen jullie 2 zou zijn met kinderen. Zij verandert, de relatie verandert. Een relatie moet heel erg sterk zijn om kinderen aan te kunnen, in mijn ogen is zij mede door wat ze jou in het verleden heeft aangedaan hier in geen stabiele factor.

Het is nu even slikken en doorbijten, maar weet dat je de goede keuze hebt gemaakt en weet ook dat als je een kind met haar had gehad deze relatie misschien als een last op je schouders zou vallen. Haar toekomstvisie is immers anders geworden dan dat van jou. Sterk vind ik het van je dat je je aan je standpunt hebt kunnen vasthouden door er op te hameren dat een kinderwens geen optie is voor jou.

Mijn gevoel zegt dat deze relatie beëindiging hoe zuur ook de beste weg is voor jou en dat als je met haar kinderwens zou zijn meegegaan je na verloop van tijd enorme spijt van zou krijgen.

Erg veel sterkte, je komt er wel!

afbeelding van used

re

Goed gesproken indemaling. Sorry voor mijn late reactie maar ik vond het beter om hier even niet te komen. Het gaat verder goed met mij, soms wel eens een eenzaam gevoel maar ik heb er vrede mee. Een te groot leeftijdsverschil is gewoon niet goed. Je bent er namelijk teveel mee bezig door te denken van, 'wat over 10 of 15 jaar, dan ben ik oud maar zij nog lang niet' etc. Ik kan toch terug kijken op een leuke tijd samen maar als ik mijn oude berichten terug lees dan snap ik niet dat ik er ooit weer aan ben begonnen. Ik was een watje, dat is wel duidelijk. Alleen zijn is weer wennen. Ik heb geen zin om weer op zoek te gaan naar iemand en die weer helemaal opnieuw leren kennen etc. Komt er iets op mijn weg dan sta ik er voor open maar op iemand vallen van mijn eigen leeftijd gaat hem voorlopig niet worden. dat is ook een prijs die ik betaal.
Goed te horen dat je gesetteld bent. Een kind is niet zaligmakend maar toch ook een verrijking. Ik zou de vrijheid niet kunnen missen denk ik want zoals je zegt, je leven verandert drastisch met kids, ik heb het vaak gezien. Heel veel geluk toegewenst en bedankt voor je reactie.