Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Er door heen.....
Zit er compleet doorheen.
Kapot, gesloopt...
Op dit moment weet ik het allemaal niet meer hoe verder.
Ik weet het domweg niet meer.
Ben gewoon op.
Lichaam wil niet meer.
Time will tell, how strong I am, or how weak!
Maar ergens diep in mij, als ik dit typ, terwijl de tranen over mijn wangen lopen, zegt me dat ik moet doorgaan.
Geef niet op...er zijn mensen die van je houden!
Je hebt nog een zoontje, die uitkijkt naar je komst.
Wanneer die ook zal zijn!!!!
Ja, is waar, maar zit er compleet doorheen. Ik kan nu even niet meer.
De emmer is vol.
Ron
x
- Ron038's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Ron038
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ja het is zwaar.
Hoi Ron,
Ja het is zwaar hoor, ik weet wat je voelt. Je verstand zegt je op het ene moment dat je door moet gaan, dat je er op een dag wel doorheen zult komen. Maar dat duiveltje op je schouder zou je het liefst het bijltje erbij neer laten gooien. En je lijf wil al helemaal niet meer. Het sloopt je echt geestelijk en lichamelijk.
Maar blijf knokken voor jezelf Ron, voor je zoontje! Je hebt nog zo veel te geven. Zoals ik het een paar blogs geleden nog schreef, al moet je op je knieen verder omdat je niet meer kan staan. Ga door en echt op een dag ben ook jij weer gelukkig.
Vergeten zal je het nooit, slijten zal het misschien, maar een plaats geven zal je het moeten. Voor jezelf en voor je zoontje. Maar jij komt er wel Ron, als ik jouw verhalen en opbeurende commentaren hier lees, moet jij het kunnen.
Heel..
Beste Ron,
laat de tranen maar stromen, schrijf hier wat je voelt..het geeft niks. Na een diep dal, kom je weer boven. Dat weet ik zeker! Heel veel sterkte.. Het zijn maar woorden, maar ik voel met je mee:-)
Girl2
Hey ron...
Shit, hier was ik al een beetje bang voor...
Het is natuurlijk ook een hele tijd heel goed gegaan... dus verwonderlijk is het ook weer niet... Ik kan alleen de woorden herhalen die jij mij zelf ook zo vaak hebt gezegd, en waar ik altijd veel aan had : Je komt er doorheen, dat weet ik zeker...
Maar er is heel veel gebeurd, en dat vergt gewoon heel veel tijd...
Zoek die vriend weer op, ga lekker weer op de terrasjes zitten... probeer de afleiding te zoeken...
Wens je veel sterkte, Ron... wij lezen je hier!!!!
Mike
Every moment marked with apparations of your soul...
Ja, ik kom er doorheen, en
Ja, ik kom er doorheen, en dat weet ik en zo voel ik dat ook.
Maar die enorme pijn nu, ben leeg, op....en ik krijg dat beeld niet van mijn netvlies...zij met hem, met mijn zoontje.
Op het strand, in de zon, elkaar strelend, terwijl mijn zoontje daar onschuldig een strandkasteeltje bouwt.
Mijn kleine ventje, die zo vaak zijn kleine handje over mijn gezicht wreef, en zei dat hij me lief vindt. Ja, dat zei hij als klein kereltje, kreeg een kus....en toen glimlachte ik, en zei tegen hem dat ik hem ook lief vind en dat pappa van hem houdt.
Samen Bob de Bouwer kijken, het is er allemaal niet meer nu.
Samen met hem een file maken van zijn speelgoedauto's, en hij wist alle automerken op te noemen. Alle verkeersborden wist hij me te vertellen. Trok me aan mijn hand, om te vertellen dat er een ongeluk was gebeurd in 'zijn' file. Dat de politie-auto''s eraan kwamen.
Mijn ventje...
En nu, wordt dat allemaal ingenomen door iemand anders.
Omdat, ach verhaal is bekend....Maar ik laat nu mijn verdriet en mijn verhaal de vrije loop.
Mijn kleine manneke, wat moet hij meemaken nu? Ik hoop zo erg, dat hij geen verdriet heeft om het gemis van zijn pappa, en hoop dat hij ongestoord gelukkig is. Dat hoop ik als vader.
Ik hoop dat hij mij niet mist, want dan heeft heeft hij geen hinder van dit alles.
Maar ik mis hem zo....mijn kleine kereltje.
Ron
x
Ron, Hij is drie he, ik denk
Ron,
Hij is drie he, ik denk dat hij het nog niet door heeft, het misschien als een soort vacantie ziet of zo, maar hij zal je zeker missen en als je bij hem bent laat hem voelen dat je van hem houdt en maak hem duidelijk dat pappa er soms ff niet is, maar dat dat niets met hem te maken heeft .....Jij kent hem en zijn taaltje, maak het hem duidelijk op zijn niveau. En jij neem even een dag of twee vrij ga met je zus of broer of goede vriend ff wat doen, ff het koppie leeg, dat heb je zo nodig...hee veel sterkete en anders bel maar hoor
Sterkte Eeffie
minuten lijken eeuwen
Lieve Ron
ik leef zo met je mee. Zit ook maar weer achter mijn pc, slapen kan ik al de hele nacht niet meer. Ook ik kan niet meer, ik ben op, kapot. Kan niet meer huilen niet meer nadenken, het is getransformeerd naar een soort van apatische toestand waarin ik de werkelijkheid niet meer onder ogen kan komen. Ik wil zo graag slapen maar het lukt me niet. Hij, mijn kind dat nooit geboren zal worden, alles ben ik kwijt, mijn hele toekomst in tienduizend stukjes. Ik kan niet meer vechten, maar ik kan het ook niet onder ogen komen. Ik zou willen dat ik erbij kon, bij dat gevoel van dat alles goed komt en dat ik op een dag heus weer gelukkig zal zijn. Maar ik kan er niets mee, die dag is nog zo ver weg en ondertussen probeer ik door elke minuut van de dag te komen.
Hoi Ron, Maak je geen
Hoi Ron,
Maak je geen zorgen...het komt uiteindelijk allemaal goed! Het verdriet wat je nu hebt is heel erg goed te begrijpen. Laat het ook toe. Inderdaad wat Freakfire zegt...het was een klein beetje te verwachten, maar dat betekend zeker niet dat je niet sterk bent! Het gaat toch al hardstikke goed, wees daar maar trots op. En wat je zoon betreft, natuurlijk mist hij jou, maar hij zal er nog niet heel veel besef van hebben. Maae als hij jouw ziet, dan zal je zien en voelen, dat hij heel goed weet dat jij z'n pappa bent, die band tussen jullie zal echt niet verdwijnen, een kind voelt dat maar al te goed aan! Veel sterkte, ga even lekker uitwaaien en pieker maar niet teveel! Liefs
Lieve Ron, Moet me tranen
Lieve Ron,
Moet me tranen echt even inhouden na het lezen van jou verhaal. Wat kan de wereld soms toch wreed zijn he? Zo oneerlijk allemaal.
Ik weet niet zo goed hoe ik kan je helpen of wat ik voor je kan doen. Wat moet dat een pijn doen, vreselijk. Ik kan je zeggen dat het ooit allemaal draaglijker zal zijn en dat je vooral niet op moet geven, maar wat kun je ermee op dit moment?
Je zal er doorheen moeten door deze zware periode.
Laat alles niet kapot maken door haar en blijf volhouden en knokken. Voor jezelf, je zoontje, familie en andere lieve mensen om je heen. Eens zal het zonnetje weer schijnen, al ziet het er nu nog zo donker uit allemaal!
Heel veel sterkte en try 2 keep your head up!
Liefs Lin
die dag komt
Lieve Ron,
De dag komt dat je hem weer zult zien. Misschien moet je nog even afzien, maar de dag zal zeker komen..
Dan kun je hem al je liefde geven die je nu voor hem opspaart.
Blijf voor hem op de been, dan heeft hij dan een lieve vader die er helemaal voor hem is.
Sterkte en liefs,
Geraldine.
Dal
Lieve Ron,
Heb een traan gelaten om je verhaal. Zo shit dat je tijdens deze mooie dagen de zon niet kan zien schijnen. Denk dat iedereen hier zijn of haar best zal doen om je er met woorden doorheen te slepen.
Hele dikke knuffel en sterkte
Wat een ontzettende lieve,
Wat een ontzettende lieve, bemoedigende woorden en medeleven!!
Wat doet me dat goed!
De klap is zo groot, maar knock-out ben ik niet.
Ik zal doorgaan en knokken voor een andere toekomst, en met jullie hulp, steun en woorden, probeer ik weer mezelf te worden.
Wat is deze site een steun en toeverlaat.
Bedankt allemaal.
Liefs
Ron
x
Lieve Ron.. Geef alsjeblieft
Lieve Ron..
Geef alsjeblieft niet op...Echt waar..Door jou, Lin en Niels..Alle andere natuurlijk ook blijf ik op de been...