Erger dan ik dacht..

afbeelding van Virenque

Men,

lekker een weekendje naar Lowlands dacht ik, even lekker los en alles vergeten voor een moment, dacht ik.. ongedwongen lol maken zonder te denken, dacht ik..

Blijk ik toch verder van huis te zijn dan ik dacht; het heeft me juist verdrietiger gemaakt.. voor het eerst daagjes zonder haar weg op een plek waar we het beiden altijd zo leuk hadden.. dit keer zonder haar, dus. Het heeft me met mijn neus op de feiten gedrukt; ik mis haar, voel me leeg zonder haar.. ik kan haar maar niet uit mijn gevoel krijgen, en wat doe ik dan? Dan zoek ik vandaag weer het contact met haar op en kom ik nog sipper thuis.. Ik begin mijzelf te verliezen.. zit soms tegen het depressieve aan en mis het fut om te genieten van het leven.. Als ik haar zie merk ik dat ze mij inmiddels ziet als een meer dan goede vriend, en ik? Ik blijf de gevoelige verkikkerde verliefde sukkel.. en dan zegt een vriend nog dat ik tegenwoordig nog maar een schim ben van de zelfstandige grappige en zelfverzekerde persoon die ik ooit was. Liet het mij maar los, was ik maar weer sterk.

Ik ben mijzelf al maanden niet meer en ben er nog steeds dagelijks stuk van dat WIJ niet meer ZIJN. God, anderen zien het.. ik zie het.. zag zij het maar dat wij zo;n verdomd fijn setje zijn.

GVD!

Verdrietig

afbeelding van Virenque

En wat kunnen de nachten

En wat kunnen de nachten soms lang zijn....

afbeelding van geraldine

Ja Virenque, En ik moet

Ja Virenque,

En ik moet morgen ook nog werken..
shit.

Liefs,
Geraldine.

afbeelding van Virenque

Aaaah...

Men, wat overkomt me toch? Wat hebben die dagen Lowlands met me gedaan? Mij zo hard met mijn neus op de feiten gedrukt? Ik voel me nu ellendiger dan anders.. ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld. Vannacht amper geslapen en nu weer vermoeid op met een hoofd vol gedachten en zo'n onrustig gevoel in mijn lichaam. Ik schrik er een beetje van en weet niet zo goed wat ik ermee aan moet. Had voor vandaag wat afspraken staan, maar heb die gecancelled.. ik voel me vandaag bijzonder slap en mis de energie en het vertrouwen in mijn gevoel om vandaag mensen onder ogen te komen en vrolijk te moeten doen. Ik heb het gevoel dat ik vast zit; met mijn voeten in de modder en nergens heen kunnende. Is dit qua gevoel het dieptepunt? Ik zit er steeds meer over na te denken om hulp te zoeken.. maar ja.. bij wie? Een goede vriend? Ik heb de meeste van mijn vrienden al ingeschakeld, maar dat heeft tot nog toe niet geholpen...

afbeelding van Virenque

HereIAm..

Raar dat ik er al maanden mee bezig ben, het me nu dan pas overvalt.. Verdrietig Ik voel me echt even radeloos, alsof ik aan het einde van een spoor zit en nergens heen kan. Ik laat vandaag me wel beleven, en kijk of ik me morgen sterker voel. Misschien heb je gelijk en is dit het realisatiemoment.. zucht.. bedankt voor je reactie...

afbeelding van 4losses

hoi virenque

when you hit rock bottom, the only way is.... Glimlach precies UP !!!!... kom op joh, kop hoog, en ga je gedachten eens verzetten op wat leuks, bedenk een plan de campagne, zoek ergens als vreemde, contact, zoek uitdagingen en je muziek, geniet, versterk die gevoelens van onafhankelijkheid, niet van afhankelijkheid, want je kan ze versterken nl, door er meer aandacht aan te geven, het zegt ook een beetje van de acceptatie die je niet wilt aanvaarden, probeer het vir, pliesssss, ... LAAT HET LOS, je kan het, dat heb je bewezen, ook al is het onmacht, voordat je helemaal onderuit gaat, zoek hulp jah, huisarts, maatschappelijk werk, tis rouwen en dat heeft tijd nodig, dat proces is in stappen beschreven op inet te vinden, google maar eens: rouwproces, kwaadheid komt voor acceptatie Knipoog succes ik heb er vertrouwen in dat je het redt Glimlach dag vir xxxx keep rockin he

afbeelding van Virenque

Ik weiger..

Ik ben ervan overtuigd dat de kracht om het te verwerken, er doorheen te komen in mijzelf ligt en daarom weiger ik hulp te zoeken bij een huisarts oid. Ik ben uiteindelijk diegene die de baas moet zijn over hoe ik mij voel en hoe ik denk, en daar wil ik aan gaan werken.

4losses; ik las jouw plan de campagne in je blog.. misschien hanteer ik die ook wel Glimlach Men, vannacht weer slecht geslapen en vroeg op.. terwijl ik vakantie heb. Natuuuuuuuurlijk weer liggen malen; bizar gewoon hoe iemand in je gestel en je gevoel kan zitten. Het is ook zo vermoeiend om steeds maar weer aan die ander te denken en steeds maar weer te speculeren over wat ze denkt en wil. Ze blijft me ook bellen enzo.. en ze vindt het allemaal erg gezellig; bleh! Het begint me nu echt steeds meer de strot uit te hangen.. Gelukkig heb ik de komende week weer aardig wat things to do op mijn agenda staan, waarin ik hopelijk positieve afleiding kan vinden.

Vandaag zou de dag zijn waarop ik tegen haar zou zeggen dat ik afstand wil nemen (ik ben er al dagen over aan het malen), maar dat wil ik niet over de telefoon zeggen; ik wil het haar in haar gezicht uitleggen.. maar van het effectief afspreken, komt niet zoveel.. misschien vandaag.. Stiekum hoop ik dat het een effect op haar zal hebben, maar als ik zie hoe ze reageert en omgaat met de dingen die ik al heb gezegd, vrees ik van niet. Ze is zooooo veranderd, elke avond en dag dingen met anderen aan het doen. Toen we nog samen waren was ze veel constanter en rustiger, nu vind ik dat ze totaal de tegenovergestelde is geworden van wie ze was toen we samen waren.. of is dit nu zoals ze ECHT is? I don't know.. maar een plan de campagne is een goed plan Glimlach Ik ga er eens voor zitten.

Dank voor het advies en liefs, V.

afbeelding van pluk

Veranderd?

Ja, dat de ex veranderd herken ik zeker. Ook mijn ex was altijd rustig en een beetje een huismus. Nu doet hij vanalles. Zou het niet zo zijn dat het een vlucht is? Liefs Pluk

afbeelding van tweety23

Goh, die van mij ook al. Wou

Goh, die van mij ook al. Wou nooit weg, altijd maar computeren en nu? Voor zover ik weet heeft hij geen rust in zijn reet zitten. Eerst trok ik me dat heel erg aan maar naarmate de tijd verstreek interresseert het me niet meer. Ikzelf was ook redelijk ingezakt en geniet nu echt met volle teugen. Hij kan dit echter niet zo goed hebben volgens mij aangezien hij me daar een aantal weken geleden nogal flink wat verwijten over heeft gemaakt. ZIJN probleem en niet het mijne. Misschien is het idd een vlucht, maar niet denken aan wat er gebeurd is door HUN schuld.

afbeelding van Piekertje

hee tweet

Heb het je al eerder verteld, de mijne lijkt echt op de jouwe....maar dan andersom en ook weer niet.... pfff

Hij is al een tijdje alleen, en heeft dus moeite met aanpassen en rekening houden in een relatie. Toch merk ik nu dat ie meer thuis is als normaal, ook weer niet goed dus... althans daardoor ontstaan ook weer twijfels. waarom bijvoorbeeld.....

Ik was ook ingezakt, en merk nu dat ik heel wat heb laten liggen, lol maken dus. maar ja zou het zo graag samen willen doen... grr...

afbeelding van tweety23

Ik bedoelde hiermee

Ik bedoelde hiermee eigenlijk die lul waardoor ik hier terecht ben gekomen waar ik dus 8,5 jaar mee ben geweest. Nummer 2 bedoel ik hier niet mee. Volg je het nog? Nou ja, dat wou ik even kwijt

afbeelding van geraldine

Haha, Tweety. Nummer twee

Haha, Tweety.

Nummer twee was GEEN lul? Glimlach

Liefs,
Geraldine.

afbeelding van tweety23

Nee, dat is ABSOLUUT GEEN

Nee, dat is ABSOLUUT GEEN lul. Dat is een verhaal wat nog veel ingewikkelder en langer is als wat hier op de site staat. Glimlach

Liefs Tweet

afbeelding van Piekertje

Oke tweet

Ik volg je..... geloof ik... hahaha spreek je later x.

afbeelding van Virenque

Een vlucht..

Dat is een opmerking die ik van meer mensen hoor. Ik had die neiging in het begin ook; zoveel mogelijk willen doen. Op een gegeven moment dacht ik 'hey, zo ben ik helemaal niet'. Nu ben ik een beetje meer down to earth en probeer ik ook te genieten van een avond alleen.. waarbij ik de gevoelens en de gedachten aan die ander natuurlijk probeer te onderdrukken.

Maar typisch dat jullie hetzelfde ervaren; mijn ex-vriendin verweet mij altijd dat ik het altijd zo druk had en dingen aan het doen was (tsja, ik was een erg actieve muzikant.. kon er vrij weinig aan doen). Zij was iemand die het liefst samen thuis op de bank zat om gezellig een film te kijken, of gezellig samen uit eten of thuis eten, gezellig samen op de zaterdag relaxte leuke dingen doen.. en daar hechtte ik ook waarde aan, ik vond mijn rust in haar.

Maar nu? Nu profiteert zij van de aandacht van andere jongens en gaat ze dan weer bij die eten, dan weer met die drinken, dan weer bij die eten, dan weer met die drinken.. Ze heeft het zo druk zegt ze me dan, ze is eigenlijk zo moe.. pfff... Ik vond haar vroeger zo stabiel in haar doen en laten.. Zal het dan echt een vlucht zijn? Een vlucht van de eenzaamheid? Is het niet zo dat je jezelf dan toch wel weer tegenkomt? Ik wel.. ik werd op een gegeven moment gewoon moe van mijzelf. Ik zit nog in de fase dat ik het mijzelf nog erg aantrek idd.

afbeelding van Selas78

Tja die van mij doet precies

Tja die van mij doet precies hetzelfde. Is ook weggegaan de afgelopen tijd. Leuke dingen gedaan en zo. Maar bekijk het ook van hun kant. Wat ze ook hebben gedaan. Op hun manier heeft dit ook hun getroffen. Ook zij zijn een deel van hun leven kwijt en hebben nu een leegte. Dat is wat mijn ex me zei. Voor haar is het op haar manier ook moeilijk. Zij luistert ook naar muziek die haar aan mij doet denken. Voelt zich naar dat ik hier doorheen moet, want ze geeft nog wel heel veel om me. Het is alleen niet meer die liefde die ze eerst had. Ook zij moeten hun leven weer een draai geven. Dit doen ze door weer dingen te gaan ondernemen. Met vrienden weg te gaan. Leuke dingen doen. Het moet ook bij hun een plaatsje krijgen. Maar ach, het blijft natuurlijk wel altijd pijnlijk. Zij kunnen namelijk wel doorgaan. En mijn ex gaat door. Ik heb ook zo het gevoel dat ze er zo goed aan toe is ook. Dat ze al zo ver is. Dat ze er al bijna overheen is. Ze zag er ook goed uit vond ik toen ik haar zag. Het deed me pijn om te horen dat ze dit allemaal deed. Drankspelletjes, uitgaan, uit eten, dagjes er tussen uit. en allemaal met mensen waar we samen veel mee weggingen. Eerst hoorde ik daarbij en deed ze dat met mij. Nu kan dat niet meer. Die dingen doet ze nu met andere mensen. En ik... ikben nog zo achter vergeleken met haar. Ik heb nog zoooo erg die gevoelens en kan maar niet vooruit komen terwijl je haar dat wel ziet doen. Maar ik weet voor mezelf wel dat ik dat ook ga krijgen. Het gaat goed komen. En dan ben ik een sterk en veranderd persoon. Een persoon die zelfs zij op haarmanier zal waarderen en respecteren. Omdat ik eruit ben gekomen. En verder kan gaan en mijn problemen heb opgelost. En daar zal ze respect om hebben. Daar zal ze blij om zijn dat ik het dan weer goed heb. Daar doe ik het voor. Ik ga mijn leven weer oppakken omdat ik weet dat zij dat wilt. Daar doe ik haar het meeste plezier mee. Alsik verder ga. En daar doe ik uiteindelijk ook mezelf het meeste plezier mee. En tegen die tijd hoop ik dat zij het ook goed zal hebben en gelukkig is. Er is nog een lange lijdensweg te gaan, maar die komt goed.

afbeelding van pluk

Verschil.

Degene die de relatie heeft verbroken liep hiet natuurlijk al langer mee rond, logisch dat zij al verder zijn. Voor de meesten onder ons was het toch een grote schok. Bovendien is er voor ons begrip en ik heb het idee dat dat voor die ander minder is. Dat veel mensen denken, dit wilde je toch zelf dan moet je nu ook niet treuren. Lijkt mij onzin, natuurlijk hebben zij ook verdriet dat het zo gelopen is. Maar er is nog iets dat het moeilijker maakt voor hen. Zij leven met de wetenschap dat zij een ander verdriet hebben gedaan hiermee. Bovendien is het hun keus geweest en denken zij misschien op een gegeven moment, is het wel de juiste keus geweest? Neemt niet weg dat het ons veel verdriet doet en het veel tijd kost om hier mee om te kunnen gaan. Voor mij gaat dat het beste met zo min mogelijk contact. Ik raak daar toch van in de war en mijn gevoelens voor hem spelen weer op. Hij wilde mij niet meer op die manier in zijn leven en een vriendschap dat kan ik niet. Dus geen contact is dan de enige manier en de minst pijnlijke. Ook speelt bij mij nog wel mee dat ik ergens nog hoop dat hij me gaat missen en dat kan natuurlijk niet als ik nog in zijn buurt blijf. Ik kies voor mezelf en daarom moet ik hem loslaten. Maar ik ben nog niet zo ver dat ik hem zijn geluk gun (zeker niet met haar). Daarvoor ben ik toch teveel gekwetst en mis ik hem nog teveel. Maar dat komt, denk ik, nog wel. alleen de tijd zal dat leren. Liefs Pluk

afbeelding van Grooy

precies zo...

Pluk je haalt me de woorden uit de mond, volgens mij zitten wij op dit moment in precies dezelfde fase...Ik kon het zelf wel zo geschreven hebben...

afbeelding van pluk

fase...

Deze fase heb ik al vaker gehad, het klinkt misschien raar, maar het is wel zo. Tussen de dips door denk ik er iig zo over Knipoog. Het kost gewoon veel tijd, zeker als je lang bij elkaar bent geweest. Sterkte Grooy. Kom je ook naar de LDVD-dag?