Wegens redenen heb ik het contact met mijn ex willen/moeten verbreken.
Het deed teveel pijn en verdriet.
Het is nu 4 maanden geleden.
Er was altijd veel liefde tussen ons, hij en ik werkte niet samen we waren te verschillend.
En hij had snel iemand anders ontmoet en is daar waarschijnlijk mee en nu nog steeds
Ik heb nu ook een nieuw iemand ontmoet waar het tot nu toe goed mee klikt.
Ik heb mijn ex toen die tijd een rare mail gestuurd, geen leuke woorden, het was uit frustratie omdat hij toen met iemand anders was en een week weer daarvoor nog met mij bezig was, geen spijt van die vreemde mail want het is enigszins waar geweest.

2 weken geleden heb ik hem een sms gestuurd dat ik altijd veel van hem heb gehouden en hoop dat hij gelukkig gaat worden en daar heb ik geen antwoord op gekregen.

Hij heeft tot de laatste dag altijd gezegd zoveel om mij te geven, van mij te houden en alleen van mij. De enige op wie hij echt verliefd is geweest. Een of ander mokkel komt even langs en het gevoel voor mij kan je zomaar weg drukken ? Hou dat nieuwe mokkel ook maar voor de gek denk ik dan ook.
Onze relatie was wel voorbij maar in dat half jaar gingen wij eigenlijk op dezelfde manier om als in de relatie toen. Tot het moment iemand anders bij hem verscheen. Daarna deed ik er niet meer toe. Geen lief woordje meer. Niks meer.
Als iemand iedere keer zegt zoveel om je te geven en je hoort uiteindelijk niks meer nu die het leuk heeft met iemand anders dan geeft die gene toch niet echt om je ??? Wie is er hier mee eens ? Of niet mee eens ?

Het verdriet en de pijn hebben uiteindelijk een plek gekregen na maanden.. godzijdank.. die hell ben ik door, maar ik mis hem als persoon.
Dat doet toch wel een beetje pijn.
En dat hij dat niet heeft dat snap ik niet. Ik betekende altijd zoveel voor hem. Hij heeft altijd zoveel om mij gegeven en gehouden mocht ik dit naar waarheid geloven.
Kan dat zomaar over zijn dan ?
Iemand die zich na 4 maanden niet even af vraagt hoe het met je gaat ? Is dat ECHT geven om ? Heeft hij dan wel echt van mij gehouden ?

Ik hou nog altijd van hem. En als ik aan die tijd terug denk krijg ik kriebels.. een beetje verlangens en gevoel.

Is dat herkenbaar bij sommige mensen ?

Ik zit er aan te denken om hem binnekort weer toe te voegen op msn.
Ben aan de ene kant bang voor de pijn maar aan de andere kant vreselijk nieuwschierig naar zijn reactie op mij en zijn gevoel naar mij toe.
Niet dat ik iets verwacht want hij is door met zijn leven en ik ook. En ik realiseer mij ook dat hij en ik niet werken samen en ieder ons eigen pad moeten kiezen met iemand anders, want hij kon er niet voor vechten, het was hem te moeilijk maar we hebben dik een jaar lang iets gehad samen en dat was echt wel intens.
Of zou ik weer terug bij af zijn als ik die stap neem.

Had ik hem maar nooit ontmoet. Tja zo blijft het.

Soms een vlaag van misselijkheid van gevoel als ik plots aan hem denk, op het vreemdste moment.

Diep diep diep in mijn hart wil ik hem bij me terug al gaat dat nooit komen.. zo realistisch en nuchter blijf ik wel.