Je man is dezelfde. Alleen de setting verschilt. Zo schrijf je het zelf eigenlijk ook al, situatie 1 en 2... En bedenk je goed, wat wil je eigenlijk terug? Wil je HEM terug om mee op de bank te liggen, koffie te drinken, te ontbijten, dingen te doen met de kinderen... of mag dat ook met iemand anders zijn. Misschien zelfs, nu je dit allemaal weet, júist met iemand anders? Ik denk dat het de eerste stap is, om je dat te realiseren.

Ik heb het ook meegemaakt en herken je gevoel heel goed. Het is mij vijf jaar geleden overkomen... eigenlijk precies zo, inclusief collega met 'zakentripjes', toekomstplannen, alleen had ik dat pas veel later door. Nog steeds vind ik het bizar dat iemand zo goed een dubbelleven kan leiden... dat zegt wel iets over je, als je dat kan! En da's niet om trots op te zijn. Ik kan nu zeggen dat de tijd veel doet. Maar het is afschuwelijk... ik heb een paar vervelende ervaringen achter de rug (en recent, zie mijn blog hieronder) en realiseer me dat er nooit meer iemand zal zijn die net zo gek is op mijn kinderen als mijn man was... (en nog steeds is, maar we moeten onze kinderen nu delen). Elke volgende relatie zal gecompliceerd(er) worden. Dus ja... als ik je lijstje in situatie 1 lees... dan bloedt mijn hart wel ja... ook voor mezelf.

Ik heb ervaring met vermoeden van bedrog, fysiek bedrog en heb het zelfs zien gebeuren (betrapt in bed met andere vent).

En achteraf als stront behandeld, blijven natrappen.

Leuk is anders.

Het ergste is dat ze geen berouw tonen, en dat ze het verborgen kunnen en willen houden. Alsof jij of ik geen gevoelens hebben, geen nood hebben aan verontschuldigingen.

Je weet niet meer wie die persoon is, je ex... dat is misschien echt nog het ergste van al. Je weet het gewoon niet meer met wie je feitelijk een relatie hebt gehad. Was het allemaal vals? Was de hele liefde bedrog? Zijn we voor hen gewoonweg gebruiksvoorwerpen geweest, waar ze zich wel goed bij voelden, maar als het erop aankomt slechts goed zijn om er dingen uit te leren en vervolgens weg te werpen?

Ik ben verdomme geen wegwerpmateriaal, en dat ben jij ook niet!

Ze zullen het zich nog beklagen. Wij ware die ene goede mens in hun leven... de mensen met wie ze nu samen zijn, diegene die in jouw geval bvb een gezin heeft stuk gemaakt, dat kunnen nooit of te nimmer goede gewetensmensen zijn. Zij hebben een slechte invloed op de mensen, en veranderen hun karakter. Ooit worden onze ex'en zelf bedrogen door dit schorremorie, en dan krijgen ze het deksel keihard op hun neus.

En tegen dan, hebben wij reeds lang een nieuwe eerlijke partner gevonden, met een hart van goud, en een geweten om U tegen te zeggen.

Sterkte,

Rodeo