Even een reactie wat mij op een gegeven moment erg veel steun gaf, misschien hebben julli er ook iets aan.
Ik voel me er wel wat onzeker over om het op te schrijven maar zie maar of je er wat mee kunt.

Ieder mens, ook onze exen reageren vanuit onze eigen pijn.
Om het uit te leggen, mijn eigen ervering hierin, mijn vader is 2 jaar lang ziek geweest, ik heb hem verzorgd en had daardoor minder aandacht voor mijn ex, hierdoor voelde hij zich door mij niet gezien, afgewezen, denk ik.
Dit confronteerde hem onbewust met de aandacht, afwijzing die hij in zijn jeugd had ervaren, en dat vond hij te moeilijk.
Ook was hij alcholist en ik heb hem gezegd dat hij in mijn huis niet meer mocht drinken, weer afwijzing in zijn ogen.
Hij kon dit niet aan en is toen vertrokken.
Het had weinig met mij te maken, maar zei heel veel over hem.
En zeker ik heb ook fouten gemaakt het ligt zeker niet alleen aan hem.