Even mijn verhaal kwijt

afbeelding van Frederique

Wat fijn dat er zo'n site bestaat!

Gisteren vertelde mijn vriend ineens dat hij twijfels had en het allemaal niet meer wist.
Vrijdagavond wilde hij nog zo snel mogelijk een duur huis met me kopen, ik was dus nogal overdonderd.
Hij vertelde dat hij twijfels had, dat hij bij het uitgaan wel eens andere vrouwen zag en bang was dat hij vreemd zou gaan.
Ik zei dat iedereen weleens twijfelt, dat dat erbij hoort. En ook dat al heb je en relatie, je soms wel andere aantrekkelijke mensen ziet, maar dat dat niet betekent dat je relate dus slecht is. (Hij heeft nog nooit een lange relatie gehad en wij zijn nu 1,5 jaar samen). En toch wil hij niet geloven dat iedereen dat weleens heeft.

Gisteravond kwam hij nog wel even langs, wilde absoluut niet blijven slapen want hij ging stappen met zijn vrienden. Hij had behoefte aan rust (?!?) om na te denken. Beloofde wel me te sms-en als hij ging slapen. Dat was dus half 5. En ik was woedend en moest continu huilen omdat hij zegt rust nodig te hebben en gaat zuipen en plezier maken.

Hij werkt tijdelijk ver weg waardoor hij doordeweeks niet thuis is. Toen daar sprake van was zei ik al dat ik bang was dat de onrust die een zogenaamd 'verplicht leuk weekend' met zich meebrengt heel zwaar is en ik niet wilde dat we daardoor uit elkaar gaan. Uiteraard zegt hij dat zijn oververmoeidheid ivm al het reizen niets met zijn twijfels te maken heeft.

Vanavond heeft hij beloofd me te bellen. Maar ik weet zeker dat hij me gaat vertellen dat hij echt uit elkaar wil gaan, waardoor ik natuurlijk weer boos ga worden omdat hij helemaal niet heeft nagedacht.

Zoals anderen op deze site wil ik hem ook continu bellen, al weet ik dat dat niet goed is, maar ik loop tegen een muur op. Hij wil niet praten, alleen maar rust, maar dat is voor mij echt ondoenelijk. Vandaag is hij nog gewoon in de stad en ik wil zo graag praten, hem zien, dichter bij elkaar komen ipv afstand nemen. Ik ben zo bang dat hij met zijn rust (lees: plezier) alleen maar tot de conclusie komt dat hij gelukkiger is zonder mij, en het niet uitmaakt wat dat voor mij betekent.

Vrienden wil ik ook niet bellen, omdat ik nog hoop dat hij vanavond of morgen zegt dat het wel goed gaat komen, al weet ik dat die kans klein is omdat hij nogal rechtlijnig is ingesteld: beslissing nemen en er niet meer op terug komen, alleen maar argumenten zoeken om het te onderbouwen. Ik vrees ook dat dat is waat hij met zijn 'rust' gaat doen....

Kan nu alleen maar huilen en 10x per minuut de telefoon in handen pakken en vervolgens niet te bellen (voor zolang ik me kan beheersen)

afbeelding van LizanneLostLove

hoi..

if it doesn't kills you it can only make you str0nger

ik weet precies wat je bedoeld meid.. als iemand niet wilt praten is gewoon ondraaglijk.. en dat hopen dat ie terugkomt zal je zeker een tijdje doen maar het doet alleen maar pijn in je hart dus ik hoop dat je dat hopen sneller op kan geven dan ik. dat ik dit zeg heeft geen zin want je wilt hem graag terug.. maar je weet nog niet of het zeker uit is? laat het van zijn kant komen zou ik zeggen misschien mist ie je toch wel zo erg dat ie je wel terug wilt. maar laat je niet telkens opnieuw zo kwetsen. en ondertussen moet je je eigen plezier hebben ookal is dat nog zo moeilijk in het begin.

veel sterkte!!

groetjes lizanne

afbeelding van ingenat

frederique

ik weet uit eigen ervaring dat je dus echt niet moet bellen als hij zijn rust wil.ik heb het wel gedaan en hij nam alleen maar meer afstand van mij.ik voel me nog steeds beroerd over mijn telefoon gesprek van dinsdag 15 aug. en ik ben nu heel bang om ook maar iets te doen.maar wat mij nu gebeurde was dat ik hem per ongeluk 4 lege smsjes had gestuurd ik wilde dat natuurlijk niet maar hij reageerde er ook niet op, dus voelde ik me nog beroerder als dat nog kan.ik hoop wel voor je dat het nog goed en ik heb precies het zelfde gevoel als jou. ik ben ook bang dat de afstand niet goed doet, maar de tijd zal het leren ook al doet het heel erg veel pijn.....

veel liefs en sterkte inge

afbeelding van onzeker meissie

Geen contact zoeken

Ook ik weet hoe moeilijk het is om geen contact te zoeken!
Het is dan haast niet te verteren dat de ander de rust nodig heeft terwijl jij niets liever wilt dan CONTACT op wat voor een manier dan ook!
Toch moet je proberen het niet te doen,geef hem/haar die rust als de tijd daar is dan nemen ze wel contact met je op!
ik heb veel aan deze"spreuk"gehad:Laat los wat je lief is komt het bij je terug dan is het van jou zoniet dan is het er nooit geweest!
Maar moeilijk blijft het hoe dan ook!
Sterkte allemaal liefs van een onzeker meissie