Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Even voorstellen.
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier. Via google deze site gevonden. Ik worstel sinds 3 jaar met het verwerken van een relatie die niet mocht zijn.
Vaak, als ik zeg dat ik de ware heb ontmoet, en dat het helaas niks heeft mogen worden, staan mensen al gelijk met het kapmes klaar en zeggen dat zij dan onmogelijk de ware kon zijn. Maar ik weet beter. Soms zijn bepaalde feiten en omstandigheden dusdanig dat de ware niet altijd voor je weggelegd kan zijn.
Met dit gegeven worstel ik al een ruime tijd dus. Misschien dat ik hier het één en ander kwijt kan. Hoe, daar moet ik nog even over nadenken. Wellicht dat ik ook andere mensen kan helpen op de één of andere manier. Goed dat deze site er is!
Wordt vervolgd.
- Pianist's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@Pianist
Welkom hier op de site Pianist.
Begin bij het begin zou ik zeggen .. de rest komt vanzelf als je het van je af wilt en kunt schrijven.
groetjes
Hortensia
de ware
allereerst: welkom!!
Ik denk dat je door een relatie heel erg het gevoel kunt hebben dat iemand de ware is. En ik denk dat dat dan op bepaalde punten ook wel zo is. Wat betekent 'de ware' eigenlijk? Dat betekent volgens mij dat je iemand tegenkomt, met wie het op zowat alle fronten gewoon heel goed klikt: qua karakter, interesses, gevoel, uiterlijk... alles. Dat je thuiskomt, als het ware. Maar... helaas in de woelige wereld die liefde heet, wil dat nog niet zeggen dat dan de omstandigheden altijd goed zijn, goed voor een relatie. Er kan van alles gebeuren. Betekent dat dan dat iemand 'de ware' niet is? Denk ik niet. Ze paste heel goed bij je, in die zin was ze een ware voor jou.
Maar is het niet jammer, om daar dan mee te blijven worstelen en zo je kans op een andere ware te laten gaan?
@Petals:vraagje :-)
Zo maar hoor petals wat in me opkwam dus niet direct naar jou toe ,
Wat nu als je de ware door omstandigheden niet bij je kan zijn, maar je kunt ook niet aan een nieuwe relatie beginnen omdat je altijd bang zult zijn hij/zij weer om de hoek komt, je toch terug gaat.
nog een stapje verder
en wat nu als de ware niet bij je kan zijn omdat het nooit een kans heeft gehad, je kan dan niet "terug" gaan.
Zal aan een andere relatie beginnen dan voelen als een soort van 2e keus.......???
amfortas
ja denk het wel en dan kom je weer bij mijn vraag uit
Goede vraag: de definitie van
Goede vraag: de definitie van de ware.
deze definitie is variabel denk ik, en wordt bijgeschaafd naar aanleiding van dingen die we ervaren op relationeel vlak. Het is wel een enkelvoud. Meerdere "ware" (of is het waren? Wares? waarderen? Taalkenners?) geloof ik persoonlijk niet in. Ik zeg niet dat het niet waar is trouwens, dat zou te arrogant zijn. In tegendeel, ik hoop dat je hierin gelijk hebt
Waarom ik deze dame als de ware ervaren heb ... Het is iets ongrijpbaars, moeilijk te definieren. Weten op het moment dat je elkaar ziet, dat je het van elkaar bent. Maar ook op het moment dat je niet bij elkaar bent. Als de chemie, de band dusdanig is, dat je weet dat het niet eindigt bij overlijden, maar dat je weet, hoe groot het universum ook is, je uiteindelijk toch weer een keer bij elkaar terug komt.
We hebben ons in elkaar genesteld. Dat heeft ze later trouwens ook toegegeven dat ze dat zo ervaart. Zielsverwanten? Misschien.. "thuis komen" is ook treffend trouwens!
Waar ik tegen aan loop is vooral: Ik heb wel een aantal relaties gehad die goed waren. Heel goed. Zelfs nog een huwelijk (tot de scheiding er op volgde, tegen mijn zin in, maar achteraf vrede mee) Maar met deze bewuste dame had ik het gevoel gelukkig te zijn. In tegenstelling tot "tevreden" zijn in mijn andere relaties.
En inderdaad, ik wacht (tegen beter weten in) inderdaad op dat ene whatsappje, of die ene email
De pianist
De ware...
Al menige discussie over gevoerd..bestaat hij/zij echt of is het allemaal een illusie?
Ik ben er van overtuigd dat je elkaar niet zo maar tegen komt.Dit heeft een reden.
Voor sommige mensen was het een levensles, door deze ontmoeting kwamen ze tot andere inzichten en besloten of voelden dat er een verandering in het leven is gekomen.
Een soort van wedergeboorte..Door jezelf te leren zien zoals je werkelijk bent en daar de goede dingen uit te halen een soort van spiegel van jezelf.
Ik persoonlijk denk ook dat het mij wakker heeft geschud en tot andere ideeën heeft gebracht inzake...De liefde...
Nooit in een miljoen jaar had ik kunnen denken dat er zoiets bestaat..dat je vanaf het eerste gesprek weet...dit is iets heel bijzonders, ongelooflijk mooi en puur zo allesomvattend is
Liefde voelen die je door je hele lichaam heen voelt stromen liefde voor in mijn geval hem...maar tevens ook een intens gevoel van liefde voor andere mensen om mij heen en voor de natuur,voor muziek...jezelf zo gelukkig voelen en het iedereen om je heen ook gunnen..
Voor het eerst in mijn leven een aantrekkingskracht voelen naar deze man die ik nog nooit eerder voor een ander had gevoeld...voelde eigenlijk alsof ik 1 was met hem..terwijl wij nooit seks hebben gehad samen.
Maar slechts een lichte aanraking van mijn hand zorgt ervoor dat ik me een soort van verlamd voel..mijn benen lijken dan ineens van kauwgom te zijn.
Geestelijk was er iets van totaal vertrouwen in hem en ik durfde alles tegen hem te zeggen dingen die ik nooit aan iemand zou vertellen kwamen bij hem als vanzelf over mijn lippen.
Hij zei vaak iets wat ik eigenlijk ook net wilde vertellen en ik wist gewoon wat hij dacht..
Door elkaar aan te kijken wisten we wat we er van dachten..
Het was een onvoorwaardelijke liefde..er stond niets tegenover ik wilde dat hij gelukkig was...
En nu drie jaar later wil ik dat nog steeds ik vind hem nog steeds belangrijker dan mezelf...ik denk dus dat dit Ware Liefde, The One, Zielsliefde dat alles dus is..
Ik geloof niet in meerdere waren...ik denk dat het iets eenmaligs is.
En dat je het desondanks de afloop toch mag koesteren dat je het ooit hebt meegemaakt.
@Jeannette: verliefdheid ?
Al menige discussie over gevoerd..
Mooi om je gevoel en beleving zo te kunnen lezen Jeannette.
Even een vraag is dat wat je beschrijft niet hetzelfde als zware verliefdheid ? En draag je die liefde dan nog in/met je mee ? En heb je voor jezelf ook de overtuiging dat er ooit een hereniging komt, zoals de meest true-believers dat hebben ?
Uiteraard is het aan jou om te bepalen of sommige vragen een no-go area voor je zijn, dat weet je denk ik wel.
Torn....
Goede vragen torn!
Maar om met de eerste te beginnen...
NEE ik denk niet dat het hier gaat om zware verliefdheid er is heel zeker een verschil..
Verliefd ben ik ook geweest ooit..maar daar waren toch altijd twijfels ..
Terwijl er nu vanaf dag 1 geen enkele twijfel was, ik voelde gewoon dat wij voor elkaar bestemd zijn.
In mijn hart weet ik dat.
Dus dat beantwoord ook direct je tweede vraag..
Of er ooit een hereniging komt?
Eerlijk gezegd weet ik dat niet zeker...mijn gevoel denkt van wel maar mijn verstand zegt..onmogelijk!
Hij zei ooit al: Onze droom zal wel nooit uitkomen.
Helemaal mee eens
Hey Jeannette
Wat heb je dit mooi beschreven. Ben het helemaal met je eens, volgens mij overkomt het je één maal en dan nooit niet meer. Je moet het inderdaad koesteren en je gelukkig prijzen dat je het gevoed hebt maar als je het opnieuw verloren ben is het eens zo moeilijk. Ik heb het gevoel dat ik niet voor minder wil gaan en daardoor waarschijnlijk nooit meer aan een relatie zal kunnen beginnen.
ik denk echt serieus dat het
ik denk echt serieus dat het een flinke verliefdheid is, en eentje waarbij een heleboel dingen kloppen. Zelf heb ik dat ook al met meerderen ervaren, dat gevoel dit is hem. En dan bleek het hem helaas dan dus toch niet te zijn. Denk dat het ook wel te maken heeft met een soort romantische inslag. Maar in de loop van de jaren ben ik wel realistischer, pragmatischer geworden of zo.
Ik geloof er dus niet in, dat dat eenmalig is en dat als je het kwijt bent, dat je het dan nooit meer bij iemand anders kunt vinden. Ik denk dat je het dan heel erg op een voetstuk plaatst, idealiseert tot iets wat maar 1 keer in je hele leven voor kan komen. Het zal heus prachtig en onvergetelijk en schitterend zijn, en aan je gevoelens doet dat allemaal niks af natuurlijk. Maar idealiseer het niet.
Je hebt je best gedaan, hij ook, het is niet gelukt... het lijkt me zo zonde om dan altijd maar met het gevoel te blijven lopen van een soort tweede keus of zo. Of het gevoel dat je dan bij een volgende relatie voor minder zou moeten gaan. Dat is het gewoon niet waard. Mijn filosofie is dan ook: de ware bestaat niet, je moet er zelf wat van maken en dat kan met meerdere mensen, als je goed kijkt naar mensen dan zit in iedereen iets moois en juist door ergens weer vol voor te gaan kan je misschien wel een heel ander soort geluk samen hebben dan het geïdealiseerde van 1 ware.
@Varaan
Hey varaan
Dank je wel voor je lieve reactie
Ik zit in een soortgelijke situatie en ik begrijp dan ook niet dat wanneer je de ware tegen bent gekomen ooit nog zoveel liefde voor een ander kunt voelen.
Eerlijk gezegd geloof ik ook niet dat dit kan.
Wel denk ik dat je misschien ooit wel een goede relatie kunt hebben hoor.
Mits je je zielsliefde kan accepteren als de mooiste ervaring ooit maar niet werkend voor jullie samen.
En terwijl ik dit type denk ik...why settle for less ?
Liefs Jeannette
@pianist-torn
dit is torn zijn favoriete discussie onderwerp, wacht met belangstelling op zijn bijdrage
zeker interessant
Zeker een interessant onderwerp.
Ik lees, en volg graag de bijdrages, visies en ervaring hierover van de "true-believers"
Zielsliefde, zielsverwanten, The One, de Ware, soul-mates, in het volgende leven,...... ja,ja torn kent ze allemaal.
*denkt aan de film Gladiator: we will meet again, but not yet...not yet"
de ware
zal vast wel bestaan dat je elkaar zodanig aanvult dat je een soort van magische klik hebt met elkaar
*en voor de gene die nu over walt Disney gaat beginnen ik geloof in sprookjes want alles heeft altijd een happy end =)*
Ik heb 2 relaties gehad, 2
Ik heb 2 relaties gehad, 2 echt verschillende. De eerste duurde 1,5 jaar, waarbij ik aan het begin dat hij vertelde verliefd op me te zijn, ik totaal niet verliefd op hem was, maar hem meer als goede vriend zag, uiteindelijk dacht ik toch dat ik verliefd op hem was, we hadden het leuk, maar we hadden ook erg veel ruzie. Op de één of andere manier heb ik bij hem eigenlijk altijd wel het gevoel gehad dat er iets mistte.. de laatste maanden alleen maar ruzie gehad en hij had het toen uitgemaakt, want ik wilde dat al eerder doen, maar was bang dat ik spijt zou krijgen. Het heeft me echt maar één dag geduurd voordat ik over hem heen was..
En deze.. vanaf het eerste gesprek klikte het al meteen. Altijd gezegd tegen mijn vriendin (zij had een afstandsrelatie) dat ik nooit aan een afstandsrelatie zou beginnen, want je zag elkaar alleen in de weekenden, en bovendien was ik blij met hoe mij leven toen was. Ik had voor de lol een account aangemaakt op een profielensite, mijn vriendin ook en het was altijd gezellig. We waren niet van plan om zo een liefde of date op te doen. Totdat hij tegen mij begon te praten en het al snel klikte en uitkwam op lange verhalen. Toen hebben we ons mailadres uitgewisseld en gingen we 'msn-en'. Alles klopte en uiteindelijk hebben we allebei de webcam aangezet. Ik wilde natuurlijk wel weten of hij het echt was. Zo spraken we maanden met elkaar en uiteindelijk wisselden we telefoonnummers aan elkaar. We smste heel veel en steeds vaker. Gek genoeg was ik al verliefd op hem, terwijl ik hem nooit in het echt had gezien. Hij voelde hetzelfde en we besloten met elkaar af te spreken. Hij kwam als eerste hierheen, hij werd zelfs door zijn vader weggebracht. Zelfs toen bleef het klikken en merkten we echt dat we elkaar vaker wilden zien. Ik stond al in vuur en vlam toen hij me per ongeluk aanraakte. Hij heeft me aan het einde van die dag onze eerste kus gegeven. Ik was zo in de wolken. In eerste instantie wisten mijn ouders van niets en hebben we één nacht in een hotel geslapen, zonder seksueel contact. De volgende dag ook samen doorgebracht, maar omdat ik die nacht thuis moest slapen, voor hem een hotel geregeld en zo lang mogelijk bij hem gebleven, en toen thuis geslapen. De volgende ochtend vroeg naar hem toegegaan en nog een hele leuke dag gehad. Toen beseften we dat hij naar huis moest, omdat ik de volgende dag moest werken en hij hier anders alleen moest blijven. We zijn 's avonds naar het station gefietst en hij had een kaartje gekocht en ik was meegelopen naar de trein. Na lang zoenen en huilen is hij in de trein gaan zitten, want hij moest toch naar huis. De trein had enorme vertraging, en al die tijd smste we met elkaar. Hij smste van als dit nog lang duurt kom ik de trein weer uit en blijf ik bij je. Hij had me wel verteld dat wanneer hij weer kwam dat ik het m'n ouders moest vertellen, anders konden we nooit wat met elkaar beginnen.. uiteindelijk is de trein met hem vertrokken en waren we beide heel lang van slag. In die tijd heb ik aan mijn ouders verteld dat er een jongen is, maar ver weg woont. Ze waren er niet blij mee, maar toch kwam ie naar me toe en heb ik hem mee naar huis genomen. In eerste instantie hadden mijn ouders gezegd dat hij 's avonds wel weer terug moest, maar toen hij er eenmaal was is hij toch 2 weken gebleven. We sliepen alleen niet in hetzelfde bed. We kregen een relatie en we waren beide door het dolle heen! We hebben elkaar toen alleen in de weekenden en vakanties gezien, maar leefden er altijd naartoe. We hadden bijna nooit ruzie en we wisten beide dat we nooit zonder elkaar konden. Na anderhalf jaar gingen de kriebels weg en ging het over in houden van, maar allebei nog zo overtuigend dat we het voor elkaar waren! Na die tijd kregen we af en toe discussies ed, wat er in elke relatie wel zit. Totdat een maand geleden hij me vertelde dat hij minder voor me ging voelen, en nu 2 weken geleden hij me vertelde dat zijn gevoelens steeds minder werden en hij me gelukkig wilde zien en het hem niet meer lukte, hoe graag hij het ook wilde. Hij heeft het zo mooi met me afgesloten, dit moet wel echte liefde zijn.
Motto: echte liefde is iemand loslaten in het belang van de ander.
Dit was in zijn geval zo..
Ik zie hem als mijn ware liefde.. en zo iemand krijg ik echt niet nog een keer op mijn pad. Dit was eenmalig.