Mijn relatie is nu 1 jaar en 4 maanden zo'n beetje uit, het is een hele zware weg geweest om te komen waar ik nu ben, en ik ben er nog lang niet.
Ik krijg nog steeds 700 euro van mijn ex maar hij heeft voor het laatst in september wat gestort, dat was de laatste keer dat ik wat van hem vernomen heb.
In dat berichtje schreef hij dat het niet goed met hem ging, dat vrienden weer een huis voor hem gezocht hebben, want hij was gelijk naar onze relatie bij haar ingetrokken, omdat hij denk ik niet meer in zijn huis mocht vanwege zijn aggressie die hij had geuit naar zijn buurman waardoor hij in de bak was beland.
Hij schreef ook dat hij het erg vond dat we niet meer samen waren, hij had een andere vriendin, en we houden kontact.
Ik schreef hem dat ik het rot voor hem vond en hoopte dat hij hulp zou gaan zoeken als het nodig was, met liefs eronder.
Sinds die tijd hoorde ik niks meer aan de ene kant vond ik het wel prima, maar merkte zo nu en dan dat ik me wel zorgen maakte, hij kan namelijk ook suicdaal zijn dus het spookte wel door mijn hoofd van straks is hij er niet meer.

Vandaag hoorde ik via mijn zwager, die hem laatst per ongeluk heeft gebeld dat het helemaal niet goed ging, weer ruzie met de buurman en de politie, ik werd daar wel onrustig van dus zei dat ik niks meer verder hoefde te weten, ik weet in ieder geval dat hij toen nog leefde.
Ik vind het moeilijk om te horen dat hij zo'n zootje van zijn leven maakt, doet me pijn, het is echt wel een hele lieve man.
Maar ook ben ik blij dat ik dit niet WEER hoef mee te maken, er was altijd zoveel onrust en angst in mij, omdat er altijd wat kon gebeuren.
Ik hoop zo dat hij het licht eens een keertje gaat zien, al zegt mijn therapeut dat hij daar niet toe in staat is.
Dank jullie wel voor de aandacht.

Liefs, Principessa