Mijn verhaal begint een hele poos geleden..
Een jongen van mijn klas liep al een jaar of twee achter mij, maar ik moest niets van hem weten *ik was heus niet op m'n hoofd gevallen ofzo*..
Op een bepaalde dag nadat ik weer met hem ruzie had gemaakt over vanalles en nog wat, voegde een vriend van hem me toe op msn.. We raakten aan de praat, en werden heel goed bevriend.
Na een poosje zei hy al dat hy me graag zag enzo, maar er kwam niet echt iets van..
Een week later begon hij iets met een zekere Dagmar, waar hy uiteindelijk een maand mee is geweest.
Ik was niet echt kwaad op hem.. maar wel vreselijk teleurgesteld.. ik dacht echt dat hij mij ook had zien zitten?!

Toch gingen we op het einde van zijn relatie met dagmar een keertje naar de film, en toen was de spanning echt te snijden! Ik wou hem zooo graag kussen, maar ik wist dat het niet mocht.. Toen het de week daarna gedaan was met dagmar, gingen we weer naar de film.. en vanaf dan waren we samen!
Ik was zooo gelukkig, zag hem zo graag.. Ik was gewoon nog nooit in myn hele leven zo verliefd geweest als toen!
Alles ging echt fantastisch.. ondanks het feit dat hij ervan hield elke zaterdag en elke zondag uit te gaan..
Maar toen we drie maanden samen waren.. nog niet, kwam uit dat hij mij had bedrogen.. bij hem thuis, in zijn bed, met een meisje een heeele nacht lang.. waartegen hij zelfs niet had gezegd dat hij mij had:(..
Ik hoorde het en mijn hele wereld stortte in elkaar! Hy was alles voor mij geweest..
Omdat ik toen zo zwak in mijn schoenen stond, begonnen we opnieuw een relatie.. maar dat was het begin van mijn ongeluk! Hij werd mijn eerste keer, maar eens de grote vakantie begon en hij op reis ging, negeerde hij me steeds vaker, en wou hij zijn vrijheid terug! Hij loog verschrikkelijk tegen mij.. en op de duur gooide hy me soms op de grond by onze zoveelste ruzie!
Het was geen leven meer.. en ik altyd maar de schuld van de vele ruzies op mij nemen, terwijl ik vanbinnen wist dat het myn fout niet was!.. Voor onze zes maand samen had ik hem een large doos gemaakt met allerlei dingen over ons.. een brief, gedicht, liedje,.. zelfgemaakte knuffels.. gewoon prachtig en ik had er erg veel werk in gestoken..
Van hem kreeg ik.. inderdaad, nix! zelfs niet het kleinste beertje..
Hij zei dat hij het ooit wel nog ging geven.. maar dar is het nooit van gekomen, want een twee weken later was het gedaan!
IK miste hem daarna nog erg hard.. en heb daarna ook nog met hem gekusd.. maar achteraf zei hy keidroog dat hy nooit van mij had gehouden en dat hy my al lang beu was, en toen ik zei dat hy wel mijn eerste keer had genomen, zei hy droog: 'wat moet een jongen anders doen als hy zin heeft'?
Ik weet het allemaal niet meer nu.. ik ben zoo verschrikkelijk onzeker geworden.. en ik wou echt dat ik een vriendje had!
Maar blijkbaar is dat me echt niet gegund!
Hij flirt met iedereen.. en echt zoveel meisjes lopen stapelzot van hem.. waarom kan dan niemand ook achter mij lopen? Het lijkt wel of ik voor het ongeluk ben gemaakt!
Droevige kus