Hi allemaal,

Ze komen er weer aan, de feestdagen. Voor de één een fantastische maand, voor de ander een kleine hel om doorheen te komen.

Wat ik wel alvast even wilde doen is iedereen een hart onder de riem steken, want er zijn nogal wat zielen die de komende weken geknakt op de bank zitten. Waarom lopen sommige dingen in het leven nou niet gewoon zoals je dat zo graag zou zien, he? Waarom is juist diegene die zo belangrijk voor je was er nu niet meer? Wie het weet mag het zeggen, maar ik denk dat elke vraag die met Waarom begint in feite een beetje zinloos is.

Ik ben nu meer dan een half jaar alleen, heb de hele rollercoaster meegemaakt. Van intens verdriet, de nieuwe relatie van mijn ex, het elke week weer loslaten van mijn kind, de verloren schoonfamilie, alles. En weet je wat ik de afgelopen maanden geleerd heb? Alleen te zijn. Iets wat ik de jaren ervoor eigenlijk niet deed en niet wilde. En nu? Ik vind het inmiddels heerlijk als ik een week voor mezelf heb. Lekker uitslapen in het weekend, laptoppie en koffie in bed, thuiskomen wanneer ik wil, boek lezen op de bank, noem maar op. Het is achteraf gezien helemaal niet erg en dat merk je pas later als je uit de lawine van emoties bent.

Je wordt sterker.

Ik zou iedereen die de komende periode niet ziet zitten willen zeggen dat je dingen voor jezelf moet doen. Koop een boom, tuig hem mooi op, verwen jezelf met een buitensporig kado, neem een lekkere whiskey, warm bad. Al lijkt de toekomst soms nog zo grauw, wees blij dat je een toekomst hebt! Ga niet zitten kniezen, want je hebt alleen jezelf ermee. Huil gerust uit, maar ga daarna weer verder. Blijf aan de positieve kant van het leven staan.

Er komen betere tijd, hou vol!

Jack