Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Fenomeen
Kennen jullie het fenomeen dat je zo gek wordt van verdiet dat je gewoon wil kappen met het leven?
Ik heb dat vaak, maar nu moet ik ook wel toevoegen dat ik psychische issues heb zoals oa borderline.
Niet bepaald iets om trots op te zijn... Maarja wat doe je er aan. Ja, tuurlijk doe ik er wat aan, ik loop
bij een psychische instantie en binnenkort start in met intensieve therapie wat me, volgens hun, een
heel stuk assertiever zou moeten maken. Maar ik denk niet dat dat bijdraagt aan mijn LDVD zeg maar.
Vraag me oprecht of ik hier echt wel overheen kan komen... (Note: het is niet de eerste keer dat ik zoiets
meemaak, ik ben er zeker geen newbie in. Maar deze keer is het zo intens en heftig dat ik er helemaal
kapot aan ga... En waarom???) 
#FML
- Rodwen's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Moeilijke situatie
Hey Rodwen,
Mijn ex vriendin had borderline dus ook hier kan ik over meepraten.
Ik snap dat het voor jou nu voelt alsof de wereld onder je voeten vandaan valt.
Ik denk juist wel dat als je hieraan gaat werken, dat het mee gaat helpen aan je liefdesverdriet.
Daarnaast denk ik dat zo'n therapie je veel kan leren, ook hoe je het in een volgende relatie kan doen.
Mijn ex vriendin wou helaas geen hulp, dit is voor mij zelfs één van de redenen dat ik de relatie stopte.
Ik wens je veel succes en sterkte, je kunt het!
Ik denk niet aan een volgende relatie
Jammer om te horen dat jouw ex vriendin geen hulp wou... Was zij zich we wel bewust van
dat zij daadwerkelijk borderline had? Ik denk mischien dat dat een verschil uitmaakt? Komt
omdat een ex van 10 jaar geleden tegen mij zei dat ik sws borderline zou moeten hebben
volgens hem... Nouja, turns out... Goed anyway,
Ik hoop oprecht dat die therapie mij leert om te gaan met alle kutzooi uit mn jeugd en alle
zooi van daarna inclusief relaties waar ik kennelijk keihard in faal ofzo.... >_<
Heel lief dat je geloof in mij hebt! Ik wou dat ik ook dat geloof in mezelf had, maar dat komt
vast nog wel... Ik hou jullie sws op de hoogte ^_ ^
onherkenbaar
Sorry Rodwen, maar dat herken ik totaal niet. Maar als je zegt het vaker te hebben en je leeft nog steeds dan zou ik aan die gedachte niet zoveel waarde hechten. Dat is voornamelijk dan je hoofd die iets tegen je schreeuwt, maar dat is nog niet je gevoel. Je maakt je voornamelijk zo bedroefd met denken.
En dat je borderline hebt is ok. Je hoeft jezelf daar niet mee te oordelen. Je mag toch trots zijn, ook met borderline. Borderline is een aandoening die de meeste mensen oplopen in hun jeugd, dat is vervelend, maar daar kon jij toendertijd nog niet bij stil staan. Dat je er iets aan doet, daar kun je zeker trots op zijn. Dat doet nl. niet iedereen.
Leuk zo'n therapie, maar moet je assertiever worden? Heb jij daar behoefte aan? Vlg mij heb je meer behoefte aan rust in je hoofd!!. Gewoon gaan zitten en rustig naar je eigen ademhaling luisteren. Voel de rust in je stromen en het denken verdwijnen.
Succes!!
Eerlijk antwoord
Nouja goed, dat je dat niet herkent dat geeft niet. Wel fijn dat je je mening deelt want
dat verrijkt mijn gedachten ook weer op een manier, zeg maar.. En inderdaad: ik leef nog.
Tsja... Achja... Het klopt inderdaad dat ik veel te veel nadenk over dingen en dat ik daar
inderdaad erg bedroefd van wordt... Het is echt stom, maar het is een beetje een soort van
automatisme geworden ofzo. Ik kan het gewoon ook echt niet uitzetten, hoe graag ik dat ook
zou willen...
Nouja het feit dat ik iets doe aan mijn psychische gesteldheid (zo noem ik het dan maar liever)
wil niet zeggen dat ik daadwerkelijk trots op mezelf ben... Ik zie het meer gewoon als in dat
ik gewoon mn god niet weet wat ik anders moet.. Maarja, weet je, over een maand of wat zie
ik dingen vast weer heel anders... Ach, we gaan het zien. Ik hoop oprecht dat ik er beter van wordt!
Nou, ik kan je vertellen dat het voor mij persoonlijk wel zeker is dat is assertiever moet worden,
anders blijft iedereen over me heen lopen. Heb namelijk nogal een beetje moeite met nee zeggen
ook als het aankomt op het vrijwilliger werk dat ik doe en dan neem ik dus 9 vd 10 keer veel te veel
hooi op me vork. Meer dan ik aankan. Ja dat schiet ook niet op. Dus ja, het is wel nodig voor mij...
Maar aan mn rust ga ik wel proberen te werken... Als je tipt en tricks hebt om tot rust te komen
(ik heb meditatie al geprobeerd maar dat hielp niet omdat mijn gedachten te veel uiteen lopen)
dan zijn die tips meer dan welkom ^_ ^