Lief cdtje,

Wat erg! Gecondoleerd. Je zult hem wel erg missen. Dat het met ups en downs ging wil niet zeggen dat het niet goed was.
Ik ben wel geraakt door je blog. Wij zitten of zaten hier met liefdesverdriet, ook een soort rouwproces en soms zeggen we ook wel dat die ex maar beter dood had kunnen gaan, omdat het erger is om iemand te rouwen die nog leeft en waar je nog wat mee zou kunnen, maar die dat zelf niet meer met jou wil, dan te rouwen om iemand die er gewoon niet meer is... Maar toch... ik denk dat wanneer je lief
dood gaat het heel, heel moeilijk is dat te accepteren en het gemis ontzettend pijnlijk is, want het is zo onverbiddelijk definitief.

Schrijven en praten lucht op, doe dat vooral!! En elf weken is inderdaad heel kort, zoiets neemt tijd en zal zelfs wel altijd (wel minder) pijn blijven doen.

Sterkte en liefs,
Geraldine.

danku lieve cornelia voor jou steun het doet me enorm veel deugd en ja ik zit inderdaad met schuldgevoelens en duizend vragen maar er komt geen antwoord op... en had ik maar dit en had ik maar dat... je zoekt voor alles een antwoord maar da komt niet ...sleurde ik hem maar naar de dokter waar hij zo bang van was, ni van de dokter zelf maar om de resultaten van de onderzoeken en bang om naar t ziekenhuis te moeten... t laat er is geen weg terug...het is zo hard en zo pijnlijk da kon ik me helemaal ni voorstellen wat dat was n geliefde definitief te moeten missen x cdtje