ruim 41 weken ben ik hier lid,dus 41 weken is het uit,daarna 2 korte relaties gehad,en weer zoek,ik na de laatste relatie, contact met hem,hij is mijn safebase denk ik,we praten een beetje via msn,maar het draait nog steeds op een woordenwisseling en verwijten af,steeds als ik weer contact met hem zoek of andersom,betrap ik mezelf erop dat ik me weer naarder ga voelen,door bv een andere naam achter zijn naam,(wetend dat dat per week wisselt)en toch blijft het steken,is het een doorn in het oog om tussen die hartjes die naam te zien staan,ik heb mezelf gevraagt of ik wilde dat dat mijn naam was,nee denk het niet,ik hoop en denk dat dit de laatste restjes verwerkingsproces zijn.wederom heb ik hem geblokt.gewoon omdat het beter voor ons beiden is.en omdat hij me toch elke keer weer een naar en minderwaardig gevoel geef,simpelweg omdat hij daar goed in is.relatie met een borderliner wil ik niet meer,en hij is dat,die wispelturigheid van hem,dat mij zo onzeker maakte,en nog steeds een beetje,die onsubtiliteit van hem,dat vreemdgaan,de verwijten naar mij blijven gooien,en hemzelf als de beste laten uitkomen,
hij kan het zo spelen,dat zijn vreemdgaan nog mijn schuld was.waar ik waarschijnlijk niet eens achter was gekomen als zijn broer en ik niet als verrassing naar hem gingen.
de breuk op mij schrijven,want ik heb het uigemaakt,de reden?omdat hij met meerdere het bed deelde.maar dat deert niet volgens hem.want als het aan hem lag hadden we nog samen geweest,tuurlijk.als ik een vrouw was die mijn man wilde delen en buiten dat nog veel meer accepteerde van hem,dan hadden we nog samen geweest,ik ben ook een kreng,dat weet ik,
maar ik haal het echt niet bij hem.zo blind was ik een jaar lang,nu,in veel nuchtere toestand,buiten ldvd of verliefdheid om,zie ik het in.heb ik merendeels op een rijtje gezet en is acceptatie dichtbij.
michel verandert niet voor niemand niet,zelfs niet voor zijn 2 kindjes.wie ben ik dan?