Niets er van is verzonnen. Er was heel veel prachtig met haar.
Sta elke dag stil bij waarom het uit is gegaan.
Word elke dag er aan herrinnerd wat er mis is gegaan.
Ik irriteer me nog aan haar!
Ze wil uitgaan, tussen de mannen hangen, aandacht, drank, xtc, stoer doen, zich als een debiel gedragen.
En ik wil dat ze zo niet is! Ik heb het altijd geweten
Ze heeft 4jaar lang gezegt dat ze zo niet was! Maar ik voelde dat er niets van klopte.
Ze wil naar die belachelijke kut zuip tiener vakanties in zuid europa.
Toen het uit ging stond dat voor haar al op de planning ze maakte het een week voor dat ze daar heen ging uit.
Het deed pijn voor dat we een relatie hadde dat ze zo deed.
De 4jaar in de relatie deed het pijn omdat ik het voor geen meter vertrouwde!
En nu het uit is doet het bijna 2jaar later nog pijn om te zien dat ze zo is en zo wil zijn!
Met haar stomme hoge school en haar stomme vriendinnen Grrr..
Hoe kan dit gedrag in godvredesnaam beter zijn dan de liefde met mij!?
De romantische vakanties in zf en andere mooie plaatse?!
De geborgenheid, de cadeaus, de seks, de avondjes uit, elk weekend samen, shit..
Hoe moet ik verder!! Hoe moet ik dit niet meer zien.. Ik word geconfronteerd zonder dat ik het zelf zoek!
Sorrie ik moet me woorden gewoon kwijt.