Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
For the good times
Vandaag is het een maand geleden sinds ons laatste gesprek. Ik heb geen contact meer gehad. Ik denk nog dagelijks aan hem. Maar het zware gevoel daarbij dat ik een maand geleden had, wordt minder. Ook merk ik soms dat ik uren niet aan hem denk. Het achtbaantje maakt minder loopings. Verliefde ikje is er nog steeds wel, en bij vlagen ben ik nog verdrietig en mis ik hem, maar het andere deel in mij begint rust te vinden en troost en beschermt verliefde ikje zoveel mogelijk. Het is goed zo.
Ik roep altijd dat als je een relatie hebt, dan moet er een basisvertrouwen zijn in elkaar. Een basisvertrouwen dat je voor elkaar gaat. Dat wil niet zeggen dat je voor altijd bij iemand blijft, want dat weet je nooit van te voren, maar de intentie is er wel. Is dat er niet? Dan zit er onrust in je relatie en kun je samen niet gelukkig zijn. Ik merk dat mijn basisvertrouwen in hem door de gebeurtenissen de laatste tijd weg is. Dat wil niet zeggen dat hij niet te vertrouwen is, maar dat ik hem niet meer zal kunnen vertrouwen. Althans, niet in een relatie. Dat gevoel heb ik niet eerder gehad. Er was altijd nog hoop dat het wél zou werken, als hij er maar voor zou gaan. Maar ik voel nu dat het voor míj niet meer zal werken, ook al zou hij er voor gaan. Het is zoals Waylon ooit in een prachtig liedje zong: 'we are past the point, that our love will survive'. En dat gevoel geeft me kracht. Het geeft me ruimte, om verder te gaan en uiteindelijk zonder pijn terug te kunnen kijken op de mooie tijd die we ook gehad hebben. Zover ben ik nog niet, maar mijn ldvd-locomotiefje is wel die kant op aan het gaan. For the good times.
Don't look so sad
I know it's over
But life goes on
And this old world
Will Keep on turning
Let's just be glad
We had some time
To spend together
There is no need to watch the bridges
That we're burning
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=m0ExU0Sup5g
- blauwezon's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van blauwezon
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Zonnetje, wat ben ik blij dat
Zonnetje, wat ben ik blij dat er wat rust bij je aan het komen is. Uiteindelijk denk ik: Mooimooimooi. Vooral als je zegt: "Het is goed zo", dan ben ik eigenlijk heeeeeeel erg blij voor je. Ga zo door!
@zonnetje
Lief zonnetje ,
Ik denk dat het verlangen is naar een stabiele relatie , iemand die echt voor je gaat , je inziet dat dat mss nooit gaat lukken met deze man. Heel treurig dan ook omdat er wel liefde is van beide kanten maar hij zijn vrijheid op een bepaalde hoogte wil houden en jij dat zou moeten accepteren . Hele nare spagaat waarin je dan terechtkomt en heel verdrietig bovendien.Maar ik denk ook dat alles om een basisvertrouwen gaat en als iemand altijd maar weg is zijn dingen wil doen waar jij geen of weinig deel van uit maakt dat vraagt om heel veel vertrouwen van jou kant .
Iemand zei deze week tegen me waarom vocht je zo voor die relatie en liet je alles gebeuren ? waarop ik na lang nadenken antwoorde: mss omdat ik bang was hem kwijt te raken...
Hij zei toen: maar nu ben je hem ook kwijt ..
Ik wil hier maar mee aangeven dat jij ook zo vocht om het behouden van.... maar wat ik nu denk , eigenlijk had de man gelijk ... waarom moeten wij zo vechten , dat moet niet nodig zijn . Hoe harder je moet vechten om iemand te houden kwijtraken kun je het toch, niks kan garanderen of je bijelkaar blijft , mss wel met stoppen om daar mee bezig te zijn met de gedacht van het kwijtraken en maar gewoon te zien hoe alles verloopt ... relaxed te zijn . De volgende keer in onze nieuwe poging
Zonnetje fijn dat je zo goed op weg bent, de dingetjes voor jezelf nu langzaamaan een vastere vorm beginnen te krijgen. Duidelijkheid is wel zo fijn voor ons type mens
Heel veel liefs meis
@Blauwezon: Ldvd-chou-chou
Goede berichten dus vanaf het bankje van de Blauwezon. Atlijd goed als die LDVD chou-chou in beweging komt. En ook al is dat met horten en stoten, af en toe stiltstand of even een achter-uitje. Iedere beweging die voorwaarts lijkt te gaan is beter dan volop de rem vast blijven zitten in het zelfde station.
Toch even 2 vragen die er door het lezen van je blog mij opkomen.
Je geeft aan dat je basisvertrouwen in hem door de recente gebeurtenissen, of keuzes die hij gemaakt heeft verdwenen is. Even de bekende "what if" toepassend, betekent het dat als hij geen open kaart had gespeeld over zijn relatie, dat jij ondanks het traject wat je inmiddels met hem echter de rug had inc de grijze schemerzone, nog wel dat basisvertrouwen in hem had gehad ?
En daarnaast de nieuwsgierigheid of je voorbij de onrust van pijn en verdriet, enig verlichting en ruimte (berusting) al in staat bent te voelen en zien, nu je toch die onduidelijkheid die er omheen zat uitgestapt bent ?
*torn, waakzaam voor de grammarnazis, weer in edit-modus voor spellingsfoutjes.*
Re:
Zonnetje is back on track!!
Tijd voor een taartje? en nog één, en nog één.....
Zonnetje
Ik ben trots op je hoor lieve dappere zon!!!!
Dank jullie wel!
Dank jullie wel allemaal voor jullie lieve woorden!
zon is inderdaad back on track. Al 2 keer taart gegeten deze week, mrpither
. Maar het blijft een wankel evenwicht. Zaterdag nacht vertelde iemand iets over ex en zijn nieuwe vriendin. Dat hakte er toch weer in. Verliefde ikje heeft me de hele nacht wakker gehouden. Wilde weer contact zoeken. Gelukkig niet gedaan. Nuchtere ikjes waren sterker. In ieder geval merkte ik weer dat ik nog steeds erg kwetsbaar ben...dus ik moet echt nog steeds afstand houden. Gelukkig herstel ik sneller. En zit de rust weer in me....
@hort
Ja, het is inderdaad een nare spagaat..maar zoals iemand ooit zei: aan een dood paard kun je niet trekken. Dat vechten in een relatie moet niet nodig zijn. Maar ja achteraf is het makkelijker zeggen he dat je niet zo had moeten vechten voor de ander. Maar als je er midden in zit, dan voelt dat anders..dan ga je denk ik toch makkelijker over je grenzen heen en laat je alles makkelijker gebeuren. Bedek je het sneller met de mantel der liefde voor het behouden van.... Tja en achteraf denk je wel van wát wilde je behouden? Was er dan wel wat? Of was het met name jouw liefde voor hem die het in stand hield of wilde houden? Maar inderdaad..het geeft mij wel - ondanks het verdriet - veel rust...ik hoef niet meer te vechten. hoop dat dat bij jou ook langzaam wat meer rust geeft.
@torn
mooie vragen stel je weer.
Even de bekende "what if" toepassend, betekent het dat als hij geen open kaart had gespeeld over zijn relatie, dat jij ondanks het traject wat je inmiddels met hem echter de rug had inc de grijze schemerzone, nog wel dat basisvertrouwen in hem had gehad ?
Tja, dat basisvertrouwen had wel een flinke deuk opgelopen. Maar ik denk wel dat ik hem een soort tweede kans wilde geven. Een soort van 'dat basisvertrouwen kan weer groeien als we vanaf nu echt open en eerlijk naar elkaar toe zijn.' Maar als ik heel eerlijk naar mezelf keek de afgelopen maanden, was mijn onderbuik wel al die tijd aan het knagen, maar verliefde ikje wilde daar niks van weten. Misschien wilde ik te graag geloven dat het basisvertrouwen wel te herstellen was...nu ik wat meer afstand heb, denk ik dat het misschien toch wel onherstelbaar beschadigd was...althans om weer een relatie mee op te bouwen. Er zat geen rust in.
En er is zeker enige rust en verlichting gekomen. Dat is fijn! Ik hoef niet meer te vechten. Ik hoef niet meer te denken..als ik dit nu zeg dan. Of ik stuur hem even niks, kijken wat hij doet. Ik hoef niet meer na te denken of ik dit wel wil. Er is rust. Al merk ik dat ik nog steeds bij vlagen verdrietig ben en dat het nog een broos evenwicht is..
Maar ik ben vastbesloten on track te blijven! Zodat ook Jeannette trots op me kan blijven
Dank jullie wel allemaal weer!
Liefde, moet je laten gaan....zei Loesje ooit....