Wat kan jij een partij uit je nek lullen zeg A. Ongelofelijk. Seks gehad op je 18e, niks geen relatie gehad met A. niet meer dan 10 partners, B. na 2 dagen een ander na jullie relatie, vriend C jou kapot gemaakt. Durf de schuld bij jezelf te zoeken en godverdomme voor één keer eerlijk te zijn over hoe dingen zich hebben afgespeeld en wat een ongelofelijke goedkope ************* je daadwerkelijk bent. Voor de duidelijkheid, je hebt gelogen over meer dan 5 seksuele contacten waar ik inmiddels vanaf weet..hoeveel nog meer? Je was geen 18 maar een jaar of 15 bij je eerste keer seks. Waarom liegen?? Ik was ook eerlijk over mijn leeftijd die overeenkwam, dus wat houdt je tegen?

“Sorry normaal heb ik echt een goed zelfinzicht maar op dit moment….” Zelfinzicht? Zoek het op in het woordenboek en laat het op je voorhoofd drukken, zodat die “schaarse” momenten dat je jezelf recht in de spiegel aankijkt je misschien ook een keer wat opsteekt van jezelf en er enige vorm van echtheid te zien is in het spiegelbeeld.

“De momenten dat we samen zijn dan voel ik me de gelukkigste persoon op aarde, maar de twijfel slaat toe als ik bij je weg ben. Dan zoek ik nog steeds de aandacht.” Is dit niet een klein beetje dubbelzinnig, zou het in oprechte liefde niet zo zijn dat je dat “geweldige” gevoel wat jij en ik ervaren, meeneemt de dagen dat we elkaar niet zien en het verlangen op die manier groter wordt om elkaar weer te zien. Dan ga je toch niet een dag later direct aandacht zoeken bij de eerste de beste die jou voorziet in die behoefte? Graag wil ik dit gevoel ook op mezelf betrekken en wel als volgt; de momenten die ik met jou heb ervaren leken onbeschrijfelijk. Is dit omdat het oprecht zo ontzettend fijn was samen, of omdat ik de rest van de week met een klote gevoel rondliep omdat ik constant het idee heb gehad je niet volledig te kunnen vertrouwen en bedrogen te worden. Daarmee de enige zijnde die zich oprecht aan het storten was in iets dat leek op een relatie. Ik zou blij moeten zijn dat ik het allemaal niet vertrouwde en mijn uitgesproken wantrouwen reden is geweest voor het stoppen, voordat ik mezelf weer volledig kwijt zou raken in een relatie.

Het meest zielige is niet dat jij de persoon bent zoals je blijkt te zijn, het is dat ik mezelf zo snel kwijtraak in iemand. Iemand die alleen maar een spiegel voor hoeft te houden en eigenlijk alles herhaalt, samenvat of parafraseert en ik dus bijna mezelf hoor lullen maar dan in andere woorden. Hoor ik mezelf dan zo graag lullen?? Het zielige is dat ik ondanks de ontdekkingen die ik heb gedaan over jouw leugens, verdraaien van verhalen en je geschiedenis in de omgang met jongens, nog steeds ergens hoop koester dat je veranderd en de grote boze boeman niet jij bent, maar alle andere mensen om ons heen die jou al langer en beter kennen en alle verhalen rondom jou beamen. HET ZIELIGE is dat ik ondanks ALLES wat ik met mijn verstand weet en heb ontdekt mijn zielige naieve elfjeachtige sprookjesgevoel zo graag wil dat ik me vergis.

Ik heb eerder gezegd geen echt verdriet of pijn te ervaren, ik weet niet meer wat ik voel. Ik voel voornamelijk een leegte en dommigheid, en dit is dan ook niet bedoeld als verduidelijking van zaken maar vooral als het uiten van frustraties.