fundamentele fout

afbeelding van snowflake

Nu ik weer min of meer iets heb met iemand die toch al een beetje mijn vriendje genoemd kan worden slaan de twijfels toch weer toe. Ik merk dat ik last heb van onzekerheden die in mijn vorige relatie zijn ontstaan. Zodra hij een tijdje weg is slaan de twijfels toe: Vindt hij me nog wel leuk? Heb ik niet iets verkeerds gedaan? Allemaal heel storend. Vervelogens moet ik heel lang op mezelf in gaan praten en mezelf vertellen dat ik eeen leuk mens ben en het heel jammer zou zijn als hij me niet meer leuk zou vinden maar dat het me niet minder maakt dan wat ik ben. Heel vervelend allemaal, maar er is op zich nog wel mee te leven.

Gisteren ervoer ik echter iets nieuws. Ik voelde me toen ik gisteravond alleen thuis was echt vreselijk eenzaam en dacht de hele tijd: als hij er nu maar was, dan ging het weer over. Ik ben eens goed bij mezelf gaan nadenken en kwam tot de conclusie dat het natuurlijk niet eerlijk is om hem de schuld te geven van mijn eenzaamheid. hij kan er immers niets aan doen. Maar ik kwam er ook achter dat ik de avond ervoor eigenlijk iets verkeerd had gedaan. Ik had semi-afgesproken met een paar vrienden van mij om muziek te gaan luisteren en ik ben niet gegaan omdat ik bij hem was. Terwijl ik allerlei excusen aan het bedenken was waarom ik niet was gekomen gaf ik er blijkbaar voorkeur aan om samen met hem op de bank te blijen hangen en tv te kijken. Achteraf voel ik me hier slecht over. Ik had daar heel graag heen gewild! tv-kijken had ik ook wel in mijn eentje kunnen doen. Ik heb dus iets opgegeven wat ik eigenlijk niet had gewild en voelde me daarna eenzaam omdat ik de avond erna ook nog eens in mijn eentje thuis moest zitten. Terwijl ik anders ook best mezelf een avond kan vermaken. Dit is dus een van de fundamentele fouten die ik altijd maakte in mijn vorige relatie. Vervolgens ook nog verongelijkt zijn omdat hij nooit wat opgaf om bij mij te zijn. Mij hierdoor constant eenzaam voelen en mezelf uiteindelijk wegcijferen.

Ik wil niet in herhaling vallen! Ik weet dat dit heel moeilijk gaat worden en dat ik nog meer op mezelf moet gaan letten dan ik al deed. Het prille dat we nu samen hebben zou er kapot door kunnen gaan, maar ik moet voor mezelf kiezen...

afbeelding van Lis

snowflake

Je bent wel hard voor jezelf hoor. Je moet dit en je moet dat. Je voelt nu eenmaal van alles. Natuurlijk ben je bang om in oude patronen te vallen en weer in valkuilen te lopen. Maar je moet ook accepteren dat dit vaak dingen waren die je of wel ooit geholpen hebben ofwel ooit goed voelden en dat soort gedrag leer je niet ineens af. Wat ik wel goed vind is dat je een soort van beschouwend naar jezelf kijkt, dat is heel leerzaam en goed want je bent je er in ieder geval al bewust van. Wees begripvol en lief voor jezelf en probeer open te blijven naar je nieuwe liefde, je hebt nu eenmaal bagage en zult daardoor soms iets anders reageren -> maar juist door die bagage ben je ook een completer mens geworden Knipoog
Probeer te genieten van deze nieuwe spannende fase in je leven en houd ons op de hoogte!
Lis

afbeelding van snowflake

@Lis

Je hebt gelijk dat ik misschien hard voor mezelf ben, dit is uit angst dat ik mezelf weer te snel ga verliezen in een relatie die niet goed voor me is. Dat wil ik absoluut niet meer meemaken. Bovendien gaat mijn nieuwe vlam volgende week naar het (verre) buitenland en als hij terug is ben ik net vertrokken naar het buitenland. We zullen elkaar dus vanaf volgende week best lang niet zien, met weinig mogelijkheden tot communicatie. Misschien dat ik mezelf daarom wel dwing realistisch te blijven.

afbeelding van femmie

@snowflake

Misschien zoals Lis zegt te hard voor jezelf... ben t met haar eens dat je ook lief voor jezelf moet zijn en die 'fundamentele fouten' ergens moet accepteren. Maar dat wil niet zeggen dat je ze niet kan veranderen! Ik heb dezelfde neigingen als jij hebt, en het is af en toe heel goed om jezelf eens hard onder je kont te schoppen in de richting die jij op wilt gaan... je staat er dan van versteld hoe dingen waarvan je dacht dat ze vastgeroest waren, opeens kunnen veranderen. En daar word je sterker van! Lief voor jezelf zijn, maar af en toe eens goed kijken naar de dingen waar jij de fout in gaat... geef jezelf de tijd! En geniet van je vlindertjes:)