Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Gaat het ooit voorbij?
Ik ga eerlijk zijn, ik had me voorgenomen om op deze site niet meer terug te komen omdat de vele verhalen herkenbaar confronterend overkomen soms en omdat het tijd werd voor mij om verder te gaan.
Toch ben ik hier weer even na ongeveer 2 jaar om iets van mij af te schrijven...
De breuk met men ex vriendin is nu bijna 2jaar geleden gebeurd, ik heb haar in al die tijd niet meer gezien en ook niets meer rechtstreeks van gehoord.
Je zou denken dat een mens ze dan kan vergeten maar het tegendeel is waar.
Tijd heelt alle wonden zegt men maar bij mij lijkt dit een slepende tragedie die ik niet kan loslaten.
Er gaat geen dag voorbij of ik zie nog steeds haar gezicht door men gedachten dwalen, er gaat geen dag voorbij of ik denk al eens terug aan een moment met haar, er gaat geen dag voorbij of ik stel me de vraag wat ze nu aan het doen is/ hoe ze zich voelt en of ze nog aan mij terug denkt...Onzin natuurlijk want zij heeft ondertussen al 2 andere mannen gehad in die tijd.
Zo was er vandaag een dame voor mij in de winkel en die deed me enorm aan men ex terug denken, hetzelfde type weet je wel?
Vooral haar gedrag dan...
En dan kom je thuis op de computer , je opent youtube en bij suggesties zie je plots het "lied" dat voor ons bestemd was.
Alsof het allemaal express gedaan wordt.
Al de adviezen op het internet heb ik opgevolgd, richt je op je eigen leven, laat het los,etcetera...
Er is zelfs een tijd geweest dat ik zo wanhopig was en op sites terecht kwam die je beloven om je ex terug te krijgen (wat dikke zever is!).
Ik hoop haar nooit meer tegen te komen (ook al is dat onwaarschijnlijk) omdat ik schrik heb voor hoe ik mij ga voelen...
Waarschijnlijk hou ik me sterk op het moment zelf maar stort ik daarna ineen als een schip dat naar de zeebodem zinkt en daar met zen anker in het zand vast steekt om er nooit meer uit te komen.
Ik weet niet hoe het verder moet met mij, ik wou dat er een moment kwam dat ik iemand nieuw ontdekte.
Iemand dat men leven terug zin kan geven.
Alleen lijkt het mij niet meer gegund en dat wreet enorm aan mij.
Erover zagen tegen vrienden/familie doe ik niet meer, omdat het gewoon enorm zielig overkomt en niemand begrijpt het, vandaar dat ik het hier even neerpen.
gegroet
- Lostinthisworld's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Lostinthisworld
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
lostinthisworld's
Hi heel begrijpelijk dat je het schrijft op deze site daar is het ten slotte voor , Tja ik weet en ken wat je bedoelt dat heb ik zelf ook als ik naar bepaalde dingen kijken als dat nou naar reclame is op de tv of de auto waar zij in rijdt , of inderdaad mensen die op haar lijken en net zo lopen als zelfde parfum dragen enzovoort , volgens mij is het dan dat je er op gaat letten en dan valt alles in 1 keer op zijn plek.
Dan begint bij het gemis en de gedachtes naar haar toe en dan is echt alles wat ik doe of waar ik naar kijk kan ik koppelen met haar , misschien heb jij het niet zo erg als ik , dat weet ik niet ,maar wat ik wel weet is dat het tijd word om los te laten. jij en ik zijn ik denk nog te veel bezig met haar. Althans ik wel
Ik heb ook op die site gekregen je zoekt hoop en dingen waar je aan vast kunt houden en daar ga je hoop uit halen , maar hoewel je zelf wel weet dat er niet is maar toch proberen en andere verhalen lezen waar het wel bij gelukt is , tja wat moet je er mee het is echt je eigen hoofd een beetje gek maken , ik zelf zit er ook nog midden in dus ik weet hoe het is.
ik kan niks anders zeggen dan heel veel sterkte en ik leef met je mee man
DM
Dondemiamor
jup net hetzelfde hier
ik weet niet hoelang het bij jou al gedaan is?
2jaar (in mijn geval) vind ik toch een veeeeel te lange lijdensweg!
ik moet wel zeggen dat het de eerste maanden veel pijnlijker was maar had toch gehoopt dat het nu ver gedaan ging zijn...helaas!
het lijkt wel dat je niet verder kan met je leven, geen toekomst in zicht, weinig plezier, nooit meer dat zelfde geluksgevoel ervaren als toen,...
jij ook veel sterkte! en als het een troost mag wezen de meeste zijn er veel sneller overheen als mij.
@lostinthisworld
jup net hetzelfde hier
ik weet niet hoelang het bij jou al gedaan is?
2jaar (in mijn geval) vind ik toch een veeeeel te lange lijdensweg!
ik moet wel zeggen dat het de eerste maanden veel pijnlijker was maar had toch gehoopt dat het nu ver gedaan ging zijn...helaas!
het lijkt wel dat je niet verder kan met je leven, geen toekomst in zicht, weinig plezier, nooit meer dat zelfde geluksgevoel ervaren als toen,...
jij ook veel sterkte! en als het een troost mag wezen de meeste zijn er veel sneller overheen als mij.
Ben al hard op weg helaas , en ja zoals als waterman het ook zegt die zware koffers maar ja , vielen ze er maar zo vanaf he dan was het een stuk makkelijker , maar er is altijd een uitweg soms verloopt hij makkelijk en soms ja dan duurt het even zoals bij mij en bij jou . Maar je zal hem wel heeeeel vaak gehoord hebben ik tenminste wel het zal ooit goed komen ...
Hoi Lostinthisworld
Het is helemaal niet gek hoor, dat het moeite kost je ex los te laten. Dat dat emotie kost, en dat dat lange tijd aan kan houden. Laat die emotie gewoon onderdeel zijn van je leven. Zij was immers belangrijk voor je? Nou dan?
Maar laat het verlies niet je leven beheersen, he! Aanvaard je emoties, maar ga ook accepteren dat het echt over en uit is. Zij heeft geen signalen afgegeven dat er nog een kern van relatie zit. Dus ga er van uit dat het echt volledig helemaal uit is. Zij is weg en komt niet terug! En daar heb je verdriet over. Nou en????
Probeer je eigen leven, los van de herinnering aan haar weer vorm te geven. En eigenlijk ben je dat al twee jaar aan het doen..... Gun jezelf de tijd daarvoor. Gun jezelf de emotie en het verdriet. Maar gun jezelf ook de uitweg, de toekomst. Dat ben je toch aan jezelf ook verplicht, hoor!
Waterman
waterman
Klopt, dat besef ik maar al te goed dat het gedaan is en dat zij niet meer zal terug komen.
Alleen die uitweg heb ik nog niet gevonden, spijtig genoeg heb je daar geen gps voor.
Op een gegeven moment
..... Begon ik te begrijpen dat ik enorm veel ballast aan het meeslepen was... Grote zware koffers vol met pijnlijke herinneringen, en vol met 'if only.... If only'. Ex-en, dingen die niet zo gelopen waren als ik wilde, would-be vrienden. Grote, zware, zwarte koffers, en heel veel.....
Mijn leven werd echt makkelijker toen ik besloot die koffers niet allemaal meer mee te slepen..... Lichter....
hey Lostinthisworld
Ik denk dat veel meer mensen bun ex moeilijk kunnen loslaten, zelfs na twee jaar. Ik heb dat zelf oo vroeger een keer gehad, ondanks dat ik toen ook was doorgegaan met een nieuwe vriend. Maar of iemand een nieuwe relatie heeft, zegt niets over of hij of zij al over de breuk heen is...of wel of niet aan je denkt.
zoveel mensen stappen in een rebound relatie, dat maakt het voof hen gemakkelijker.
Ik ben er zelf na 1,5 maand nog lang niet aan toe, maar ik zou proberen om me open te stellen voor een evntuele nieuwe liefde, of er zelfs echt naar op zoek gaan. Snap dat je je nu zo voelt alsof er niemand voor jou bestemd is, maar tuurlijk is dat niet zo.
sterkte en ik hoop dat je gauw weer wat geluk vind,
groetjes,
lala