Gebroken...

afbeelding van Catfish

Hallo iedereen,

Wat doet het toch pijn...de liefde..

Ongeveer 9 maanden geleden heb ik een man leren kennen in onze sportclub. Groot, goed gebouwd, verzorgd en prachtige blauwe ogen... Maar wel verlegen en een tikkeltje gereserveerd..een down to earth en stil typetje zeg maar.
Toen ik hem op facebook toevoegde, kreeg ik algauw een berichtje van hem met de vraag of ik zin had in een drankje.
Voor een lang verhaal kort te maken, begonnen we 1 keer per week te daten. Het klikte op alle vlakken, zelfde interesses, normen, waarden, we hebben kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd.. En deze man heeft zich op geen enkel moment opdringerig opgesteld..
Na 2 maanden werden mijn gevoels heel sterk! Ik was verliefd geworden op deze man.. Kinderen aan elkaar voorgesteld, wat gelukkig heel goed ging! Elkaars vrienden en familie ontmoet... Hand in hand lopen, in elkaars armen liggen, samen koken, samen sporten, weekendjes weg met de kinderen, hij kwam me telkens ophalen van mijn werk als hij kon, stuurde me elke dag hartjes en kusjes..kortom alle dingen die normale koppels doen.. Ik was zijn het-van-het en ik liep op wolkjes.

Tot hij een tijdje terug afstandelijk begon te worden.. En gisteren is het hoge woord gevallen.. Hij was niet verliefd..
Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken..
Ik ben gebroken.. Ik snap er helemaal niets van.. Was het dan allemaal een farce??
Ik moet me naar mijn werk slepen, eet en slaap haast niet..
Wat doet het toch pijn... Hoe kom ik hierover..pffffff.. Dit was de laatste keer dat ik liefde toelaat in mijn leven!

afbeelding van hortensia

@Catfish

vreselijk als ineens je hele wereld overhoop ligt en eigenlijk geen redelijk antwoord kunt vinden waar je echt vrede mee kunt hebben behalve het niet verliefd zijn. Ik denk dat je constant terug denkt nu aan momenten waarin je een teken zoekt wat het tegendeel bewijst of juist niet om maar houvast te kunnen krijgen hierop. Ik denk dat dit ook altijd heel moeilijk te verteren is omdat je er juist geen grip op hebt , misschien zelfs iets in je hoop blijft houden dat hij zich heeft vergist, er misschien iets anders speelde en hij op zijn beslissing wel terug zal komen.
Toch denk ik Catfish dat het misschien beter is om te accepteren dat dit zijn waarheid was, hoe vreselijk onverwacht en pijnlijk ook voor jou , maar blijf geen hoop koesteren en probeer voor jezelf het boek ook dicht te doen , het is zwaar het is heel verdrietig maar het komt echt weer goed met je, echt waar.

Sterkte

afbeelding van Catfish

Bedankt voor je reactie! Jij

Bedankt voor je reactie!
Jij beschrijft werkelijk precies hoe ik me voel!
Continu terugdenken aan wat nu zo tegenstrijdig blijkt te zijn.. Zijn woorden en daden analyseren..Was het dan echt allemaal nep?? Het slorpt echt al mijn energie op. En het doet me vooral heel erg twijfelen aan mezelf..
Jammer genoeg inderdaad ergens hoop gehouden maar tot de dag van vandaag niets meer van hem vernomen.. Kan echt niet bevatten dat hij zomaar zonder spijt voort kan gaan met zijn leven.
Pffff loslaten zonder antwoorden is zooooo moeilijk, pijnlijk..gewoon onverklaarbaar...

afbeelding van hortensia

@Catfish

Weet je ....je kunt niet in een ander zijn hoofd kijken, tuurlijk zijn er vanaf jou kant heel veel vragen en ook onbegrip , kan ik me ook heel goed voorstellen . Maar misschien weet hij de antwoorden zelf ook niet , is het iets waarmee hij zelf ook worstelt op dit moment . We zijn gauw geneigd dan ook om dat allemaal zelf te gaan invullen , om maar een verklaring te hebben, alsof het dan meer zou lijken alsof je een beetje van grip erop krijgt , want immers.....
Wat het ook mag zijn het veranderd niets aan het gebeurde , de feiten liggen er al hoe rot het ook is . Toch lijkt het dan als je een antwoord hebt er een gedachte ontstaat dat je er dan iets mee kunt gaan doen. Iets hebt waartegen je kunt vechten om het uit de weg te nemen ( dat het weer goed kan komen) . Maar als je er logisch over nadenkt , is dat jou taak dan .....? Hij heeft een gevoel (dat hij niet verliefd is ) wat voor hem een reden was om zich terug te trekken. Geef hem die ruimte dan ook maar , vanuit jou liefde . Probeer het niet te zien als een afwijzing naar jou gericht , maar als iets wat hij nodig blijkt te zijn ,die ruimte en die tijd om afstand van elkaar te nemen .

Misschien als je kunt proberen om het even helemaal los te laten , want soms als je dingen loslaat komen juist vele andere mooie dingen ervoor terug , (Ik wil je niet valse hoop geven) en dan kan het ook zomaar zijn dat je ineens datgene krijgt wat je nu niet kunt vinden Knipoog

Note aan Admin !
ik krijg reacties niet gepost , site is bij mij dan ineens niet bereikbaar . Tevens lukt het dan niet meer om uit te loggen zodat het lijkt alsof ik hier als een geest dag en nacht op de site rondwaar Spook

afbeelding van Lovertje85

@catfish

Jeetje wat val je dan in een gat he!
Je kan je niet voorstellen dat jij zo gek op iemand kan zijn terwijl dat andersom niet zo is!
Probeer wel het vooral niet op jezelf te betrekken...
Dat hij niet verliefd is is vervelend, maar helaas een feit.
Hij had nog maanden door kunnen gaan in de hoop dat het wel zou komen, maar in plaats daarvan was hij eerlijk naar jou.
En dat zal niet gelijk dag 1 geweest zijn.
Hij zal echt wel even afgewacht hebben voordat hij ermee naar jou kwam.
Hoewel de klap nu harder voelt voor je, wil je dit liever nu weten dan over een paar jaar lijkt me.
Omdat jouw gevoelens nu zo sterk waren, voelt dit al een mes tussen je ribben....
En dat is helemaal niet heel gek, want dit kwam onverwachts voor je.
Maar bedenk heel goed dat aantrekkingskracht bepaald wordt door heel veel factoren waarop jij (en hij) geen invloed hebt.
Geur, hormonen, feromonen en ga zo maar door.

Jij bent jij... En misschien voor hem niet HET, maar voor een ander misschien wel HET in het kwadraat.....