Hallo lieve iedereen van ldvd,

Ik heb het op het moment heel erg moeilijk met een recente gebeurtenis waarbij mijn hart weer een flinke trap heeft gekregen.
Een twee maanden geleden leerde ik een man kennen van 36. Vanaf het moment dat we elkaar in de ogen keken was er chemie. Hij wou me meteen de volgende dag weer zien, maar dat heb ik toen afgehouden en heb hem toen in het volgende weekend gezien. We zijn toen op date geweest en alles was perfect. Wel wisten we van elkaar dat we niks serieus of vast wouden omdat we daar beidde niet klaar voor waren.
Wel hebben we elkaar afgelopen twee maanden bijna drie keer per week gezien en was hij voor mij iig echt een beste vriend geworden, ik kon helemaal mezelf zijn bij hem, met hem lachen, en had zoveel plezier met hem. Nu is hij tattoeerder en vanaf het begin had hij belooft dat hij wat zou ontwerpen voor me en dit zou zetten. Uiteindelijk maakte hij ervan dat we wel een weekend weg konden naar een leuke stad en dan zou hij daar ook de tattoage zetten uiteindelijk. Dus ik had beloofd het te boeken, wat ik heb gedaan. Vervolgens moet het eerst weer een weekend verschoven worden omdat hij was vergeten dat die naar een festival ging, Oke prima. Daarna wilt die een extra nacht erbij, ook prima, vervolgens regel ik speciaal dat de hond mee mag, en dan begin deze week moet ik het weer naar een dag later verzetten. Allemaal prima. Maar ik had al zo een voorgevoel dat het allemaal niet door zou gaan. Nja vrijdags liet hij nog wat van zich horen waarmee hij de indruk wekte dat het wel doorging. Dus ik weer hoop. Toen werd het zaterdag, geen gehoor en niet te bereiken. Toen werd het zondag de dag waarop we zouden gaan, geen gehoor, niet te bereiken. En nu heeft die me dus gewoon keihard laten zitten met twee hotelovernachting en de hoop op een leuk weekend. Nog steeds heb ik helemaal niets van hem gehoord. Wel heb ik gezien dat hij nog online is geweest dus hij negeert me gewoon compleet, alsof ik niet besta. Ik weet nu biet meer wat ik moet doen, het is echt een steek in m'n rug en ik lig al twee dagen in bed als een wrak te huilen, omdat ik dacht dat er tenminste wel vriendschap en wederzijds respect naar elkaar was. Moet ik bij hen langsgaan? En uitleg vragen? Moet ik nogmaals proberen te bellen en hopen dat hij opneemt? Of moet ik gewoon alles van hem verwijderen en verder gaan ook al doet dat ontzettend veel pijn.