gedumpt

afbeelding van Marie Anne Devos

Het is bijna drie maanden geleden toen het plots, als een donderslag bij heldere hemel, afgelopen was. Onze relatie had 22 jaar geduurd, kende veel ups en downs, maar was van de eerste tot de laatste dag de moeite waard. Waarom dan?
Die bewuste dag in maart kwam ik van mijn werk en hij stond in de gang met zijn jas aan. 'Ik ga weg, ik ga bij xxx gaan wonen'. En inderdaad, hij had die dag alles wat hij dacht dat van hem was ingepakt en vertrok een kwartier later nadat ik hem gevraagd had om toch eens te praten. Maar hij was verliefd en op mij uitgekeken. Zo gaat dat. Salut en de kost. Mijn wereld is ingestort. Ik heb geen verleden meer want alles is gekleurd door zijn vertrek en ik heb (voorlopig?) ook geen toekomst. Eigenlijk hoeft het allemaal niet meer voor mij. Voor mijn man heb ik echt alles gedaan en ik krijg geen enkele kans. Ik raak er maar niet over.

afbeelding van Anoniem

Jeetje, dat moet afschuwelijk

Jeetje, dat moet afschuwelijk voor je zijn!! Ik ben sprakeloos. Hoop dat je wat kracht kan halen uit de verhalen en de reacties op de site. Heel veel sterkte, je staat er niet alleen voor!!!

afbeelding van Ron038

Alleen sta je er zeker niet v

Alleen sta je er zeker niet voor!!!
Lucht je hart hier maar, en schrijf alles van je af.
En ik wens je veel sterkte.

afbeelding van Grote Schrik

oei

Dat is zeker kut, 22 jaar... dat is niks vergeleken met mijn 2.5 jaar als je het zo gaat bekijken Verdrietig

Doe rustig aan, en probeer alles voor jezelf eerst goed op een rij te krijgen.

afbeelding van Ralphie

Ouch ! Dit is inderdaad wel e

Ouch ! Dit is inderdaad wel erg pijnlijk.
Gooi al je verdriet eruit, al moet je dagen huilen....

Heel veel sterkte !

afbeelding van friem

ik leef met je mee, zelf heb

ik leef met je mee, zelf heb ik na een huwelijk van 20 jaar te horen gekregen dat het over was, zo van de ene op de andere dag en ik mocht kiezen of hij diezelfde dag of een dag later weg zou gaan, mijn wereld stortte in en heeft zeker 2 jaar geduurd voor ik weer een beetje mens was, na 6 jaar alleen geweest te zijn leerde ik een man kennen waar ik weer van ging houden, we hebben 9 jaar samengewoond en je gelooft het of niet maar ook hij zei dat de knop om was, maar vergat erbij te vertellen dat hij al een jaar een relatie met onze buurvrouw(beste vriendin) had en ik moest meteen vertrekken onder bedreiging van geweld door zijn 20 jarige zoon.Nu ben ik een jaar verder, heb gelukkig weer een baan, heb een hond aangeschaft en probeer te genieten van elke dag en dat wat overgebleven is te koesteren.De zon schijnt nog niet elke dag voor mij, maar van de 7 dagen per week toch zeker 6, ik hoop dat je gauw weer wat zonnestralen gaat zien, sterkte