na dagen van verdriet en wanhoop en woede over mijn ex die niks heeft gedaan om onze relatie te redden.. heb ik sinds gister/vandaag een beetje berusting gekregen... maar dat is niet alles. waar ik het nu moeilijk mee heb is mijn toekomst. we hadden samen een toekomst voor ogen, maar die gaat nu niet meer door. ik had me daar zo op ingesteld, daar leefde ik voor. en nu heb ik niks meer om voor te leven. ik ben bang om verder te gaan met mn leven. bang dat ik ofwel altijd alleen blijf ofwel nooit meer iets zal vinden dat minstens net zo goed was als wat ik had met hem. ik ga het doen, elke dag een beetje, ik ben alweer wat dingen aan het oppakken. maar dat toekomstbeeld uitwissen, er een nwe voor in de plaats zetten, dat vind ik echt moeilijk
Ik weet precies wat je
Ik weet precies wat je bedoeld, en maak op dit moment precies hetzelfde mee.
Als ik je een tip kon geven had ik het gedaan, maar ik weet het ook niet meer.. Ik voel me net zo wanhopig als jij. Ik neem hem van alles kwalijk, maar eigenlijk schiet je er niks mee op. Mijn vriendin zei tegen me: "Je moet altijd denken wat jij uit de relatie heb kunnen halen, zodat je niet met een verdrietig/negatief gevoel rond hoeft te lopen." Dat probeer ik nu maar.
Misschien kan je dit verhaal lezen, dat heeft echt indruk op mij gemaakt: http://www.ldvd.nl/node/9987
Sterkte!