Na 5 jaar relatie waarvan 9 maanden samenwonend hebben mijn vriendin en ik besloten een "pauze" in onze relatie te lassen. Na 2 weken kon ik het niet meer aan en heb contact met haar gezocht. We hebben uren zitten praten en zijn tot de conclusie gekomen dat we het beste een punt achter de relatie konden zetten. Ik wilde gewoon zekerheid omdat men weet dat je een bepaalde vrijheid krijgt als je een tijdje uit elkaar gaat. Alleen we merkten beidde dat we elkaar op den duur toch weer terug wilde althans dat waren onze gedachten. Ik ben dus na die keuze meteen vertrokken naar huis en heb liggen janken als een klein kind. De dag erna heb ik haar weer opgebeld en gevraagd of ze met me wilde praten, want voor mijn gevoel was de relatie niet voorbij. We hebben toen besloten om het te gaan proberen, maar ze wilt me alleen in het weekend zien omdat ze het rustig aan wilt doen. Ik weet niet wat ik moet nu. Dit is voor mij heel erg lastig omdat ik gewoonweg gewend ben iemand om me heen te hebben. Ik weet ook niet of ik het zo vol houdt, want ik mis toch iets om me heen ook al ben ik haar niet kwijt. Ik wordt gek van gepieker en ik weet me ook geen raad meer. Het is een enorme terugval als je elkaar eerst elke dag ziet, knuffelt en kust en dan opeens maar een paar uurtjes in het weekend. Zou dit kunnen werken, want ik weet het allemaal niet meer... Mijn verstand en gevoel zijn met elkaar aan het worstelen. Mijn verstand zegt dat ik dit niet wil en mijn gevoel wilt dat ik haar bij me hou en ja... Ik weet niet of iemand mij snapt, maar ik wilde het gewoon even opschrijven. Schrijven is schijnbaar een goed hulpmiddel om een beter inzicht te krijgen in de situatie..

Groetjes Timo