gemis

afbeelding van johnnn

Nu ben ik al meer dan 2 maanden uit elkaar met m'n ex waar ik 4 jaar en 2 maanden mee ben samen geweest en ik mis haar nog steeds iedere dag, alles wat ik doe, elk feest waar ik naar toe ga, elke stap die ik zet blijft me aan haar herinneren. Ik dacht dat ik vooruitgang zou boeken, dat de pijn minder zou worden en dat ik er sterker uit zou komen. Het advies dat mij is gegeven is afleiding zoeken en op jezelf focussen, hier ben ik heel erg veel mee bezig maar het lukt gewoon niet om haar uit mijn gedachtes te zetten, wat moet ik hier nou mee?

Blijkbaar werkt haar niet meer spreken ook niet voor mij, en ben ik telkens geneigd om haar een berichtje te sturen om gewoon even wat af te spreken, ik heb haar nog niet bericht sinds de laatste keer en dat is al weer een tijd geleden, maar m'n gevoel blijft me vertellen dat ik het wel moet doen. wat vinden jullie ervan?

Ik ben nog zo ontzettend verliefd op haar... Ik stalk haar niet, ik laat haar in d'r eigen waarde en ben ook niet hele dagen bezig met erachter komen wat ze allemaal doet. En ik ben ook niet zo verblind door liefde dat ik alleen nog maar haar zie als leuk persoon, ik ben dit weekend veel uit geweest en kan echt wel het leuke aan andere zien, maar niets of niemand trekt mij aan zoals zei dat doet. Moet ik dan toch maar toegeven aan mijn gevoel? Of moet ik sterk blijven en hopen dat het allemaal vanzelf beter gaat met me, en dat ik vanzelf over haar heen kom?

afbeelding van Nientjuh1

@Johnn

Hoi Johnn,

2 maanden is nog steeds niet heel erg lang hoor, het komt vanzelf. Echte liefde is niet zo van de ene op de andere dag weg, dat moet langzaam slijten, bij de een duurt het langer dan de ander.

Als je echt de behoefte hebt haar een berichtje te sturen en je denkt dat zij daar ook op gaat antwoorden en dat je er geen rot gevoel van krijgt als ze iets terug stuurt moet je het gewoon doen. Weet wel dat het heel veel pijn doet als je iets te horen krijgt wat je niet wil horen of als ze helemaal niks terug stuurt.

Ik heb nu ook ervaren dat afleiding niet altijd werkt. Vrijdag avond een super gezellige avond gehad, best wel wat gedronken en alleen maar gelachen, maar door 1 ding dat iemand zegt weer heel rot gaan voelen en zelfs huilen (terwijl ik dat nu nog maar 3x gedaan heb, ik huil normaal nooit).

Je moet ook denken dat zij jou ook niks heeft gestuurd en dus misschien helemaal geen behoefte heeft aan jou berichtjes. Die kans zit er natuurlijk in. Zij is na 2 maanden waarschijnlijk wel doorgegaan met haar leven.

Ik denk dat je in dit geval moet doen waar je je goed bij voelt, is dat een berichtje sturen (met kans dat je je nog rotter gaat voelen) dan moet je dat doen. Denk dan wel goed na over wat je wilt gaan zeggen. Als je iets stuurt zou ik het luchtig en casual houden. Vraag haar hoe het met haar gaat en op haar werk, dat soort dingen.

Maar nogmaals, ik heb mijn ex dinsdag een berichtje gestuurd en hij heeft nooit meer geantwoord, dat is echt mega kut. Ik zeg niet dat zij dat ook niet zou doen, maar wees daar wel op voorbereid.

Succes

afbeelding van johnnn

@nientjuh

Ik weet dat ze zal antwoorden, en eerlijk ook. maar ik weet niet wat het me op zal leveren, en wat ik er mee aan moet. Als ze me verteld dat ze bijvoorbeeld al vrolijk doorgaat met der leven en zich heel goed voelt hoe ik me daar bijvoorbeeld bij ga voelen. De gedachte dat ze al een ander heeft of wat dan ook zal me echt heel erg slopen, of het zo is weet ik niet en ik hoop van niet maarja....

het nare ook gewoon is, ik heb niet het idee dat ik het aan het verwerken ben, het word wel wat minder dan dat het was maar dat komt meer omdat ik het onderdruk..

afbeelding van Nientjuh1

@Johnn

Denk goed bij jezelf of het jou überhaupt verder gaat helpen, wat ze ook zou zeggen. Ze gaat zowiezo niet zeggen dat ze je terug wil, anders was ze daar zelf mee gekomen. Dus dan krijg je misschien wat antwoorden op vragen die je misschien nog hebt of ze zegt inderdaad dat ze gelukkig is, en dan? Maakt dat de situatie heel anders? Denk maar even goed na of je die dingen wel wilt weten.

Iedereen verwerkt verdriet anders, het is ook heel moeilijk om dat voor iemand anders te zeggen. Afleiding helpt bij jou duidelijk niet. Wat als je iemand in vertrouwen neemt (een ouder, beste vriend) en daarmee uitgebreid gaat praten, dat kan soms ook helpen. Dus niet je gevoelens laten afleiden, maar het juist even heel goed voelen. Gooi alles eruit. Dat zou je vast al wel gedaan hebben, maar doe dat nog is.

Luister naar de verhalen van kennissen en hoe zij eroverheen zijn gekomen. Ik weet dat dat bij mij wel helpt.

afbeelding van johnnn

@nientjuh

of het zal helpen of niet heb ik goed over na gedacht, een ding weet ik wel dat het niet helpt om niets te blijven doen. het punt is, dat ik ermee zit of ik er niet nog even mee moet wachten of dat ik het juist nu wel zou moeten doen om haar even te laten weten wat ik vind en hoe ik er nu voor sta, ik heb ook nog wel wat vragen die onbeantwoord zijn maar ik wil het juist niet meer hebben over de breakup. ik wil dat achter me laten, ik wil haar laten weten wat voor bijzonder persoon ze nog steeds voor me is en dat het ondanks alle pijn goed met mij gaat, dat ik aan mezelf gewerkt heb en dat ik ook verbeteringen zie in mijn werk en dat ik closer ben geworden met mijn vrienden. of ik dat nu moet doen of later is het probleem, gewoon kwijt kunnen wat ik kwijt wil dat is het belangrijkste.

En ik hou nog zoveel van haar, dus als ik dan te horen krijg dat ze een ander heeft of verliefd op een ander is dan zal het me denk ik heel veel pijn doen, ze is en blijft het lieve meisje dat ik me herinner, zelfs toen ze het uitmaakte tijdje erna toen ik der tegenkwam bleef ze aardig en lief tegen me doen, ook al liet ze weten dat ze niks meer met me wou het mooiste zou zijn is dat ik haar weer verliefd op me kan maken ik weet dat dat niet zomaar mogelijk is en dat is weer te goeie fantasie van mij, ook al zou ik haar op een date mee kunnen krijgen dan zal ik haar de beste geven die ze ooit heeft gehad.

afbeelding van rozenblaadje

@johnnn

Lieve johnnn
Ik begrijp jouw drang om haar iets te laten weten. Ik begrijp ook de drang om iets te ondernemen. Maar stel je voor; je stuurt haar een bericht om te zeggen hoe fantastisch ze is of om te zeggen dat je haar mist of om haar duidelijk te maken dat je vooruitgang geboekt hebt. Wat zal het je opleveren? Zijn de obstakels, waardoor het uitgegaan is, dan verdwenen? Zijn ze overwinbaar? Ik had namelijk vroeger ook de neiging om mijn ex te laten weten dat ik hem miste; ik kreeg daarop een antwoord dat hij me ook miste. Maar het haalde niks uit. Uiteindelijk zijn we weliswaar opnieuw bij elkaar gekomen, maar de obstakels van vroeger waren niet weg. Ook al had ik keihard aan mezelf gewerkt... In het begin viel het nog wat te negeren, maar na een tijd kwam het steeds weer meer op de voorgrond. Maar soit, wat ik eigenlijk duidelijk wil maken is dat het soms beter is om niks te ondernemen en als het lot het wil, dan komen jullie wel weer bij elkaar. Laat de tijd het duidelijk worden? Liefs

afbeelding van johnnn

@rozenblaadje

super dat je het zo verwoord hebt, dat is exact wat ik mezelf probeer te vertellen de hele tijd en ook de reden dat ik haar niet meer bericht heb, ik hou me sterk door middel van te bedenken dat het lot ons wel bij elkaar brengt als dat is wat het moet zijn, als het niet zo is dan niet. maar de pijn die het met zich mee brengt om niet te weten wat er gaat gebeuren, of wat er met haar zal gebeuren is heel erg vervelend en ondertussen het gemis is soms niet te verdragen. bah, hoe verliefdheid het je ook zo moeilijk kan maken he. super bedankt voor je reactie, erg gewaardeerd!

veel liefs!

afbeelding van rozenblaadje

@johnnn

Lieve johnnnn
Ik heb ervaring (maar ben er daarom helemaal niet goed in) in het uit elkaar gaan met mijn ex. We zijn reeds 3 keer uit elkaar gegaan in die bijna 8 jaar tijd... Telkens had ik en overweldigend gevoel van verdriet en pijn. Achteraf gezien vroeg ik me steeds af waarom ik zo diep gegaan ben, omdat we uiteindelijk toch weer terug samen kwamen. Ik had toch gewoon voor even kunnen genieten van het vrijgezellenleventje? Maar stel dat het zo gegaan was en ik de wetenschap had dat het weer goed zou komen en ik het eventjes op mezelf probeerde, dan was ik niet tot andere inzichten gekomen. Dan waren we nog meer blijven hangen op bepaalde punten in het verleden. Dus al het verdriet, alle pijn, ... het hoort er helaas gewoon bij. Het is belangrijk om daarna weer verder te kunnen; alleen of met twee, mét haar of zonder... Maar it hurts like hell, I know Verdrietig liefs