Graag advies, hulp, mening, of wat dan ook :(

afbeelding van ASP

Dag allemaal

graag had ik jullie hulp, mening en advies willen horen over mijn verbroken relatie.

Ik ga jullie het hele verhaal van begin af aan vertellen en hoop dat jullie vervolgens kunnen helpen.

In januari heb ik haar leren kennen via facebook, waarbij door een vriendin van mij een veilig werd gehouden.
We hebben heel vaak met elkaar zitten praten en we hadden enorm veel overeenkomsten m.b.t. hobbies, opvattingen e.d.
Dat vond ik heel leuk en ik was ook heel eerlijk toen ik eind januari haar ook vroeg of ze misschien een relatie met me wilde. We hebben elkaar dus nog niet ontmoet.

Echter, ze zei in het begin dat het niets wordt, aangezien ik geen Armeen ben. Ze wilde graag een Armeen, maar ik ben een Assyriër (heeft niets te maken met het land Syrië).
Toch wist ik haar te raken met haar woorden, aangezien ze moest huilen aan de telefoon.

Wat me opviel was dat ze, ondanks dat ik haar vroeg, zij contact met me bleef houden. Ik vroeg haar ook wat de reden daarvan is, waarop zij vertelde dat ze me toch nog beetje leuk vond.

Na een aantal weken vertelde ze me heel plots dat ze toch wilde afspreken en wilde kijken hoe het gaat, wat dus mij heel blij maakte. MAar na een week zei ze dat ze toch niet wilde dat het doorging,
aangezien ze er toch nog aan twijfelde en ook omdat ze bang was dat haar vader erachter zou komen. Haar moeder had ze al over mij verteld, ook al hadden we geen relatie.

Begin maart belde ze mij op om te vragen of we toch nog konden afspreken...gewoon als vrienden. Dat vond ik goed, aangezien ik toch over haar was. We spraken af in Breda. Ik ging erheen met het gevoel dat we gewoon vrienden bleven. Eenmaal elkaar voor de eerste x ontmoet, gingen we natuurlijk daar de stad in. We gingen ook een kerk in (weet de naam er niet van), Daarin vroeg ik haar waarom ze heel stil was. Ze durfde het niet te vertellen, maar ik had opgemerkt dat ze me toch leuk vond en ik vroeg of dat zo was. En ze zei ja. Dat was dus in de kerk. Wat ik toen deed was, ik pakte haar hand, liet haar opstaan en met mijn rechterhand om haar middel en met mijn linkerhant hield ik haar rechterhand vast begon ik met haar te dansen. Want ik had haar nog beloofd tijdens 1 van onze gesprekken dat ik met haar de wals ging dansen. Dus dat gebeurde. Langzaamaan trok ik haar ook meer en meer naar mij toe, totdat ik haar uiteindelijk zoende. En jawel, in de kerk.

Sinds die dag was ze helemaal vrolijk en stuurde ze me liefdessmsjes en ze vertlede het haar moeder en zusjes (maar nog niet haar vader). Ook ging ze naar mijn mening heel snel, aangezien ze meteen vooruit dacht. Ze dacht aan het huwelijk en ze ging zelfs met mij naar de woonmall in Alexandrium om te kijken hoe ons huis ingericht moest worden. Dit ging iets te snel voor mij, aangezien ik het rusitg wil aanpakken. toch was ik zo dom geweest om haar haar gang te laten gaan, omdat ik van haar hield. En ik hield enorm van haar.

Wat utieindelijk volgde was constante ruzies. Zij reageerde alles op mij af, ook al had ik er niets mee te maken. En elke x ging ik met haar praten en legde ik alles uit, zodat ze niet meer met vragen kwam te zitten. Ik vind namelijk veel praten in een relatie belangrijk. Begrip voor elkaar is belangrijk vind ik. Maar na elke x begon het weer. Op een gegeven moment geloofde ik niet meer dat het opgelost was, maar dacht ik: ''op naar de volgende ronde''.
Ook vond ze het niet leuk dat we elkaar weinig zagen, maar daar kon ik niets aan doen, aangezien ik enrom druk ben met mijn studie. Zij is pas 19 jaar, ik ben 21 en ben student Bedrijfseconomie (richting Finance) aan de Erasmus Universiteit. Momenteel ben ik bezig met mijn bachelorscriptie. Daarna ben ik van plan om een master te doen en misschien daarna nog een master. Maar zij baalde ervan, ik had er ook begrip voor, maar legde uit dat het belangrijk voor mij was. Ik steunde haar ook. Zij doet mbo schoonheidsspecialiste, maar ik zei tegen haar dat ze niet moest stoppen en door moest gaan naar het hbo.

Dus door al die ruzies begon ik te twijfelen aan onze relatie, maar toch hield ik hoop. Ik gaf haar voor onze twee maanden een cadeau: set oorbellen, halsketting en ring en allemaal hadden ze een swarovski kristal. Ze was heel blij en leek alsof het helemaal opgelost worden, toch had ik het gevoel dat de volgende ronde moest komen...en ja, die kwam ook.

Desondanks zei ze ook een aantal verkeerde dingen:

als eerste was het feit dat ze een beste vriend heeft waar ze veel mee praat. Ik, als haar vriend, wilde toch zeker weten dat het goed was en ik haar kon vertrouwen. Ik vroeg dus daarom wat voor een een jongen hij is. Ik zei ook tegen haar dat ik haar niet ga verbieden met hem om te gaan, want zo ben ik niet. Wat ze als antwoord gaf was dit: ''Je kan het mij ook niet verbieden, want hij was eerder dan jou''. Dit maakte me boos en heb ik haar ook niet vergeven, want ze vergeleek mij met hem, terwijl ik een totaal andere relatie met haar heb dan hij.

Ook stuurde ze mij om de zoveel tijd smsjes dat andere jongens haar om verkering vroegen. Waarschijnlijk wilde ze me jaloers maken, wat in het begin ook lukte, maar daarna niet meer. Toch vond ik het ongepast, wat het is nergens voor nodig.

Uiteindelijk hebben we beiden onze relatie beïndigd. Toch voelt het heel raar, want ik bleef hoop koesteren en zij niet. Zij had ook geen gevoelens meer, maar ik had nog hoop en was bereid mijn best te doen. Toch voel ik me nu slecht en ik had graag uw hulp willen hebben. Jullie advies en of ik hier goed aan doe en of dit het beste is. Wat vinden jullie? Alstublieft.

Alvast hartelijk dank,

ASP

afbeelding van EricO

@ASP

Beste ASP, afgaande op je verhaal ben je een hele verstandige jongen. Je praat met respect over haar, en je bent duidelijk in wat je voor jezelf wil. Het lijkt alsof ze een spelletje met je speelt..ze probeert je te triggeren met sms'jes over andere jongens en zo, en daaruit zou je kunnen opmaken dat zij nog niet klaar is voor een serieuze relatie.
De liefde moet nou eenmaal van 2 kanten komen, is dat niet zo, dan kan je hopen en doen wat je wil, maar dan heeft het geen zin.
Wees sterk, en kies nu voor jezelf, je studie,en je toekomst. Je hebt nog een hele toekomst voor je met heel veel mogelijkheden, ook op relationeel gebied. Met jou komt het echt wel goed, ook zonder haar! Glimlach

afbeelding van ASP

Beste EricO, bedankt voor je

Beste EricO,

bedankt voor je reactie.

Ik dacht dat zij er wel klaar voor was, aangezien ze naast dergelijke smsjes ook liefdessmsjes stuurde en nu al zovroeg vooruit dacht (huwelijk, kinderen enzo). Misschien zelfs meer dan ik.

En dan doet het pijn dat ze niet eens de moeite deed omde relatie te behouden, ook al werden de gevoelens voor elkaar minder.

afbeelding van EricO

@ASP

Tja, maar zo snel als die ideeen over kinderen en huwelijk kwamen, zo snel zijn ze ook weer verdwenen. als ze echt zo ver was zou ze dat niet zo snel weer laten varen, denk je niet?
Ik vind het een beetje kinderachtig van haar (ondanks haar 19 jaar) om jou sms'jes te sturen over andere jongens die in haar geinsteresseerd zouden zijn,ze wil je daarmee jaloers maken...waarom zou ze dat doen? Misschien wil ze je helemaal voor zichzelf, en zit het haar dwars dat jij ook/eerst voor je studie kiest, wat heel verstandig is. Misschien wil ze daar gewoon niet op wachten en probeert ze je te pushen met die sms' jes....
Sterkte in elk geval, en succes met je studie!

afbeelding van El_Cid

herkenbaar!

Ja, heel herkenbaar. Van die vrouwen die met je gevoelens spelen. Die zeggen dat ze in jou de vader van hun kinderen zien. Zo serieus dat ze zijn. Maar ondertussen wel sms'jes laten zien van andere jongens die gevoelens voor hen hadden bijvoorbeeld. Jij bent een serieuze jongen, die, zoals al gezegd, weet wat hij wil en van het leven verlangd. Deze vriendin is wispelturig. Ze houden je hand vast en beloven je met hun verliefde ogen de wereld . . . Om je diezelfde avond weer van alles wat er mis is in hun leven de schuld te geven. Die meid die jij beschrijft is net zo wispelturig als mijn ex. Ik weet hoeveel pijn het doet, die beloften, die teleurstelling, alsof je hart uit wordt gerukt. Jij bent slimmer, romantischer, intelligenter dan deze meid. Je kunt beter krijgen, ben ik van overtuigd. Daar heb je niets aan omdat je hart kapot is en je om haar geeft, het kan de pijn niet wegnemen. Toch is het zo.