Ik denk dat je met dat zelfbeeld inderdaad de kern aanhaalt van het probleem waar velen hier (inclisief mezelf) mee worstelen. Dat niet kunnen loslaten is daar ook een gevolg van. Je blijft vasthouden aan iets dat er niet meer is omdat alles beter is dan er helemaal allen voor te staan, althans dat is wat je denkt. Alhoewel je heel goed beseft dat dat niet zo is, blijf je ergens toch altijd die nood hebben, aan externe bevestiging.
Ik vind het ook erg moeilijk om jezelf terug op te bouwen na een relatiebreuk. Vaak heb je jezelf te lang weggecijferd, of heb door de plotse breuk een harde klap te verwerken gekregen waardoor er van je zelfvertrouwen en zelfbeeld niet veel meer over is. Op zo'n zwak moment heb je net nog meer nood aan iemand die zegt dat je goed bezig bent... Je wil ook dat je ex je niet ziet als een vreselijk mens. Je wil dat die met een beetje goed beeld van je verder kan. Waarom? Omdat je nog steeds belang hecht aan zijn/haar oordeel. Terwijl je heel goed weet dat je jezelf niet moet laten taxeren door anderen. Dat je anderen niet moet laten bepalen wat je waard bent.

Vergeef jezelf dit momentje van zwakte maar. Het is gebeurd, het zal ook wel zijn nut hebben. Leer eruit.

Veel sterkte,
2emotional.

*Het respect voor de manier hoe open en kwetsbaar jij jezelf iedere keer in je blogs durft op te stellen is te groot, om je een openbare "spanking" te geven. *

Je weet het, ziet het, maar lijkt er om wat voor reden dan ook niet naar te kunnen handelen.....het achter je te kunnen laten en verder te gaan. Schrale troost misschien, je bent echt niet de enige die zo een worsteling doormaakt. Zaza vanavond, en Keelia eerder deze week, beschreven dezelfde worsteling die ze ook nog doormaken. Overigens net zo mooi beschreven. Ik betrap mijzelf af en toe ook wel eens op een opkomend steekmomentje., zoals laatst na de diagnose. Maar stel mijzelf dan ook meteen de vraag: hoe komt het dat ........
En zie dan in dat het gevoel niet direct gerelateerd is aan mijn ex, maar aan iets anders. Maar zo werkt het bij mij.

Zolang je maar niet degene bent die straks het licht hier op het forum uitdraait.
What a loss would that be.

*Torn maakt een verschil tussen sentimenten en herinneringen waar hij met een glimlach op terug kijkt.*

Nee! Je had een moment van terugval. Een moment van terugval betekent niet dat alle voorgaande opbouwingen/ sterk etc weg zijn of er niet zijn geweest. Wat je beschrijft daarover is gezien vanuit zijn visie. (Hoewel hij er zo waars niet eens over denkt.) Jij tenopzichte van hem. Snap je? Terwijl het daarom niet gaat. Het gaat om jouw proces en dat je af en toe een terugval hebt hoort bij het proces. In dat proces heb jij al heel veel stappen gemaakt. En die blijven gewoon staan...

En die vlagen van vestandsverbijstering.. Tsja daar kan je je wel heel klote om voelen (doe ik ook) maar ze horen allemaal bij je: de sterke moerbei, de verdrietige, de grappige en wijze en ook die soms verstandsverbijstering heeft. Het maakt je tot mens! Xx