Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Heb ik nou iets doms gedaan?
Ik heb net een mailtje naar mijn ex gestuurd, zonder bij bedoelingen, gewoon om te weten hoe het gaat. Het is nu bijna twee maanden geleden, ik voel me nog niet echt beter, heb wel alles heel goed op een rijtje, alleen gevoelsmatig lig ik nog goed overhoop. Ik heb haar ook sinds 5 weken niet meer gesproken of gezien, heel raar, niet alleen vanwege mijn gevoel, maar ook omdat ik haar normaal gesproken wel zou tegen komen of zien in de stad, voelt wel ok moet ik zeggen om haar even niet te zien.
Ik heb echt geen idee hoe dit gaat aflopen, ik hoop aan de ene kant dat ik van haar te horen krijg dat ze een ander heeft, dat ze me een hele harde klap geven, maar ook het besef dat het nooit meer wat wordt, dat ik echt zelf verder moet, kan mezelf een beetje op weg helpen, aan de andere kant hoop ik dat natuurlijk weer niet, hoop ik dat ze gewoon een vriendelijk mailtje terug stuurt, dat ik haar over een tijd gewoon kan zien, als ik mezelf weer op de rit heb, ik weet toch dat ik nu geen relatie kan hebben, los van het feit dat ik het niet wil, niet met haar en niet met iemand anders.
Dit kwam eigenlijk door een gesprek met een vriend van me, die beginnen psychiater is, hij zei dat het me misschien goed zou doen als ik alle dingen die ik nu over mezelf weet met haar zou delen, dat ik dan voor mezelf een deel zou kunnen afsluiten, dat vond ik eigenlijk ook wel, zo voelt het wel een beetje moet ik zeggen, misschien dat het dus ook wel zo uitpakt, dat ik dit hoofdstuk kan afsluiten en weer verder gaan met mijn leven opbouwen.
Groeten en sterkte iedereen, Bram
- Broem's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Broem
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoi Bram, Hoe het ook verder
Hoi Bram,
Hoe het ook verder loopt, dit hoofdstuk zal je een keer afsluiten.
Met of zonder haar.
Ik kan me voorstellen dat je een mail stuurt, alleen de vraag is, is het verstandig geweest. Je schrijft met geen bedoelingen, maar je hoopt diep in je hart, dat ze je terugmailt of zelfs opbelt.
Het beste in dit geval is, proberen door te gaan met je leven. Laat nu even die hoop varen, en richt je op jezelf.
Of het makkelijker voor je wordt als ze te kennen geeft dat ze een ander heeft, weet ik niet. Want die ander komt toch wel een keer, dus ik zie daarin geen verschil.
Hou je sterk daar, en ik leef met je mee.
Tijd heelt...ach die zin kan iedereen wel dromen
Ron
Lieve Bram, Weet niet of ik
Lieve Bram,
Weet niet of ik goed zit, maar als ik je verhaal lees lijkt het ergens heel erg stiekem toch wel of je misschien nog hoopt dat het goedkomt. Dat wanneer je haar verteld over hoe jij voor haar positief veranderd bent, jullie misschien weer een kans zullen hebben. Kan het ook mis hebben natuurlijk, maar dit is wat ik opvang tussen de regeltjes door.
Echt Bram, je wilt echt niet horen dat ze een ander heeft. Want dan krijg je er NOG MEER pijn en verdriet bij. Dat wil je niet weten.... Nog meer vragen, inruilgevoel etc etc.
Zo'n pijnlijke boodschap is denk ik geen vereiste om te accepteren dat het over is en dat je alleen verder moet zonder haar. Al begrijp ik wel een beetje wat je bedoelt. Omdat het dan zo super definitief is, al je hoop die je misschien stiekem ergens toch nog hebt, weg is. Maar daarbij moet je niet vergeten dat het verdomde pijn doet als je zoiets hoort hoor!
Dat aanbod van je psych dat begrijp ik eigenlijk niet zo heel erg goed. Want jij en zij dat is verleden tijd, even kort door de bocht gezegd. Dus waarom moet jij met haar delen wat er nu met jou gebeurt? Jullie gaan beiden eigen kant op, moeten beiden zelf dealen met alles!
Dit alles komt misschien een beetje bot over, maar zo bedoel ik het absoluut niet. Want ik begrijp maar als te goed dat je iets wilt horen van haar en dat het pijn kan doen als dat niet het geval is. Of het stom en dom is...? Time will tell...
Veel liefs Lin
Time will tell..
Zo is het maar net, ik had alleen sterk het gevoel haar weer eens te mailen, echt zonder bijbedoelingen, ik kan niet eens een relatie aangaan nu, daarvoor zit ik echt teveel met mezelf in de knoop, bovendien weet ik dondersgoed dat zij ook moet veranderen anders gaat het zowieso niet werken. Misschien zit er wel een beetje hoop in mijn verhaal, dat zal ik altijd wel blijven houden, maar wat het vooral is, dat gewoon wil weten hoe het met haar gaat, ik was tenslotte ook bevriend met haar voordat we iets met elkaar kregen, dat zelfde geldt voor haar vriendinnen waar ik er een paar beter van kende, maar nu helemaal neit meer zie..
Ach weet je, ik heb weer te weinig geslapen een aantal nachten achter elkaar, dan krijg je dit soort rare bedenkingen, ik moet inderdaad door, maar het is op dit soort momenten zo moeilijk, dan wil ik veel te graag, maar het gaat alleen met kleine stapjes, ik moet gewoon niet teveel willen, dat is wat ik vroeger ook altijd al deed, rustig naar mezelf kijken en op het nu gefocused blijven.
Dank allen, Bram
logisch dat je graag wil
Die behoefte haar te mailen, te weten hoe het met haar gaat is vrij normaal lijkt me. Maar of het nu echt verstandig is vraag ik me af. Het kan je weer naar beneden laten sodemieteren namelijk.
Twee jaar terug, wilde ik koste wat het kost vrienden blijven met mijn ex. Iedere keer als ik hem sprak, zag, kreeg ik een vette teruval. Altijd als ik me rot voelde of in die vreselijke dip had, verlangde ik naar samen zijn met hem. Ik contacte hem dan ook, en hij kwam dan ook langs of wat dan ook. Maar zo kan je die band die je had nooit loslaten en doorbreken! Het laat je als het ware veels te lang in het verleden hangen.
Doordat ik die band niet op wilde geven met hem, heeft mijn liefdesverdriet veel langer geduurd dan nodig was! Ik wil je alleen een beetje waarschuwen door te vertellen hoe ik het toen ervaren heb....
En tuurlijk zijn dit hele moeilijk momenten, ik begrijp je echt zoooo goed gewoon. Juist die momenten moet je zien te doorbreken, zonder haar. Maar daar moet je zelf aan toe zijn hoor. Zoveel mensen die me dat vertelden, maar ik was eigenwijs en was gewoon niet sterk genoeg hem tijdelijk uit mijn leven te bannen!
Nu, iets meer dan twee jaar geleden heb ik weer een leuke goede vriendschap met hem. Maar een periode van een half radiostilte was voor mij echt noodzakelijk om het aan te kunnen.
Sterkte, jij kunt het en jij komt er wel!
Liefs
Het viel mee..
Ik kreeg een neutraal mailtje terug, waarin ze zei dat het goed met haar ging, druk had en de schoolvakantie (ze werkt op het ROC) wilde afwachten, in de toekomst wilde ze wel weer contact, ze zou dan contact met me opnemen, tot die tijd wilde ze de boel laten, vond haar niet echt positief klinken, maar ja dat zal wel mijn eigen gedachten zijn..
Dat viel dus mee, ik had erger verwacht, hmm weet eigenlijk neit wat ik er van verwacht had, was een beetje emotionele bui, vanavond ook weer moeten huilen, het houd wat dat betreft nog niet echt over, vond haar ook zo leuk en moet aan alles aan haar denken, als je Nijmegen binnenrijdt vanaf het noorden staat daar nu een reconstructie van de Valkhoftoren iets van 40m hoog, die zie je van ver staan, er staat altijd file onder aan de waalbrug, dus heb tijd genoeg om er naar te kijken, maar.. er zijn een hele hoop schilderijen van de originele burcht gemaakt, zij was op vakantie in amerika vorig jaar komt ze in een museum een schilderij tegen van die burcht door Jan van Goyen, bij thuiskomst laat ze me die zien, toeval of niet, is het zelfde plaatje wat ik als achtergrond op mijn pc heb, nu zie ik dus elke keer bij thuiskomst die burcht en moet ik daar aan denken, werd het me ook weer teveel vanmiddag, het was ook echt een te mooi sprookje allemaal, alleen heb ik mezelf daarin goed lopen foppen..
Even een tip: haal dat
Even een tip: haal dat plaatje van je PC! Alles wat je aan haar doet denken, uit het zicht! Je hebt al genoeg herinneringen die zomaar op komen zetten dus alles wat je kan voorkomen moet je doen hoor.
al gedaan..
Dat heb ik allang gedaan, ik heb alle plaatjes en mailtjes goed weggestopt, elke keer als ik er iets van zie dan schiet het verdriet er weer in, dank voor de tip!
Ik snap het helemaal... die
Ik snap het helemaal... die drang om te mailen... en man, na 6 weken... mag dat ook wel... vind ik zelf... ik denk zelf ook zeker wel dat het een therapeutisch nut heeft.. soms moet je gewoon je angsten aanschouwen... zien dat ze verder gaat... Als je het maar blijft ontwijken gaat het een eigen leven leiden...
en tja... je bent mens, natuurlijk verlang je stiekem naar een fijn en lief berichtje terug...
Helaas kreeg je dat nu niet... Dat vind ik heel erg jammer om te horen...
Zit het ooit wel eens mee met iemand op deze site? haha... opvallend dat iedereen die zich blijkbaar aanmeld toch niet meer terug komt bij zijn ex ofzo... er moet een waarschuwing komen bij registratie denk ik....
Hey Bram, hou je goed...
Mike
Every moment marked with apparations of your soul...