Hebben jullie dat ook?

afbeelding van Dearest

na anderhalve maand mis ik hem nog steeds. Nog steeds denkend dat hij dacht dat ik te goed voor hem was en hij het uit heeft gemaakt. Of dat hij bang was dat hij weer werd gekwetst, zoals in zijn vorige relaties die net als de mijne met hem niet langer dan 2 maanden duurde.
Hoop grijpt me elke keer weer vast, gevoelens sollen met me. Terwijl hij mij heeft gezegd: voel denk ik alleen nog maar vriendschap, vind je een leuke meid en wil nog steeds lol met je maken! Is dat de waarheid? Of komt het door de 2 redenen die ik net heb genoemd dat hij het uit heeft gemaakt?

Durf niet met hem te praten en daar is het nu misschien ook wel te laat voor en het klinkt zo dom om te zeggen als hij je allang vergeten is: ik heb veel verdriet sinds het over is. maar vraag me af: Hoe lang is jullie hoop gebleven? Voordat jullie zeker wisten dat het niet meer goed zou komen en het opgegeven hebben?
Mijn verstand zegt: het komt niet meer goed, het vertelt me ook dat we nog steeds gevoelens voor elkaar hebben maar niet durven omdat we beide verlegen zijn.

Vreemd dat een jongen in het begin smoorverliefd op je is en niet meer zonder je kan en opeens omslaat en niks meer voor je voelt dan alleen maar vriendschap. Kan dat echt? Zomaar omslaan?
Ik bedoel: hoe kan je zien of je ex het weer opnieuw wilt proberen? Als hij verlegen doet tegen je? Is dat dan goed? Betekent dat dat hij nog wat voor me voelt maar niet durft?
En stel dat hij terug komt: moet ik dat dan zomaar accepteren en hem in mijn armen nemen of sterk zijn en zeggen: je hebt me 1x gekwetst en dat zal niet nog eens gebeuren?!
Erg in de war, maar ik zie die zonnige kant opkomen:
Ik zie mezelf blij over straat lopen en lol hebben, zie mezelf al sterk in mijn schoenen staan en dat de zon dan schijnt.
Ik zie ook al een ander iemand (nog geen idee wie), die me gelukkig maakt en dat ik dan denk: mn ex kan de pot op! Ik heb nu een ander! Maar in mijn achterhoofd zit ik met het feit: alleen hij is degene die me al enigste blij kan maken.
Hopelijk kan ik alles een beetje op een rijtje zetten d.m.v deze vragen.

Liefs,
Dearest...

afbeelding van Daantje84

lieve dearest

Ik heb precies dezelfde vragen, maar ergens weet ik de antwoorden al voor mezelf. Mijn ex wil me ook alleen als een goede vriendin in zn leven. Echter voordat ie me dat gister eindelijk zei, heeft ie t elke x gehad over t evt weer proberen, over verliefde gevoelens, over dat ik zijn huissleutel waarschijnlijk echt wel weer nodig zou gaan hebben, alle kleine dingen die me zoveel hoop gaven.
Je vraagt je af hoe je kunt zien of je ex het opnieuw wil proberen, maar is het niet de vraag of je het zelf wel weer opnieuw wilt proberen? wil je dat namelijk echt wel? wil je de pijn en het verdriet weer opnieuw moeten doorstaan?
En ergens weet je ook wel dat hij echt niet de enige is die je gelukkig kan maken, er zal echt iemand anders komen, die je nog veel gelukkiger maakt, die je nog veel meer liefde geeft en alles...

afbeelding van Dearest

Je hebt gelijk: wil ik het

Je hebt gelijk: wil ik het nog wel opnieuw proberen? Die pijn en alles? Maar aan de ene kant denk ik: natuurlijk! Ik zou er alles voor geven! In mijn ogen is hij nog steeds perfect, ook al weet ik dat niemand perfect is en dat is hij ook niet, maar voor mij is hij super! De enigste die me zo verliefd kan laten worden. De enigste tot nu toe die mijn liefde beantwoorde en zo dol op mij was! Had altijd al gedroomd van zo'n iemand, precies diezelfde karaktertrekjes en uiterlijk. Maar ja, als hij terugkomt, hoe weet ik dan zeker dat het voor eeuwig is? Dat ik niet weer die pijn moet doorstaan, ik denk dat ik wel wil maar het gewoon niet aankan. Alhoewel ik denk dat de tweede keer beter zal gaan. Ik denk dat ik de antwoorden ook wel weet, maar ze niet kan accepteren omdat ik denk dat hij de gene is die mij gelukkig kan maken. Bedankt voor je reactie!

afbeelding van Daantje84

precies

wat je al zegt, we weten de antwoorden wel, maar willen ze nog niet accepteren... en daar zit t probleem ook, dat is waar we het nog niet verwerkt hebben, de acceptatie dat het over is. We accepteren het pas, als we het verwerkt hebben... Angelo (geloof ik) heeft al eens tgen mij gezegd de laatste dagen dat we onze ex op een voetstuk plaatsen (of was t nou een vriendin van me die dat zei?) en daar moet hij van af, want hij is niet zo geweldig als we ons nu voorhouden, integendeel. Als hij zo geweldig was, was t nu niet uit, hadden we nu nie deze pijn, dit verdriet, deze onzekerheid en onze hoop...

afbeelding van EB

Daar zeg je me wat..

Ik heb precies hetzelfde probleem. Mijn vriendin heeft het ook 2,5 maand geleden uitgemaakt. Ik voel precies hetzelfde. Ze had het uitgemaakt en 1,5 maand later ging het toch best redelijk met me. Toen vertelde ze me dat ze nog wel veel twijfelde en dat ze het ook niet meer wist. Toen kreeg ik natuurlijk weer hoop. Dus zakte ik weer in een dal. Heb haar vorige week opgebeld om te vragen wat ze nu echt wil. Ze wil dus echt niets meer alleen maar vriendschap. Kan ik eindelijk weer verder met verwerken want de pijn is niet meer te harden naar zo'n lange tijd. Ik zit ook nog steeds met al die vragen maar ja het is ook maar de vraag of je het ook moet willen. Ik heb ook vaak genoeg gehoord dat mensen sterker bij elkaar terug kunnen komen als ze uit elkaar zijn geweest. Maar dan moet er wel wat veranderd zijn.

Sterke iedereen