O nee, net belde hij op dat hij wat eerder komt. Dus over een paar uur zie ik hem. Ik ben zo verschrikkelijk zenuwachtig, mijn darmen zijn van de kook en hoe ik in godsnaam rustig moet blijven, ik weet het niet. Het is toch anders, zijn stem horen voor werk of voor een afspraak met zijn tweeen. Goede genade, wat ben ik zenuwachtig. Ik weet straks waarschijnlijk geen woord uit te brengen. Zo zal het wel gaan: dat ik daar zit met een hoofd als een boei, buikpijn en geen stom woord kan zeggen. Tja, dat zou echt wat voor mij zijn. Volslagen verknalde avond. Ooooh ik moet rustig blijven. Duimen jullie voor me?