Er zijn momenteel 0 gebruikers en 67 gasten online.
Heftig
Vanmorgen een kinderfeestje gegeven en aansluitend alvast mijn verjaardag gevierd omdat de kinderen tijdens mijn verjaardag met mn ex op vakantie zijn.
Gedurende de morgen ging het best lekker. Toen smiddags mijn familie kwam en mijn ex een paar keer genoemd werd, kreeg ik een knoop in mn buik. Het had zo leuk kunnen zijn...
Toen ging de telefoon, hij had per ongeluk zn toetsen niet vergrendeld en de telefoon in zn zak en ik hoorde hem zingen en fluiten. O wat vervloek ik hem dan!
Heb gisteren nog een gesprekje gehad en gevraagd of het er wat hem betreft op neer komt dat hij met mij een gezinnetje wil hebben, maar de sex buiten de deur wil. Het antwoord was ja! Dat geloof je toch niet!
Vernederend...
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Mr Bean @Anitasten te grof voor woorden
Hey Anita, erg sneu voor je, tja, het had zo leuk kunnen zijn, hoe vaak heb ik dat niet gedacht, met de vakantie periode voor ons, moet wel werken, maar wil toch wat weekendjes weg, maar ja, zij heeft natuurlijk vakantieplannen voor hun tweetjes denk ik.. wil het niet eens weten.
Ik zal met de kids toch iets van maken, weekendje weg, zonder haar dan.
Dat zingen en fluiten herken ik, mijn vrouw heeft dat zo vaak gedaan, vrolijk, in haar verliefde bui, is erg pijnlijk, nu nog steeds kan ik dat niet verdragen. Doe op z'n minst moeite om je in te houden dacht ik, heb begrip voor me, maar zij vond dat ze thuis zich niet hoeft in te houden, is te verstikkend?!
Dat gezinnetje wel met jou maar sex buiten de deur, dat is gewoon te grof voor woorden, van 2 walletjes willen eten, is idd vernederend. Ik herken dat gevoel, voordat mijn vrouw deze relatie had ging ze half jaar geleden al vreemd, puur voor de sex, mijn wereld verging toen al, misschien dat daarom mijn verwerking zo snel kan, mijn verwerking begon toen al.
Snap nog steeds niet waarom mensen elkaar zoveel pijn kunnen doen, puur voor eigen plezier, zo egoïstisch eigenlijk, mijn ogen zijn geopend.
Veel sterkte..
Mr Bean
@mr bean
Dank voor je lieve woorden. Denk soms dat ik een enorme zeur ben ofzo, maar ik begin steeds meer het gemene van zijn manier van redeneren te zien. Eerst toch niet een relatie willen, maar me o zo graag willen blijven zien en pas als je week na week van die rotgesprekken hebt over bindingsangst en zo en als je denkt zijn verhaal te begrijpen, ook al ben je het er niet mee eens, en je vraagt door hoe het dan met derden in onze relatie zit...... dan komt de aap uit de mouw.
Het gemene zit hem ook nog eens in het feit dat ik als aangeef dat ik het niet aankan om hem hier rond te laten lopen als heer en meester(mijn huis is zijn huis, vind ie) terwijl hij met een ander n**kt, ik als antwoord krijg: 'dat is jouw keus'. 'Jij hebt de macht want jij hebt de kinderen'. Zo probeert hij je nog eens een extra kutgevoel aan te praten dat ik tussen hem en de kinderen sta. Ik krijg ook nog eens talloze malen te horen hoe hij ons mist en hoeveel hij van ons houdt. Nou als liefde zo voelt, hoef ik het niet.
Tis nog steeds niet niks!
Anita
Mr Bean @Anitasten macht, herkenbaar
Hoi Anita,
Dat heer en meester, is herkenbaar, zo is mijn vrouw ook, en steeds klagen wanneer ik een keer mijn mening geef dat zij toch geen recht van spreken heeft, zij is toch de boeman? Ze klaagt dus over het feit dat zij vindt dat zij geen recht van spreken heeft, omdat zij zichzelf de boeman vindt. Wat wil ze eigenlijk? Mijn vrouw (bijna ex) heeft dus enorm moeite met mijn machtspositie, dus moet ik mij er schuldig over voelen ook nog.
Dus ja, dat k*tgevoel aanpraten, dat is heel erg herkenbaar. Dat hij nog zegt dat het jouw keus is, dat is toch gemakkelijk afschuiven vind ik, geen rekening houdend met jouw gevoelens, zo respectloos.
Maar aan de andere kant is er wel een schrale troost voor mij, mijn vrouw vertelt nauwelijks meer hoe zij ons mist en van ons houdt, dat is wel erg lang geleden zeg, pff..
Dus extra pijnlijk en vaag van jouw man om dat nog talloze malen aan te geven, weet niet wat erger is..
Toch raar dat sommige mensen zo ingewikkeld in elkaar kunnen zitten, weet jouw man wel wat hij nog wil?
Veel sterkte in ieder geval!
Gr.
Mr Bean
@mr bean hij weet niks
Ja als ik hem serieus neem, en dat wordt steeds moeilijker, heb ik de keus en hij de sex;)
Verder raakt hij me nog regelmatig aan, troostende arm, knuffel.....maar ik heb hem afgelopen week nog een keer duidelijk verzocht dat niet steeds te doen. Vorige week wilde ik weg gaan en pakte hij me vast. Echt erg is dat, ik wil hem niet terugknuffelen want ik heb het gevoel dat ik hem zo in bed heb en dan?
Het voelt als manipuleren en daardoor is het vernederend. Ik kan momenteel verlangen naar een knuffel maar niet op deze manier.
Dit hele gebeuren kwam aan het rollen door een mail van mij (ex werkt veel in buitenland) over bepaalde signalen die ik meende te zien. Na anderhalve week! kreeg ik een mail terug; ik wil geen relatie meer, maar ik wil je blijven zien. En nog een opmerking over dat de afspraak is dat hij geld verdient en ik voor de kinderen zorg.
Ik begreep er weinig van en was helemaal weggeblazen.
Inmiddels begrijp ik dat hij terug wil naar de oude gescheiden situatie om controle te houden, vandaar die laatste opmerking. Zoals ik donderdag al schreef ben ik blij dat ik niet voel wat hij voelt! Er zijn wel degelijk onverwerkte zaken die door de omgang met mij boven komen, in de rest van het oppervlakkige dagelijks leven wordt hij niet met zijn issues geconfronteerd. Jammer!
Ik kan zeggen dat ik mn stinkende best heb gedaan en tot voor kort had ik hem waarschijnlijk wel terug genomen als hij dat had gewild.
Verder is opvallend in onze gesprekken dat hij vaak antwoord met 'ik weet niet', 'ik kan het je niet zeggen' en 'ik denk het niet'. Het doet me veel denken op 'saboteren van je eigen gedachtes' (google) Niet bij je gevoel kunnen komen....
Groetjes,
Anita
@mrbean boeman
Dat woordje boeman heeft mijn ex ook in de mond genomen toen we in gesprek waren over bepaalde zaken af te wikkelen. Toen het heel naar voor haar uitkwam zei ze: ik ben toch al de boeman, terwijl ik dat woord zelf nooit in de mond genomen heb. Misschien toch een vorm van medelijden willen wekken, om toch dingen gedaan te krijgen die anders op een andere manier niet zouden lukken.
M.
@M
Wat doet dat woordje met je?
Vroeger ging ik uitleggen dat dat boeman gevoel onterecht was, wilde ik van dat schuldgevoel af. Sinds kort zeg ik; misschien wel! Niet altijd hoor, soms trap ik er nog in:)
@antitasten
Nou in eerste instantie had ik zoiets van kom, geef je zorgen aan mij zodat het weer goed kan komen (zij zei van zichzelf dat ze de boeman was, misschien te horen gekregen van familie want zij is niet iemand die dat normaal zegt). Het zorgende kwam boven, van meisje meisje toch.
Nu heb ik zoiets van klopt je bent ook de boeman, jij koos ervoor om voor een ander te gaan niet ik en zal daar ook de gevolgen van moeten dragen zowel emotioneel als alles eromheen.
(excuses voor mijn korte bericht maar moet nu weg, normaal ga ik er iets dieper op in)
M.
Mr Bean @maagd80 machtspelletje
Hoi maagd80, idd, proberen de machtspositie die we al hebben als slachtoffer om te draaien, tja, lijkt wel een machtspelletje, daar waar mijn vrouw toch beter in is, ieder ander had dit niet met mij kunnen doen, mijn meest kwetsbare plek, mijn archilleshiel, ze weet dat ik haar toch alles geef/gaf.
Gr.
Mr Bean
toekomst anders bekijken?
Ik snap de dingen die je mist. En ook ik lees vol verbazing over wat jouw ex doet en zegt. Onbegrijpelijk, maar kennelijk gebeuren dat soort dingen. Hele verhaal over mijn ex ga ik hier niet herhalen.
Ik sprak alleen vandaag een vriendin van mijn moeder. Zij leeft gescheiden van haar man omdat de situatie onhoudbaar was. Wij dachten allemaal door de hersenbloedingen van haar man. Nu blijkt dat haar man een narcist is (mijn ex ook, maar ik heb dat slechts 1,5 jaar moeten meemaken). En als ik dan de verhalen van deze vrouw hoor. Hoe zij jaren jaren lang geestelijk is mishandeld en haar man steeds de grenzen verlegde. En vooral hoe haar eigen kinderen haar nu niet begrijpen en haar als "de boeman" zien, want vader is toch zielig wegens die bloedingen? Dan kan ik alleen nog maar opgelucht adem halen en blij zijn dat dit mij bespaard is gebleven.
Jouw situatie is anders. Maar inmiddels weet jij volgens mij heel goed dat je beter af bent zonder hem.
Ik heb een aantal van je blogs gelezen, kan alleen maar zeggen: respect!