Online gebruikers
- Vernaexowl
Hel.
Enkele weken geleden is het uitgegaan, maar 1 januari heb ik hem voor het laatst via de telefoon gesproken.
Ik heb hem verteld dat het beter is als we geen contact meer hebben. Voor mij zou het alleen maar moeilijk zijn als we contact zouden blijven houden.
Na drie dagen geen contact heb ik het nu enorm moeilijk. Ik vraag me constant af wat hij aan het doen is en of hij ook aan mij denkt. We woonden samen en ik ben inmiddels weer thuis gaan wonen. Er staan nog enkele spulletjes van mij daar maar we hebben afgesproken dat die daar blijven staan tot hij een nieuw huis heeft gevonden.
De wetenschap dat hij mij dus minimaal nog een keer gaat bellen om het huis is vreselijk. Toch wacht ik op dat belletje. Wacht ik tot hij zegt dat hij mij net zo mist als ik hem. Dat hij mij terug wil...
Ik kan mij ondertussen maar moeilijk focussen. Ik probeer elke dag weer afleiding te zoeken want thuis zitten is vreselijk maar hoe doen ook, ik denk aan hem. Ik moet nog een groot project afronden en daar moet al mijn tijd in zitten maar ik heb nu de kracht niet om dat te starten. Ik slaap ontzettend slecht en ik krijg geen hap door mijn keel. Elke seconde denk ik aan hem, elke seconde. Ik weet niet meer wat ik moet doen en zit met m,n handen in het haar. Misschien moet ik maar eens met een psycholoog gaan praten...
- Mireille's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ik weet precies hoe je
Ik weet precies hoe je voelt.
Heb ook even geen contact omdat ik het niet aan kan. Zit ook te wachten en hopen...
Misschien moet je even een afspraak met je dokter maken. Die kan je doorverwijzen en misschien een paar rustgevende pilletjes geven.
Of misschien kan je homeopatische rustgevende- of slaappilletjes halen.
Het is enorm moeilijk, maar probeer je op je project te richten. Je hebt dan toch even wat afleiding.
Ik vond het ook moeilijk om wat te gaan doen, maar merkte dat de afleiding me toch wel goed deed. Ook al lukte het niet iedere keer.
Heel veel sterkte en schrijf hier maar lekker van je af, misschien helpt het een beetje.
Liefs, Meeuwtje
Hallo Meeuwtje, Bedankt voor
Hallo Meeuwtje,
Bedankt voor je reactie. Ik dacht altijd dat het een fijne eigenschap van mij was om hoop te hebben, maar in deze situatie is het echt gevaarlijk. Door die hoop ga je toch nog niet echt door met je leven, iets wat wel moet! Maar ja, hoe krijg ik die hoop uit me? Ik heb hem al van alle social media afgegooid, ik neem geen contact op met hem. Wat kan ik doen? Het brengt een hoop vragen, verdriet en frustratie met zich mee.
Ik slik nu enkele weken Valdispert. Voor een betere nachtrust. Het helpt nog niet echt moet ik zeggen... Misschien inderdaad maar een afspraak met de dokter maken.
Als ik thuis zit is het het ergste... Als ik bij vrienden ben dan kunnen zij mij nog enigszins afleiden hoewel ik dan 5 seconden niet aan hem denk in plaats van 1 seconde. Wellicht kan ik een plek vinden om aan mijn project te werken. Overal behalve thuis zeg maar.
Groet,
Mireille
Ja die hoop.... Ik denk dat
Ja die hoop....
Ik denk dat het met de tijd moet slijten.
Soms lukt het me om tegen mezelf te zeggen dat het definitief is en dat het maar beter is zo. Maar meestal lukt dat niet.
Afleiding helpt voor mij in ieder geval het beste, al lukt het niet om de hele dag afleiding te hebben.
Ik zou inderdaad even een afspraak met je dokter maken.
Dat alleen al geeft je misschien wat rust, dat je er wat aan doet.
Want je hoeft het niet alleen te doen.
Je zou ook kunnen bellen naar een hulpverlenende instelling als bijvoorbeeld Sensoor. Daar luisteren mensen naar je verhaal en misschien lucht dat ook wat op.
Ga inderdaad op zoek naar een plek voor je project, ook dat is afleiding!
Het is van mij ook nog erg vers, net een maand. Dus ik zit er ook nog middenin, net als jij. Dus veel meer advies dan dit kan ik je helaas niet geven.
Maar ik hoop toch dat je er wat aan hebt.
Liefs,
Meeuwtje
@ Mireille
Hoop is een bergje met niets,
Het is een gedachten spinsel, uit wanhoop, omdat je het eigenlijk allemaal niet kan of wil accepteren.
Daar begint ook de heling, bij acceptatie, hoe pijnlijk en verscheurend dit ook is.
De lichamelijke reacties (niet eten, slaapproblemen etc) zijn een lastig bijverschijnsel, en zijn meestal tijdelijk, maar ook hier geld eigenlijk hetzelfde, accepteer dat het gewoon even allemaal niet lukt.
Denk er niet teveel over na, laat het je maar overkomen, je hebt op dit moment een trauma (ldvd) en dit zal 'moeten' genezen, en dit kost tijd...
Neem die tijd, en probeer je gedachtes niet te beleven, maar te bekijken, oftewel, probeer je "ja maar" en "wat als" en "waarom toch" te zien als dat wat het is, een gedachte, en laat ze los, net als de hoop...
maak van de hoop die je koestert een wens, en wens voor jezelf dat je beter word, het trauma achter je kan laten op termijn....
klinkt allemaal heel erg simpel, dit is het echter niet, als het gemakkelijk zou zijn, zaten we hier niet...
Sterkte en groet
Jester.
Hey Mireille
Tja die (valse) hoop kan behoorlijk hardnekkig zijn en is idd vernietigend, helaas zit er geen knopje op om het uit te zetten he...
Het enige dat mij een beetje helpt is idd afleiding afleiding afleiding, ik vind die vooral in de sportschool en daarmee heb ik ook een ander probleem opgelost dat jij ook hebt (niet goed eten) als je elke dag sport, dan moet je wel eten, een ander bijkomend voordeel van de sportschool is dat je ejzelf weer in een routine dwingt en de sociale kontakten helpen me ook veel.
Het slechte slapen herken ik ook wel, meestal ben ik van mn werk en het sporten wel behoorlijk moe, dus ik slaap vrij snel in, maar slaap erg onrustig met veel nachtmerries of dromen die veranderen in een nachtmerrie op het moment dat je wakker wordt.
De gesprekken met de psycholoog hebben mij ook veel geholpen, ik heb gewoon gegoogled op psycholoog haarlemmermeer en heb de dichtsbijzijnde gebeld, maar via de huisarts kan uiteraard ook.
Als extra tip qua eten... veel noten en (vette) vis zoals, zalm en makreel schelen, je hoeft niet zoveel te eten om toch aan de benodigde voedings stoffen te komen en zowel noten als vette vis bevatten stoffen waardoor je je wat beter gaat voelen.
Heel erg veel sterkte Mireille
Hey "Just a guy"
Ik ben geen sportschool type, maar ik probeer wel elke dag een uurtje buiten te lopen. Ik woon vlakbij het water, dus er zijn zat mooie routes en ik merk dat dat al een verschil maakt. Alleen als ik dan weer thuis kom voel ik me meestal nog somberder omdat ik dan baal dat ik de positieve gedachten die tijdens het lopen opkomen niet vast kan houden.
Als het me eenmaal lukt om het project te starten hoop ik dat ik me er ook echt in kan vastbijten. Dan hoop ik dat ik in de avond ook minder maal en gewoon uitgeput in slaap val. Vooral het wakker worden is het ergste, dan besef je je ineens weer dat het voorbij is en dan komen de hartkloppingen alweer...
Ik vind de hoop beangstigend. Ik weet dat ik nog te maken met hem ga krijgen en hoop (zie je, heb je het woord alweer) dat wanneer het zo ver is (waarschijnlijk over anderhalve maand, twee maanden) dat hij toch met mij verder wil. Ik weet dat ik naar die dag uit kijk om hem weer te zien. Ik wil laten zien dat ik een sterk persoon kan zijn en mijn leven op de rit kan krijgen. Zonder hem. En wat als ik dan te horen krijg dat hij een nieuwe vriendin heeft? Of nog langer alleen wil blijven? Dan stort mijn wereld weer in...
Hoop geeft zoveel rust en kracht maar aan de andere kant kan het zo vernietigend zijn.
Hoi Mireille
Ik ben ook nooit echt een sportschool type geweest, maar ik moest van mezelf en er zit een heerlijke sauna bij, dat is ook een prima ontspanning.
Maar ik herken het wel dat je na afloop terug thuis weer snel eenzaam en alleen voelt.
Wat bij mij wel een beetje heeft geholpen (ook na gesprekken met de psycholoog) is om het proberen te accepteren, het is zoals het is, niet fijn, maar het is de realiteit.
Ik heb gelukkig een vrij drukke baan, dat helpt ook, maar als je idd zelf een project moet opstarten kan ik me voorstellen dat dat nu erg moeizaam gaat. Het wakker worden is idd zoals de titel van je blog... Hel... helemaal als je dan gedroomd hebt dat je nog gewoon samen bent... hele fijne leuke droom, maja dan is het contrast met de realiteit natuurlijk keihard.
Ik heb de eerste maand nog heel veel en goed contact gehad met mn ex, samen uit eten, dagje weg naar een dierentuin, gewoon nog leuke dingen doen... maja toen kwam het moment dat ze aangaf gevoelens voor een ander te krijgen... je zou denken dat zoiets het laatste beetje hoop wel weet te verdrijven... bij mij niet dus... Ik heb dr nu al 6 maanden niet gezien, we hebben nog wel contact via whatsapp en ik heb dr nog een paar keer gesproken via de telefoon, maar het is moeilijk.
Hoop is idd slopend, maja je doet er weinig aan, het contact volledig verbreken kan ik sowieso niet, daarvoor hou ik nog steeds veel te veel van haar, onze break up is misschien ook wel een beetje apart omdat we allebei nog heel erg veel om elkaar geven, we zijn ook niet met ruzie uit elkaar gegaan.
Veel mensen hier willen hun ex niet meer terug, zijn kwaad op hun ex en/of hebben een ex die ook echt behoorlijke rottigheid hebben uitgehaald, maja dat is bij ons niet zo, vandaar dat we elkaar allebei missen, zij helaas niet genoeg om weer bij me terug te komen. Ach... ooit komt het allemaal weer goed Mireille, tot die tijd is het afzien en doorploeteren op pure wilskracht.
Sterkte Mireille
@ Mireiile
Citaat: *** Hoop geeft zoveel rust en kracht maar aan de andere kant kan het zo vernietigend zijn. ***
In mijn optiek bega je hiermee een vergissing in je denkpatroon.
Hoop is gebaseerd op niets, heeft geen enkele grond, noch fundering, het word geboren vanuit het verstand, je zit in een pijn (ldvd) en je verstand (lees: ego) voedt dit, maakt het sterker, daaruit komt het (valse) gevoel van rust en kracht, het is vasthouden aan een (laatste) strohalm..
Het ondermijnd je eigenwaarde, je angst hiervoor is gegrond...
Hang er niet teveel aan op, uit zelfbehoud,
heb vertrouwen, wensen, maar laat de hoop varen..dit is geen zuivere fundering voor je helingsproces....
Sterkte en groet
Jester.
Mooi gezegd...
Maar HOE doe je dat? Ik heb mijn hart echt niet onder controle... Als het hart hoop wil hebben, wil het hoop hebben. Mijn ratio is nooit sterk geweest, doe alles op gevoel.
Ik heb 'al' geen contact met hem en heb hem ook van alle social media verwijderd. Ik zou echt niet weten wat ik meer kan doen op het moment.
@ Mireille
Het begint met acceptatie van je gevoel, het mag er zijn, en heeft er alle reden toe.
Het hoe doen, is eigenlijk meer het hoe niet doen, je gevoel is zuiver, en dat is goed.
Het 'voeden' van dit zuiverde gevoel met gedachtes, dat is waar het 'mis' gaat, laat het denken los, en probeer niet het gevoel te beredeneren, maar het er 'gewoon' te laten zijn.
zie het, dat mag, en daarin ligt de kracht, acceptatie dus...
Don't fight it... just let it be there
Blijf positief...
Groet
Jester.
ken het
Ik begrijp wat je bedoeld het is nu twee maanden uit tussen mij en mijn ex.
Eerste weken negeerde hij me compleet totdat ik boos een bericht stuurde met daarin dat hij me liet vallen als een baksteen.
Hij had ontzettende spijt van hoe het was uit gegaan en hij staat enorm onder de druk van zijn vrienden. Sinds dat gesprek ontvang ik steeds kleine berichtjes. Hij heeft gezegd dat hij me mist en mijn naam overal ziet maar het beter is zo. En het heel moeilijk is maar het goed is dat we aan onszelf werken en wie weet wat de toekomst ons bracht. Wel wilde hij alle spullen dan weer weggooien? Ik begrijp het slecht, het is ontzettend dubbel en wij zijn geen yoyo's.
Ik ben al een tweede keer bij hem terug gegaan en het gebeurd opnieuw in ieder geval op korte tijd kan er niks veranderen. Toen ik hem sprak hield hij zijn afspraak qua tijd nauw na terwijl hij niks had met tijden en dat ook de reden is dat het uit ging, hij kwam zijn afspraken niet na en vond dat hij daarin niet kon veranderen. Nu zei ik dat ik tijd nodig had voor mezelf en dat begreep hij want ik moet ook verder. Nu stuurde hij met kerst en oudjaar berichtjes heel kortaf met punt maar wel berichtjes. Ik begrijp dit allemaal slecht?