ok mensen,ik weet het even allemaal niet meer....
Ik zal het even kort uitleggen. ik werk al een paar jaar bij een fijn bedrijf.uiteraard liep daar iemand rond die ik leuk begon te vinden en hij mij ook. we gingen wat daten en dat was erg leuk. hij wilde het toen wel graag geheim houden onder het motto "omdat we collega,s zijn"oke kan ik me wat bij voorstellen(vooral omdat hij zoon van de eigenaar is en eigenlijk leidinggevende) op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat het hem alleen om de sex ging maar "dat was helemaal niet zo".na verloop van tijd(ongeveer een half jaar) wilde ik toch eens weten wanneer het openbaar zou worden,en toen kwam hwet hoge woord eruit,ïk wil liever vrijgezel blijven" nou daar sta je dan. ik dacht nog met mn stomme kop,hij draait wel bij,is een onzeker type bla bla bla.niet dus.oke relatie beeindigd. een jaar later toch weer bij elkaar in bed beland,de aantrekkingskracht bleef gewoon. op het werk was hij superlief voor me echt zo dat mn collega,s zoiets hadden van hebben die twee wat? en ja in mijn geval was ik allang zover dat ik echt van m ben gaan houden en echt alles voor hem zou doen. We zijn dit jaar alleen nog maar heel gezellig met elkaar geweest,we zijn niet meer met elkaar in bed gestapt. maar de gevoelens blijven.Ik had met hem afgesproken dat als hij ooit iemand zou krijgen hij mij dat eerlijk zou vertellen omdat me dat heel veel pijn zou doen zou ik t achteraf horen. Nu ben ik er dus achtergekomen(ok ik had niet in zn mobiel mogen kijken ik weet t)dat hij dus al een poosje een vriendin heeft en zelfs met haar op vakantie gaat! nou mn hart brak ter plekke,ik heb m geconfronteerd en hij zei "ja maar ik wist hoeveel verdriet ik je ermee zou doen ik durfde het niet te zeggen!"nee dit doet geen pijn zeker...ik ben dus nu al 2 dagen niet naar mn werk geweest maar morgen moet ik weer,ik weet niet hoe ik dit moet gaan handelen,het doet zoveel pijn,voor mij heeft hij nooit moeite gedaan en nu...ik weet t niet meer hoor ik wil mn baan eigenlijk ook niet kwijt......
elise
lieve elise...
sorry maar wat een L*L zeg!!!
om zo'n iemand moet je echt niet je super baan opgeven en verwaarlozen!
hij is je aandacht, tranen, gedachte niet waard!
je verdient zoveel beter dan dit!
wat je moet doen? jezelf lekker verwennen, er goed uit zien, je goed voelen en lekker naar werk!
laat hem zien dat hij jou niet waard is!
liefs,
hoe
dankjewel! je hebt absoluut gelijk,maar hoe moet ik met hem omgaan,ik zie hem iedere dag,en straks komt ie vast een keer zn nieuwe liefde laten zien(die hij pas 10 weken kent en meteen mee op vakantie gaat)ik geloof dat ik dan hard wegren ofzo,3 jaar lang heeft mn leven om hem gedraaid vooral gevoelsmatig en nu ben ik dat ineens kwijt,ik vind het zo moeilijk..
elise
snap ik lieverd, maar je kan het!
tegen de tijd dat hij haar meeneemt kan jij dit aan en ben je sterk genoeg om haar hallo te zeggen zonder te panieken.
hoe je nu met hem om moet gaan? ik snap dat dit nu heel moeilijk voor je is, maar doen alsof je neus bloed denk ik.
hij is het zo niet waard om te laten zien dat je ermee zit.
echt niet!
gewoon doen alsof hij er niet is.. gaat hij tegen je praten? kortaf en professioneel reageren. het is je werk en hij is daar toevallig een onderdeel van!
you can do this!!
je wordt hier echt sterker van!
pfff
oke dan,vandaag redelijk volgehouden,de tranen kwamen pas toen ik in de auto stapte.....het wordt volgens mij heel moeilijk om het zo van me af te zetten,ik kan niet eeuwig zo kortaf blijven doen.hij zit er volgens mij wel mee hij was erg uit zijn doen vandaag,ook erg stilletjes.Hij zei eerst gewoon goedemorgen,maar dat kreeg ik er echt niet uit hoor.ik zei dat er 2 dingen waren,ten eerste moest hij maar niet praten tegen me,en ten tweede dat ik hoopte dat ie ging verzuipen op vakantie(sorry de emoties he). hij zei helemaal niks meer en dat is zo gebleven de rest van de dag.het onhandige is dat hij tegen de rest ook amper nog wat zei(wel lekker rustig) en dat is voor de werksfeer(welke sfeer)niet echt bevoordelijk. ik heb juist moeite om niks te zeggen,ik heb de hele dag zin om erover door te zagen,maar ik laat me niet kennen hoe moeilijk dat ook is,ben benieuwd hoe het morgen gaat....