Help!!! Ik wordt GEK!!!

afbeelding van Jack_000

Mijn vriendin heeft net een maand geleden uitgemaakt. We waren iets meer dan 2 jaar samen bij mekaar. Je kan zeggen dat het niet zo lang is vergeleken met anderen die hier zitten. Maar vanaf het begin wist ik al dat zij me ware is. Ook zij liet zien dat ze heel erg van me houd. 2 jaar lang verteld ze me elke dag hoeveel ze van me houd. We hadden samen al plannen voor een mooi toekomst. Alles leekt zo perfect te zijn. Totdat ze me dus een maand geleden opeens verteld dat het uit is. We hadden toen ruzie en ze was het zo zat dat ze niet meer verder wilde. Ook zei ze dat we gewoon te veel van mekaar verschillen. Dat heeft me enorm pijn gedaan. Want ik had nooit verwacht dat ze ooit zou uitmaken. Ook ik werd naderhand zat van onze ruzies. Maar ik heb nog geen 1 keer over nagedacht om uit te maken. Toen het uit was, deed ze zo vrolijk en ging ze opeens heel vaak uit. Terwijl ze dat normaal nooit deed. Ik zag opeens een ander persoon in haar. Ik ben heel erg verdrietig van geworden maar ook teleurgesteld omdat ik altijd in haar geloofde. Sinds het uit is heb ik geen 1 dag normaal kunnen slapen. In bed denk ik alleen maar aan haar. En soms droom ik dat alles weer goed is. Totdat ik wakker wordt en beseft dat het eigenlijk uit is. Ik wordt letterlijk bijna gek!!!! Ik kan me niet concentreren op mn werk en alles wat ik doe heb ik ook geen zin. Vrienden heb ik bijna niet meer, omdat zij voor mij altijd op nummer 1 stond heb ik mijn vrienden achtergelaten. Ze was mijn leven. Nu het uit is, lijkt het alsof ik niks meer hebt. Ik heb haar gesmst, gebeld, langsgeweest, gemaild. Elke keer heeft ze me afgewezen. Ik voel me zo zwak.....
wat kan ik nog doen??

afbeelding van Jeronimo

Een aantal dingen zijn voor

Een aantal dingen zijn voor mij heel herkenbaar. Mijn ex-vriendin ging ook ineens volop stappen terwijl ze dat nooit deed.

Toch denk ik dat zij er ook mee zit. Ik bedoel... je bent tenslotte 2 jaar samen geweest. Dat sluit je niet van de een op de andere dag af, tenzij ze al een ander had/heeft. Dan wordt het een stuk makkelijker.

Wij hadden 5.5 jaar een relatie en het is nu 3 maanden uit. Het gaat met mij opzich alweer een stuk beter. Ik ben er nog lang niet, maar ik kan het nu wel accepteren dat het over is. Ik heb ook allerlei pogingen ondernomen om het goed te maken en om haar terug te krijgen. Ook ik werd keer op keer afgewezen. Ik heb nu al een maand niets mee van me laten horen. Het is genoeg geweest. Ik ga er niet als een mak lammetje achteraan hobbelen.

Het helpt ook dat ik helemaal niets meer van of over haar hoor. Ze lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen. Gelukkig zijn mijn vrienden niet echt haar vrienden, zodat ik niet continu met haar wordt geconfronteerd.

Toch vraag ik me wel af waarom ex-en zoiets doen. Ineens die radicale ommezwaai.... doen alsof het allemaal niks is..... alles keihard afwijzen.... zich gedragen als een ijskonijn! Echt ze kwam zo kil op me over, bizar gewoon.

Maar kerel... geloof me! Het wordt beter, echt waar. Nu heb je daar niets aan. Je zult er doorheen moeten. Het zijn fases. Lekker clich?ɬ©, maar het is wel zo! Ik ken in iedergeval niemand die doodgegaan is aan zijn/haar liefdesverdriet!

EDIT: Oh.. ennuh. Over die vrienden: Als het destijds ECHTE vrienden waren, dan kun je zo weer bij ze terugkomen. Ze zullen je ff op je flikker geven, maar daarna is het gewoon weer ouwe jongens krentebrood. Dus...pak die telefoon en bel ze op!

afbeelding van Jack_000

ja ik snap inderdaad ook

ja ik snap inderdaad ook niet waarom ze opeens zo cool en nuchter doet, alsof het haar helemaal nix meer kan schelen. Terwijl ik elke dag mee zit, zit zij vrolijk te feesten. Je hebt gelijk, ook ik ga niet meer achteraan. Het is genoeg geweest. Ik voel me al een idioot dat ik haar elke keer smeekte om een kans. Ik heb het al vaak geprobeerd en het antwoord blijft hetzelfde. Al probeer ik 80x. Het is al 2 weken geleden dat ik voor het laatst een mailtje naar haar heb gestuurd. Ze heeft me wel iets teruggestuurd en zei dat ze wel als vrienden wilt blijven zijn. Maar voor mij hoeft het niet als het alleen om vrienden gaat. Het maakt me alleen maar moeilijker als ik haar later met een ander ziet. Maja....ik hoop nog steeds stiekem dat ze me opbelt....maar ik weet donders goed dat die hoop niet is..

afbeelding van Jeronimo

Ik heb niet gesmeekt. Ik heb

Ik heb niet gesmeekt. Ik heb wel al mijn gevoelens op papier gezet, maar daarop heeft ze nooit fatsoenlijk geantwoord. Ik zei dat ik haar miste enzo en dat ik spijt had van de dingen die ik uit onmacht en woede gezegd heb. Stiekem had ik de hoop dat ze bij me terug wilde komen na het lezen van die mailtjes, maar helaas....

Achteraf gezien toch wel beter, want we waren niet voor niets uit elkaar. Zij past niet bij me en dat heb ik eigenlijk altijd wel een beetje geweten. Best wel vaak twijfels gehad of zij wel de meid was waarmee ik oud wilde worden. Maar goed... je houd toch van zo iemand en je wilt haar ook niet kwijt.

Toen het uit was, is het ge-idealiseer begonnen. Ineens was ze de perfecte vriendin enzo (onzin natuurlijk, want het zat gewoon kut tussen ons) Heeft echt wel een tijd geduurd voor ik besefte dat ik aan het idealiseren geslagen was. Nog steeds doe ik het wel, maar in mindere mate. Ik kan het nu allemaal wat beter plaatsen.

Soms hoop ik ook nog wel dat ze me belt ofzo. Denk niet dat het gaat gebeuren, maar ik sluit het ook niet echt uit. Wie weet komt de man met de hamer haar over een tijdje opzoeken... als ze zich realiseert wat ze allemaal kwijt is en dat ze dat niet zomaar ff met iemand anders weer opbouwt.

Ik weet niet hoe ik zal reageren als de dag daar is. De kans is groot dat ik de deur nu gesloten hou! Haar ijskoude en kille gedrag heeft mij namelijk heel veel pijn gedaan. Dat zal ik nooit vergeten.

afbeelding van Jack_000

De eerste dagen had ik

De eerste dagen had ik gesmeekt toen het uit was, daarna na een weekje of 2 heb ik een mailtje gestuurd over mijn gevoelens en hoopte ook daarmee dat het haar raakt. Maar helaas.....ze deed alsnog cooltjes...

Mensen om me heen verklaarden me voor gek dat ik zoveel voor haar hebt gedaan. Elke keer als ze me opbelt vlieg ik gelijk erheen. Ik hoop ook dat ze op een dag beseft wat ze mist. Misschien deed ik ook te veel waardoor ze op gegeven moment niet waardeert wat ik deed.

Ook al gebeurt het op een dag dat ze me weer opbelt. Ik moet dan heel goed nadenken of ik het nog wilt. Want inderdaad je hebt pijn gelijd, en die pijn wil je niet nog een keer lijden. Je vertrouwen in haar is dan ook afgenomen.

afbeelding van Unremedied

Alter ego?

Jemig Jeronimo, het lijkt wel alsof je mijn verhaal hier zit op te schrijven. Las ergens anders ook al reacties van je en ook dat leek allemaal heel erg op de situatie waar ik in zit. Ik ben alleen nog iets minder ver, het is nu twee maanden uit ofzo, maar voor de rest... Ook ik was dik vijf jaar samen met mijn vriendin, ook zij heeft haar gedrag drastisch veranderd sinds het uit is (het lijkt alsof ze nu veel dingen waar ik haar tijdens onze relatie toe heb geprobeerd te stimuleren ineens aan het opvolgen is) en probeert alle vormen van gevoelsmatige confrontatie te mijden (ik heb het idee dat ze erg hard aan het vluchten is geslagen voor haar gevoelens sinds het uit is), ook ik heb dingen op papier gezet maar daar tot op heden nog geen reactie op gehad... Naja, als je meer wilt weten moet je m'n blogs maar eens lezen (al zijn die niet altijd even concreet). Ik hoop dat ik over een maand in ieder geval ook zo nuchter ben dat ik zo kan praten als jij in bovenstaande reactie doet.

afbeelding van pinda020

wat te doen

hey jack

Als je mijn verhaal leest zal je heel wat vergelijkingen zien, helaas kan ik je ook niet vertellen wat je precies moet doen.
Ik zelf heb de afgelopen maand niets meer van haar gehoord en heb zelf wel een paar x geprobeerd contact met haar op te nemen en dan reageerde ze kortaf op n gegeven moment heb ik nu al bijna 2 weken niets meer van me laten horen op 1 mail na daarin heb ik haar bedankt voor de tijd die we samen hadden en haar uitgelegd dat ik niet tegen de hele situatie kan heb gezegd dat ik haar loslaat omdat het MIJN leven beheerst heb daarna niets meer laten horen.
heb alle gevoelens en gedachten (rare scenarios) door m'n hoofd laten gaan wat ze allemaal aan het doen zou zijn het heeft me veel pijn gedaan heb ook veel zitten huilen maar merk nu dat het beter is als ik haar helemaal niet zie of hoor.
Er zullen momenten zijn dat je je lekker voelt maar ook dagen dat het totaal niet gaat dan bleef ik gewoon thuis zitten janken totdat je helemaal niet meer kan op n gegeven moment komt er geen traan meer. Ook ik heb na deze relatie geen enkele vriend overgehouden sta er dus alleen voor (muv m'n familie) maar ik denk wel dat het je een stuk sterker maakt voor in de toekomst. Het gaat op n dag voorbij wanneer weet ik niet maar weet zeker dat het zal gebeuren.
Snapte ook niet wat ik fout deed en wat ik kon doen maar net als jou was ook zij voor mij nummer 1 en vergat mezelf in de hele relatie na zoveel denken en huilen zal dit waarschijnlijk de les zijn geweest dat aan wie je je hart ook geeft je jezelf nooooooit op nr 2 moet zetten.

Laat haar gewoon met rust als zij contact met je wilt dan doet ze het zelf wel zo niet dan niet pech voor haar.

Klinkt nu raar maar het is het beste voor jezelf.

Pinda020

afbeelding van Jack_000

Hey pinda020 bedankt voor je

Hey pinda020

bedankt voor je commentaar. Ik zit nu ook elke dag vol te houden om geen enkel contact meer met haar op te nemen. Ik heb inderdaad een wijze les geleerd. Ik zou in ieder geval in mijn toekomstige relatie niet meer zoveel van mezelf geven. Ze was mijn eerste meid met wie ik alles heb gedaan. Ik had echt heel veel voor haar over en deed ook alles voor haar. Ook weet ik niet wat ik fout heb gedaan. Het leven is hard, dat heb ik nu wel gemerkt.

afbeelding van pinda020

graag gedaan

U r Welcome Jack,

Daar zijn we voor he elkaar steunen door deze moeilijke tijden , zit hier zelf ook nog niet zo lang op maar heb er wel veel aan om m'n verhaal hier kwijt te kunnen en zo te zien dat er nog meer mensen zijn die in dezelfde situatie zitten en soms lijkt het als je die verhalen leest alsof ze jou leven hebben meegemaakt.
Heb zelf ook veel van mezelf gegeven en net als jij denk ik nu ook zo de volgende op mijn pad die krijgt echt niet alles van mij te zien en zal helemaal niet zo ver gaan als hoe ik ging.
Heb alles gedaan voor haar zelfs toen het uitging met haar ex (de persoon na mij is te lezen in mijn verhaal) heb ik haar naar het ziekenhuis gebracht omdat ze doodziek was heb met haar nachten op gezeten over die ex gesproken en alles aangehoord dat heeft me heel veel pijn gedaan en nu ben ik weer lucht voor haar , het is beter om geen contact te hebben daar ben ik nu achter het is moeilijk hoor zal het niet ontkennen zoals vandaag zat ik op msn en toen sprak ze ineens tegen me heb terug gereageerd (heb een zwak) maar wist wel op tijd te stoppen ze wilde over haar problemen beginnen (no thanx) daarna krijg ik toch weer een schop.
Je zal zwakke momenten hebben echt maar maak er geen voorstellingen van als ze terug reageerd dat alles wel goed komt ook als ze het zou zeggen beschouw het bij voorbaat al als een leugen, dat is het beste wat je voor jezelf kan doen bescherm jezelf niemand anders zal het doen.

pinda020

afbeelding van Jack_000

Ja ik heb me vandaag pas

Ja ik heb me vandaag pas aangemeld, ik voel me een stukken beter omdat ik mijn verhaal met anderen kan delen. Tenminste heb ik het gevoel dat ik nu even niet alleen ben. Glimlach

Ik vind nog knap van jou dat je nog zoveel doet terwijl het uit is. Ik heb haar op msn gelijk geblokt en gedeleted. En al haar spullen en foto's heb ik opgeborgen in de kast. Zelfs haar telefoonnummer heb ik uit mn telefoon verwijdert...maja.....haar nummer ken ik toch uit mn hoofd.....dit is denk ik het beste manier op haar te kunnne vergeten.

afbeelding van pinda020

re

Weet je wat het was je bent zo gewend om die dingen te doen het steunen van elkaar dat het eigenlijk automatisch ging en daar kwam nog bij dat ze ondanks dat ze met die "collega" ging nog steeds bij mij sliep en ik bij haar en ze belde me elke dag soms tot wel 5x en als ik haar belde dan nam ze ook gewoon op en spraken we over van alles en nog wat ook gingen we samen dingen doen dus eigenlijk zag ik het als hoop. en het feit was dat we voordat we een relatie met elkaar kregen ook al heel goed met elkaar omgingen dus had eigenlijk ook zoiets van nou dan kan het daarna ook wel (niet dus). ja dat msn gebeuren zo hadden we buiten het bellen sms-en afspreken enz enz ook contact heb/had zo'n erge zwak voor haar ik kon dat niet. heb daarna een lange tijd geen internet meer gehad dus het maakte mij niet uit ik was toch nooit online tot vandaag en daar was ze gelijk weer eerst vanmiddag en toen zei ze al ik spreek je later nou weet ik van haar dat ze na 22.00 eigenlijk nooit meer achter haar pc zit omdat ze vroeg slaapt maar vandaag was ze er weer en gelijk van die .pps en filmpjes sturen met jij gaat er echt om lachen. het is een soort spel wat ze speelt en ze weet dat ik die zwak voor haar heb alleen weet ze niet dat door dit alles ik ook mezelf heb leren kennen en mij absoluut niet meer voor dit soort spelletjes in laat palmen.
had haar nummer ook gewist hoor die kon ik niet uit m'n hoofd want ze had n nieuw nr na onze een na laatste ruzie maar er is altijd een zwak moment dat je het toch gaat doen en des te meer ze je pijn doet des te anders ga je er op reageren je wordt net zo hard en ijskoud als dat de ander tegen je doet.

Pinda020

afbeelding van Jack_000

Ja ik snap het ook niet. De

Ja ik snap het ook niet. De eerste paar dagen toen het uit was, belde ze me gewoon op. We praten gewoon wat en ze deed alsof er niks aan de hand was. Voordat we ophingen vroeg ze nog om een afscheidkusje. Ik plaagde haar en zei dat ik niet gaf. Maar ze gaf me wel een. In die paar dagen had ik echt gedacht dat er nog hoop was. Maar omdat ze me daarna niet belde sprak ik haar op msn aan. Ze zei opeens dat ze zo wilt blijven houden. Mijn hoop was opeens weer weg. Opnieuw zat ik weer in een dip. Ik begrijp niet waarom ze dan eerst zo lief deed. Het maakte me alleen maar in de war. Het is beter om geen contact met elkaar te hebben als het uit is. Er blijft altijd wel 1 iemand over die een zwak heeft voor de ander. De ene doet vrolijk en lijkt alsof er niks meer aan de hand is. De ander zit er nog steeds mee......Ik ben zelf die laatste.....