Haha. Goeie actie! Er is niks mis mee naar inzicht in zijn mobiel te vragen. Het is echter aan hem of hij daar toestemming voor geeft. Als je die vraag nu aan hem zou stellen, zou het om problemen vragen zijn. Ik denk dat het slimmer is tegen hem te zeggen dat het goed is zo. Misschien voelt hij zich schuldig en neemt hij zelf weer contact op. Je hebt de aas nu wel uitgespeeld. Meer kan je niet meer doen. Tenzij je heel gewiekst bent haha!

Allereerst, probeer weg te blijven van de paniek en de onrust. Doe niets, totdat je jezelf weer wat rustiger hebt.

Er is heel veel over te zeggen, over jouw actie en zijn reactie. Ik las de antwoorden van Poem en ik dacht: jaaaaaa: je hebt gewoon impulsief gehandeld, dat is goed, en dit is wat je als antwoord hebt gekregen. Ik las ook wat Hort schreef, en ook dat is waar.

Maar het probleem is dat je hem niet vertrouwt, en jij eigenlijk de hele zaak al afgekapt had. Je vertrouwt hem niet, maar je vertrouwt jezelf nog minder, lijkt het wel. Al jouw alarmbellen gaan af, alle haren staan overeind, en je hebt meer dan genoeg aanwijzingen dat hij andere vriendin(-nen) er op na houdt. En hij doet geen enkele moeite om jou van dat idee af te brengen, hij doet blijkbaar niet aan 'vertrouwenwekkende' maatregelen. Jaaaa, hij ZEGT dat het niet waar is. Maar hij HANDELT alsof het wel waar is. Geen woorden maar daden? En wat zeggen die daden? En wat zegt jouw intuitie? En wat schreeuwt jouw gevoel je toe? En toch vertrouw jij jezelf niet.

Geloof je ZIJN beste vriend? Die, als hij ernaast staat, tegen jou gaat zeggen dat hij volkomen oprecht en eerlijk is? Terwijl hij er zelf naast staat? En meeluistert? Geloof jij die vriend onvoorwaardelijk? Ik zou er een beetje mee oppassen. Op zijn minst enige twijfel hebben. Wel goed, maar niet gek, zeg maar......

Als hij werkelijk om jou zou geven, als hij werkelijk voor jou zou willen gaan, dan was er hem nogal wat aan gelegen om jou te overtuigen van zijn goede bedoelingen. Maar blijkbaar doet hij dat niet, lukt hem dat niet. Blijkbaar is hij ook met andere dingen bezig, die ook belangrijk, nog belangrijker zijn.

Als het vertrouwen er niet is, dan zal daar wel wat reden voor zijn. Of het allemaal even geldig is, daar gaat het niet om. Maar het vertrouwen is er niet, en hij doet niet zijn best om dat vertrouwen te versterken. En als hij daar niet zijn best voor doen, dan gaat het niet lukken. Jij had het besluit al genomen. Jij was al weg bij hem. Hij heeft je weer binnengesleept. Met woorden. Mooie woorden. Maar met woorden. Alleen maar woorden. Goedkope woorden.......... Niets wat het vertrouwen werkelijk versterkt.

Dus........ (poeh............), dus dus dus....... er is in feite niks veranderd. Je hebt hem een extra kans gegeven. Hij heeft die kans niet met beide handen aangegrepen. Hij heeft die kans uit zijn handen laten vallen. Dus moet jij weer terug naar vorige week, naar twee weken terug. Jij wordt niet gelukkig van hem. Je weet dat. Je moet jezelf hier weer in helpen. Allereerst je eigen alarmbellen gaan vertrouwen. Je eigen gevoel gaan vertrouwen. En weer doorgaan met het zaadje koesteren. Het zaadje dat je beter zonder hem verder kunt. Dat je beter af bent zonder hem. Dat zaadje is gezaaid. Koester het..........

Lieve Mayo, het geeft niet dat je het gedaan hebt. Maar het antwoord is ook duidelijk. Hij bouwt niet aan vertrouwen. En daarom heb je niks aan hem. Moet je hem achter je laten. Dat antwoord heb je nu wel duidelijker.

Sterkte!!!!!
Knuffel
Waterman