Het doet echt pijn!

afbeelding van Hagtkoah

ik ben zo ontzettend verdrietig...het doet zo ongeloofelijk veel pijn....ik kan niet eten, slapen, denken, eigenlijk niet eens leven....ik raak de liefste jongen van de wereld kwijt, mijn grote liefde, mijn toekomst, mijn alles!! Gaat dit ooit over???

afbeelding van radeloosje

pijn

hey,

ik voel je pijn, ik heb hetzelfde, niet weten waar naar toe en wat te doen. aleen die pijn dat je hem kwijt bent...dat je niet meer bij hem bent, de herinneringen aan hem zijn allemaal even pijnlijk....terwijl ze toen zo mooi leken....kut. ik mis hem ook......alles lijkt zo weinig zin te hebben...kortom om meid ik weet hoe je je voelt....en net als jou hoop ik dat er een end aan komt!!!!!

Heel veel sterkte!!!!!

afbeelding van Hagtkoah

Het is nu echt over!

Hij wil er maar niet over praten, steeds weer een andere smoes. Vrienden zijn op dit moment bealngrijker dan mij. Als we in een gesprek zitten aan de telefoon hangt hij op omdat er vrienden aankomen. hij zegt dat hij dan niet kan praten...gaat hij toch ff ergens anders staan. Ik heb 3 jaar met hem gehad en ik word behandeld alsof ik een vakantie vriendinnetje was. Gister wilde ik weten waarneer hij naar me toe zou komen om te praten zegt hij ik bel je wel...ik laat me steeds door hem afschepen durf niet boos te worden omdat ik zo hoop dat het weer goed komt. Heb hem terug gebelt omdat ik het gewoon niet meer trek...hij noemde me een zeikerd...ik heb opgehangen een heel mijn spiegel in 1000 stukjes geslagen...gelukkig heb ik mezelf niet pijn gedaan...want dat is hij niet waard!!! Hij heeft me al genoeg pijn gedaan met al dat gekloot met een ander meisjes en dood me te negeren. we zouden gaan samenwonen deze zomer! Ik haat hem echt!!! en toch kan ik niet zonder hem.

afbeelding van Pauli

Je zult het echt zelf moeten doen

Mijn ex(-vriendin) doet hetzelfde. Alleen ik probeer haar zoveel mogelijk ruimte te geven en af en toe toch vraag ik haar aandacht. Ze heeft heel veel moeite om die te geven. Zij is degene die het uit heeft gemaakt. Ze heeft er heel lang over nagedacht, maar dat spreek je niet zomaar uit (+ dat ze niet het meest open type is). Zij wil nu verder, en daar pas ik niet meer bij. Ik denk zelfs dat het voor zo'n persoon erg vervelend is, want die hebben ook een soort verwerkingsproces achter zich. Wel een heel ander verwerkingsproces denk ik, maar ze willen het graag achter zich laten denk ik.

Hou je sterk. Zoek dingen die je zelf kan doen. Natuurlijk zul je aan hem denken en zul je huilen. Maar dat hoort nou eenmaal erbij denk ik. Anders zou het ook niet goed zijn. Geef hem, maar vooral jezelf de tijd.